Pewnego dnia, być może nieoczekiwany, dobry przyjaciel może powiedzieć ci, że jest w tobie zakochany. Co wtedy robisz? Jeśli czujesz to samo, powiedz to! Wtedy możecie się jeszcze lepiej poznać i być może zostaniecie parą, jeśli oboje tego będziecie chcieli. Jeśli nie czujesz tego samego, porozmawiaj ze swoim przyjacielem!
Jak to zrobić?
Możesz powiedzieć, że bardzo lubisz tę osobę, jako przyjaciela, ale że nie może być między wami nic więcej, ponieważ nie czujesz tego samego. Wtedy możesz powiedzieć, że to miłe, że twój przyjaciel tak bardzo cię lubi i że czujesz się pochlebiony lub coś podobnego.
Pamiętaj także, aby powiedzieć, że osoba ta jest dobrym przyjacielem i że kochasz go jako przyjaciela. Następnie powiedz także coś pozytywnego i miłego, co może być pomocne. Jeśli przeprowadzisz taką rozmowę, łatwiej będzie ci to wyjaśnić.
Co możesz zrobić, jeśli twój przyjaciel ma problemy?
Twój przyjaciel może mieć złamane serce, jeśli nie czujesz tego samego. Złamane serce boli. Jeśli masz złamane serce, możesz czuć się odrzucony, niewystarczająco dobry i może to wpływać na samoocenę. Bycie tym, który odrzuca zakochaną w tobie osobę może być naprawdę trudne i niewygodne.
Jeśli widzisz lub rozumiesz, że twój przyjaciel ma trudności, powiedz, że może on / ona porozmawiać z pedagogiem w szkole lub rodzicem albo kimś bliskim. Osoba, która go wysłucha, na pewno go zrozumie i pomoże w uporządkowaniu myśli i uczuć.
Możecie wciąż być przyjaciółmi.
Ktoś, kto jest bardzo zakochany, może nie chcieć być „tylko” przyjacielem. Każdy, kto ma złamane serce, może odczuwać ból podczas przebywania z osobą, w której jest zakochana, że potrzebuje zachować dystans na pewien czas lub dłużej.
Kiedy przyjacielowi przechodzi zauroczenie twoją osobą lub przenosi swoje uczucia na inną osobę, wielu wraca wtedy do przyjaźni.
Niektórzy mogą się wahać o byciu przyjacielem kogoś, kto się w nim zakochał, ale pamiętaj, że twój przyjaciel jest dokładnie taki sam! Twój przyjaciel się nie zmienił. Twój przyjaciel właśnie powiedział ci o swoich uczuciach, a to znaczy tylko, że chciał być z tobą szczery, a przecież szczerość to ważna cecha.
Róbcie to samo co wcześniej, grajcie w piłkę nożną/ręczną, idźcie do kina, grajcie w gry komputerowe lub róbcie inne rzeczy. W końcu będzie między wami tak jak wcześniej, a ta sytuacja może wzmocnić waszą przyjaźń.
Nie ma wśród nas takiej osoby, która nigdy w swoim życiu nie doświadczyła stresu i zdenerwowania. Oczywiście każdy z nas ma swój sposób na poprawę własnego humoru, jednak czasami czujemy, że problemy i kłopoty po prostu nas przerastają i przyznajemy sami przed sobą, że nie wiemy co robić. Często w takich sytuacjach czujemy się bezsilni i przygnębieni. Czasami jednak prowadzi to do agresywności, której powodem jest właśnie nie radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Co wtedy? Można szukać pomocy wśród rodziny i znajomych. Można skorzystać z pomocy specjalistycznej, ale chyba najbardziej skuteczna jest szczera i z serca płynąca rozmowa z przyjacielem, który nigdy nie ocenia, a zawsze bez względu na sytuację stoi po naszej stronie. Prawdziwy przyjaciel zawsze ma dla nas czas i nawet gdy sam nie jest w stanie udzielić nam oczekiwanej pomocy, rozmowa z nim działa jak balsam na nasze skołatane nerwy. Szanujmy więc swoich przyjaciół i pamiętajmy o tym, że szczera, bezinteresowna przyjaźń jest prawdziwym skarbem.
Nie ma na tym świecie związku, który choć raz, nie doświadczył kryzysu.
Zawsze pojawia się on niespodziewanie. Prędzej czy później, ale zawsze. Gdy się już pojawi, trzeba się z nim zmierzyć. Pozostaje pytanie, jak to zrobić?
Czy to już kryzys?
W pewnym momencie zauważacie, przynajmniej jedno z was zauważa, że coś jest nie tak. Niby rozmawiacie, ale tak naprawdę o niczym. Wymieniacie między sobą zdawkowe komunikaty. Widzicie, że w waszym związku rozgościła się rutyna. Stajecie się wobec siebie coraz bardziej obojętni. Kłócicie się o byle o co. Każdy pretekst staje się dobry. Tak, to są już pierwsze symptomy kryzysu, ale nie jedyne.
Ciąg dalszy... następuje
Jesteście życiowymi partnerami. Mieszkacie razem, wspólnie żyjecie. Z czasem jednak druga połowa przestaje być dla was obiektem zainteresowania. Jest wam wszystko jedno, gdzie chodzi, z kim się spotyka, co myśli, co robi etc. Coraz częściej twój partner, twoja partnerka Cię denerwuje, irytuje i drażni. Zanika między wami radość bycia razem. Chcecie to zmienić, ale nie wiecie jak.
Krok po kroku
Jeżeli coś udaje się nam koncertowo zniszczyć jednym nieprzemyślanym ruchem czy słowem, zazwyczaj odbudować to, nie jest już tak prosto. Nic nie dzieje się od razu. Pierwszym krokiem jest rozmowa, mówiąc matematycznie, do sześcianu, czyli razy trzy. Następnie, w momentach, gdy ogarnie was złość na partnera, przypomnijcie sobie za co go/ją pokochaliście. Spróbujcie na chwilę stanąć w pozycji obserwatora. Czy naprawdę warto się denerwować? Wówczas prawdopodobnie łatwiej wam będzie uświadomić sobie, że tak naprawdę nie ma o co... Szkoda czasu i energii.
Działanie tu i teraz, nie odkładanie problemów na później, sprawdza się w wielu dziedzinach życia, także w tej. Jeżeli jest okazja i możliwość by spędzić trochę czasu choćby za miastem, warto podjąć takie działanie. Macie siebie. To najpiękniejsza rzecz, jaka was spotkała. Nie zapominajcie o tym.
Dziwne, ale prawdziwe
Mówi się, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Tak samo jest z kryzysem w związku. Dzięki niemu potrafimy coraz lepiej radzić sobie z emocjami. Potrafimy zatrzymać się i przyjrzeć temu, jakie są nasze tęsknoty, pragnienia, marzenia i potrzeby. Poznajemy się nawzajem na nowo, od zupełnie innej strony. Uczymy się jak ze sobą postępować, by było jak najlepiej. Jest czas kryzysu i jest czas przeprosin. Nie zapominajcie więc o tym i cieszcie się, że macie siebie!