Toksyczny związek jest obecnie lekko nadużywanym terminem, przez co to wyrażenie zupełnie straciło na znaczeniu. Coraz więcej kobiet o nim fantazjuje, a osoby, które naprawdę są w nim uwięzione, nie mogą liczyć na zrozumienie ani wsparcie. Czy toksyczne związki należy w takim razie ratować, starać się zrozumieć i naprawić naszego partnera, czy może wręcz przeciwnie, ratować się przed wyniszczającą relacją?


Brak wsparcia i oczekiwanie zrozumienia
W naszym społeczeństwie od ofiar oczekuje się wyraźnych śladów przemocy, najlepiej na twarzy lub na rękach. Dzieje się tak dlatego, że lepiej wierzyć nam w to, że nic się nie stało, bo nie wymaga to od nas żadnego wysiłku. Dlatego osoby doświadczające przemocy psychicznej, finansowej lub mikroagresji w swoim związku są do dziś bagatelizowane, a często wymaga się od nich nawet, aby były bardziej wyrozumiałe dla swoich partnerów czy partnerek, bo może mieli gorszy dzień w pracy albo to ofiara ich sprowokowała. W ten sposób utrzymuje się przekonanie, że gdy związek jest toksyczny, powinniśmy go za wszelką cenę ratować.


Ja go zmienię!
Nie pomagają w wyrwaniu się z tego przekonania liczne produkcje, filmowe i książkowe, które cały temat toksycznego związku spłycają i przedstawiają go w romantycznym świetle, gdzie ostatecznie toksyczny partner zmienia się z miłości z porządnego faceta. Problem jest w tym, że w życiu rzadko to tak wygląda. Bardzo powszechne jest za to, że osoba, która wchodzi w związek z nastawieniem, że ona sprawi, że on się zmieni, ostatecznie staje się ofiarą i cieniem samej siebie, bo związek ją zwyczajnie wyniszcza. A ona, zamiast to przyznać, brnie w związek dalej.


Każda toksyczna relacja Ci szkodzi
Kiedy czujesz, że wpadłaś w toksyczny związek, nie czekaj, aż twoje przypuszczenia potwierdzą się w stu procentach. Im dłużej w nim tkwisz, tym gorzej na tym wychodzisz i tym mocniej przywiązujesz się do destrukcyjnego partnera. Toksyczne związki są oparte na mechanizmie przyciągania. Partner może wmawiać Ci, że nie dasz sobie bez niego rady lub że nikt inny Cię nie zechce i nawet jeśli sama w to nie wierzysz, twoja podświadomość zaczyna chłonąć te komunikaty. W kluczowym momencie może się więc okazać, że nie masz siły, aby wydostać się z niszczącej Cię relacji, a twój partner na pewno to wykorzysta.

Dawniej przyszli małżonkowie poznawali się w pracy, na studiach albo przez znajomych. Nieliczni, którym nie udało się nikogo znaleźć korzystali z pomocy biur matrymonialnych. Dzisiaj rolę takich dawnych biur matrymonialnych pełnią internetowe portale randkowe.


Wydawać by się mogło, że nie ma wygodniejszego miejsca do znalezienia drugiej połówki a tymczasem okazuje się, że prawdziwą miłość na portalu randkowym znajdują nieliczni. Dzisiaj ludzie poznają się w podobne sposób jak dawniej, jeśli jednak ktoś zwleka z zamążpójściem do trzydziestki czy dłużej to później jest już dużo trudniej o naturalne kontakty. To właśnie, dlatego najwięcej osób po trzydziestce trafia na portale randkowe. Są to miejsca gdzie każdy poszukujący może zamieścić swój profil i przeglądać profile innych singli. W profilu dodajemy swoje zdjęcia, uzupełniamy informacje o sobie i wskazujemy swoje oczekiwania wobec kandydata.


Do szukania nowych znajomych służą wyszukiwarki. Możemy tam określić lokalizację, wiek, wykształcenie, zawód by już po chwili otrzymać listę osób, które mieszczą siew tych kryteriach. Później nawiązujemy korespondencję, wymieniamy się wiadomościami, smsami czy telefonami. Gdy dwie strony stwierdzą, że dobrze im się ze sobą pisze to następnie umawiają się na spotkanie w realu. Finał takich spotkań bywa bardzo różny. Zazwyczaj kończy się na jednym spotkania, bo któraś ze stron nie podoba się drugiej albo obydwie strony się sobie nie podobają.


Cała jednak trudność na portalach randkowych polega na tym, że często piszemy z dziesiątkami różnych osób i żadna nie jest na tyle interesująca, żeby chcieć się z nią umówić. Nie brakuje też profili martwych oraz osób, które są niegrzeczne, opryskliwe, wulgarne oraz takich, które dobrze układającą się korespondencję potrafią nagle przerwać.

Randkowanie to fascynujący, ale często skomplikowany proces, który wiąże się z wieloma aspektami psychologicznymi. Spojrzenie na to z perspektywy mężczyzny może rzucić światło na różne wyzwania, oczekiwania i emocje związane z umawianiem się na randki. W niniejszym artykule przyjrzymy się kilku kluczowym aspektom psychologicznym tego procesu.

Presja społeczna i oczekiwania: Mężczyźni często doświadczają presji społecznej związanej z randkowaniem. Mogą czuć się zobowiązani do spełnienia pewnych standardów społecznych, takich jak bycie pewnym siebie czy prezentowanie się jako silni i niezależni. Ta presja może generować stres i niepewność.

Komunikacja i empatia: Wzajemna komunikacja i empatia są kluczowe w randkowaniu. Mężczyźni mogą czasami odczuwać trudności w wyrażaniu swoich emocji i potrzeb, co może wpływać na jakość relacji. Ważne jest, aby praktykować otwartą i szczerą komunikację, zarówno wobec siebie, jak i partnerki.

Strach przed odrzuceniem: Strach przed odrzuceniem jest powszechnym uczuciem w randkowaniu. Mężczyźni, podobnie jak kobiety, obawiają się odrzucenia i jego wpływu na ich samoocenę. To uczucie może skutkować unikaniem ryzyka i nowych relacji.

Wrażliwość i maskulinitet: Jednym z aspektów psychologicznych jest balansowanie między byciem wrażliwym a utrzymaniem swojej męskiej tożsamości. Niektórzy mężczyźni mogą czuć się zagubieni w tym kontekście, ale coraz więcej osób zdaje sobie sprawę, że bycie wrażliwym i okazywanie uczuć jest siłą, a nie słabością.

Samorozwój i dojrzałość emocjonalna: Randkowanie to również okazja do samorozwoju i dojrzewania emocjonalnego. Proces ten może pomóc mężczyznom lepiej zrozumieć siebie, swoje potrzeby i cele w związkach.

Współzależność i niezależność: Współzależność i niezależność to dwa kluczowe aspekty w randkowaniu. Mężczyźni często balansują między pragnieniem bliskości z partnerką a zachowaniem swojej niezależności. Zrozumienie, jak znaleźć równowagę między tymi dwoma potrzebami, jest istotne dla zdrowych związków.

Akceptacja samego siebie: Kluczowym elementem randkowania jest akceptacja samego siebie. Mężczyźni, podobnie jak każdy inny człowiek, powinni nauczyć się akceptować swoje wady i zalety. To podejście może pomóc w budowaniu pewności siebie i pozytywnej relacji z samym sobą.

Zrozumienie potrzeb partnerki: Randkowanie wymaga również zrozumienia potrzeb i oczekiwań partnerki. To nie tylko o naszych potrzebach, ale także o umiejętności słuchania i reagowania na potrzeby drugiej osoby.

Wnioski

Randkowanie z perspektywy mężczyzny to proces, który wiąże się z wieloma wyzwaniami i aspektami psychologicznymi. Kluczem do udanych relacji jest rozwijanie świadomości siebie, empatii i umiejętności komunikacji. Ważne jest także, aby zrozumieć, że randkowanie to nie tylko znalezienie partnerki, ale także okazja do osobistego rozwoju i dojrzewania emocjonalnego.