Nie ma na tym świecie związku, który choć raz, nie doświadczył kryzysu.
Zawsze pojawia się on niespodziewanie. Prędzej czy później, ale zawsze. Gdy się już pojawi, trzeba się z nim zmierzyć. Pozostaje pytanie, jak to zrobić?


Czy to już kryzys?

W pewnym momencie zauważacie, przynajmniej jedno z was zauważa, że coś jest nie tak. Niby rozmawiacie, ale tak naprawdę o niczym. Wymieniacie między sobą zdawkowe komunikaty. Widzicie, że w waszym związku rozgościła się rutyna. Stajecie się wobec siebie coraz bardziej obojętni. Kłócicie się o byle o co. Każdy pretekst staje się dobry. Tak, to są już pierwsze symptomy kryzysu, ale nie jedyne.


Ciąg dalszy... następuje

Jesteście życiowymi partnerami. Mieszkacie razem, wspólnie żyjecie. Z czasem jednak druga połowa przestaje być dla was obiektem zainteresowania. Jest wam wszystko jedno, gdzie chodzi, z kim się spotyka, co myśli, co robi etc. Coraz częściej twój partner, twoja partnerka Cię denerwuje, irytuje i drażni. Zanika między wami radość bycia razem. Chcecie to zmienić, ale nie wiecie jak.


Krok po kroku

Jeżeli coś udaje się nam koncertowo zniszczyć jednym nieprzemyślanym ruchem czy słowem, zazwyczaj odbudować to, nie jest już tak prosto. Nic nie dzieje się od razu. Pierwszym krokiem jest rozmowa, mówiąc matematycznie, do sześcianu, czyli razy trzy. Następnie, w momentach, gdy ogarnie was złość na partnera, przypomnijcie sobie za co go/ją pokochaliście. Spróbujcie na chwilę stanąć w pozycji obserwatora. Czy naprawdę warto się denerwować? Wówczas prawdopodobnie łatwiej wam będzie uświadomić sobie, że tak naprawdę nie ma o co... Szkoda czasu i energii.
Działanie tu i teraz, nie odkładanie problemów na później, sprawdza się w wielu dziedzinach życia, także w tej. Jeżeli jest okazja i możliwość by spędzić trochę czasu choćby za miastem, warto podjąć takie działanie. Macie siebie. To najpiękniejsza rzecz, jaka was spotkała. Nie zapominajcie o tym.


Dziwne, ale prawdziwe

Mówi się, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Tak samo jest z kryzysem w związku. Dzięki niemu potrafimy coraz lepiej radzić sobie z emocjami. Potrafimy zatrzymać się i przyjrzeć temu, jakie są nasze tęsknoty, pragnienia, marzenia i potrzeby. Poznajemy się nawzajem na nowo, od zupełnie innej strony. Uczymy się jak ze sobą postępować, by było jak najlepiej. Jest czas kryzysu i jest czas przeprosin. Nie zapominajcie więc o tym i cieszcie się, że macie siebie!

Randkowanie po rozczarowaniu to wyzwanie, które dotyka wiele osób. Po trudnych doświadczeniach związanych z nieudanymi związkami, zdradą czy emocjonalnym bólem, odbudowanie wiary w miłość może wydawać się trudne. Niemniej jednak, ten proces jest możliwy i może prowadzić do osobistego wzrostu oraz lepszych relacji w przyszłości. Oto kilka kluczowych kroków, które mogą pomóc w odbudowie wiary w miłość po trudnych doświadczeniach.



Pierwszym krokiem jest uznanie i przetworzenie emocji. Ważne jest, aby dać sobie czas na odczuwanie i zrozumienie swoich uczuć po rozczarowaniu. Nie należy ignorować smutku, frustracji czy złości, które mogą się pojawić po trudnych doświadczeniach. Akceptacja emocji i ich przetwarzanie to kluczowy element uzdrawiania. Można rozważyć prowadzenie dziennika emocji, gdzie zapisujemy swoje myśli i odczucia, co może pomóc w zrozumieniu, co naprawdę przeżywamy.



Kolejnym istotnym aspektem jest refleksja nad przeszłymi relacjami. Zastanowienie się, co poszło nie tak, jakie wzorce się powtarzały oraz co można było zrobić inaczej, może dostarczyć cennych informacji. To również czas na zrozumienie, co było dla nas ważne w poprzednich relacjach i jakie cechy partnera są dla nas kluczowe. Dzięki temu możemy lepiej określić, czego szukamy w przyszłości i uniknąć powtarzania tych samych błędów.



Budowanie zdrowego obrazu siebie to kolejny krok w odbudowie wiary w miłość. Po trudnych doświadczeniach łatwo jest stracić poczucie własnej wartości. Dlatego warto zainwestować czas w rozwijanie samoakceptacji. Można to osiągnąć poprzez angażowanie się w hobby, które nas pasjonują, dążenie do celów osobistych oraz otaczanie się wspierającymi osobami. Praca nad poczuciem własnej wartości pomoże w poczuciu, że zasługujemy na miłość i szczęście.



Następnie, warto rozważyć stopniowe otwieranie się na nowe możliwości. Po rozczarowaniu naturalne jest, że możemy czuć się niepewnie w kontekście randkowania. Ważne jest, aby dać sobie czas i przestrzeń, ale także być otwartym na nowe doświadczenia. Można zacząć od mniej formalnych spotkań, które nie stawiają dużej presji na nawiązywanie głębokiej relacji. Powolne eksplorowanie nowych znajomości może pomóc w stopniowym budowaniu zaufania do innych.



Komunikacja jest kluczowa w procesie odbudowy. Otwarte rozmowy na temat swoich obaw i oczekiwań z potencjalnymi partnerami mogą pomóc w zbudowaniu zdrowych fundamentów. Warto być szczerym w kwestii swoich wcześniejszych doświadczeń, ale także otwartym na nowe możliwości. Zrozumienie, że każdy nowy partner jest inny, może pomóc w przełamywaniu lęków i niepewności.



Nie można również zapominać o cierpliwości. Odbudowa wiary w miłość to proces, który wymaga czasu. Nie należy się spieszyć ani oczekiwać, że nowe relacje natychmiast będą idealne. Czasami warto po prostu pozwolić sobie na cieszenie się chwilą i odkrywanie drugiej osoby bez presji i oczekiwań.



Na koniec, praktykowanie pozytywnego myślenia może znacznie wpłynąć na naszą percepcję miłości. Zamiast skupiać się na negatywnych doświadczeniach z przeszłości, warto dostrzegać pozytywne aspekty randkowania i relacji. Myślenie o miłości jako o możliwości rozwoju i wzbogacenia naszego życia, a nie jako o źródle bólu, może otworzyć nas na nowe doświadczenia.



Podsumowując, randkowanie po rozczarowaniu może być trudne, ale możliwe do przejścia. Uznanie emocji, refleksja nad przeszłością, budowanie zdrowego obrazu siebie, otwieranie się na nowe możliwości, komunikacja, cierpliwość i praktykowanie pozytywnego myślenia to kluczowe elementy w odbudowie wiary w miłość. Dzięki tym krokom można nie tylko zyskać nowe spojrzenie na relacje, ale także stworzyć zdrowe, satysfakcjonujące połączenia z innymi, które przetrwają próbę czasu.

Jeśli chcesz poznać ciekawą i atrakcyjną kobietę na portalu randkowym, musisz wiedzieć, jak zacząć rozmowę, gdyż to właśnie pierwsze wrażenie liczy się najbardziej. No, może drugie, bo pierwszym było Twoje zdjęcie i opis. Tak czy inaczej, kobiety bardzo cenią inteligentnych, wesołych i oryginalnych facetów, a choć natężenia tych cech nie mogą zmierzyć przez internet, z łatwością go oszacują na podstawie tego, co piszesz. Warto zatem być kreatywnym i wykombinować swój niepowtarzalny sposób na zaczęcie rozmowy. Z drugiej strony- musisz wiedzieć, jakich tekstów unikać jak ognia. Oto one:


1. Co tam?


- A nic. A u Ciebie?
- Też nic
-Ok.


Tak zazwyczaj wyglądają „rozmowy”, które zaczynamy najgłupszym, najbardziej niezręcznym i najprostszym ze wszystkich pytań, czyli „co tam?”. Bo co tu właściwie na nie odpowiedzieć? Nikt nie wie. Opowiedzieć o swoim dniu, pochwalić się nową klatką dla chomika, czy może napisać, co obecnie robisz i po co? Przecież to oczywiste, że obecnie piszesz z drugą osobą. Nie stawiaj od samego początku swojej rozmówczyni w niezręcznej sytuacji i nie każ jej domyślać się, jakiej odpowiedzi oczekujesz. Pisząc „co tam?” automatycznie dajesz jej też mini-sygnał, że jesteś nudny jak flaki z olejem, bo nic ciekawego nie wymyśliłeś.


2. Hej mała, nie spadłaś może z nieba?


Wszystkie oklepane teksty na podryw w tym stylu stanowczo odpadają. Być może dziewczynę po drugiej stronie to rozbawi, może jej to schlebia, może nawet czytając ten tekst, dostanie spazmów rozkoszy... nie, nie dostanie. Widząc takie tanie zagranie, większość kobiet zaszufladkuje Cię jako „stulejarza”, który po pierwsze nie potrafi zacząć rozmowy z kobietą, więc używa głupawych powiedzonek z internetu, a po drugie jako osobę, której nie zależy na żadnej głębszej znajomości, tylko na poderwaniu pierwszej lepszej dziewczyny.


3. Pewnie wielu facetów już Ci to mówiło, ale...


Automatycznie nakreślasz tym tekstem fakt, że jesteś taki sam, jak ci inni faceci. Dlaczego więc ma pisać akurat z Tobą, a nie z nimi? Wysil się na coś, czego na pewno żaden nigdy jej nie napisał. Na przykład zamiast „Ale masz piękne oczy!”, napisz „Wisisz mi kawę. Patrzyłem się na Twoje zdjęcie, zostałem zahipnotyzowany przez Twoje oczy i nawet nie zauważyłem, jak wylewam ją na kota. Przy okazji- kota też mi wisisz”. Głupie? Pewnie, że tak, ale w mądry sposób! Przekonaj się sam.


4. Pewnie nawet mi nie odpiszesz, ale...


Pisząc coś takiego, stawiasz sobie na czole pieczątkę z napisem „Brak mu pewności siebie”. Pewnie, niektórym kobietom podobają się tacy faceci, ale uwierz mi, że Twoje wady nie są czymś, o czym ona chce się dowiadywać w pierwszej wiadomości. Równie dobrze mógłbyś napisać w swoim opisie „sprzątam pokój raz na miesiąc” albo „chodzę w dziurawych skarpetkach, bo mi mama jeszcze nie zacerowała”. Nie rób sobie anty-reklamy. Taki tekst to również wiadomość, że stawiasz ją w wyższej lidze niż siebie. Po pierwsze może to być później przez nią milion razy wykorzystywane i to Ty będziesz musiał się zawsze bardziej starać. Po drugie już zawsze będzie Cię przynajmniej podświadomie postrzegać jako „gorszego” niż jesteś w rzeczywistości, przez co stracisz w jej oczach przynajmniej 50% atrakcyjności.


5. Poznamy się?


I co, myślisz, że odpowie „tak”, po czym odjedziecie na kucyku ku księżycom Saturna? A może oczekujesz odpowiedzi „nie” i chcesz, żeby wreszcie wydusiła to z siebie? Na jakiej podstawie ma niby wydać werdykt, skoro nie dałeś jej szansy ocenić, czy chce Cię poznać? Konieczna jest do tego rozmowa, wiesz?


6. Co tutaj robisz/ czego tutaj szukasz?


A jak myślisz, geniuszu, czego może szukać na stronie dla singli, którzy chcą poznać innych singli? Krasnoludka Stefana z leśnej doliny? Nie, szuka faceta. Nie zadawaj głupich pytań, bo wychodzisz w jej oczach na dziecko, któremu trzeba tłumaczyć nawet oczywiste kwestie.


7. Nudzę się.


Gdy ona napisze pierwsza i zapyta, co robisz (albo użyje tego legendarnego „co tam?”), pod żadnym pozorem nie odpisuj, że się nudzisz. Okej, może Twoje życie nie jest jedną wielką przygodą. Moje też nie. I jej też nie. Ale nie sprawiaj, że od początku znajomości będzie uważać Cię za szarego, nudnego obywatela. Możesz pokolorować nieco swoje życie, nie używając kredek, a słów. I nie mam na myśli opowiadania zmyślonych historii, w których zabijasz księżniczki i całujesz smoki... odwrotnie... chodzi mi o to, byś w ciekawy sposób umiał opowiadać o tym, co się dzieje. Przykładowo, nie pisz, że pracujesz jako kurier, a raczej coś w stylu: „Codziennie pokonuję niebezpieczne zawijasy polskich dróg, przemierzam góry i doliny mym mechanicznym rumakiem zwanym Ford Transit, ryzykuję życie, aby zwykli ludzie mogli ucieszyć się z rzeczy, które zamówili przez internet. Jestem bohaterem w ich oczach, ich psy merdają na mnie ogonkami, a ich koty mruczą, gdy słyszą dzwonek do drzwi.” Zwykła, monotonna codzienność też może być ciekawa, gdy umiesz odpowiednio do niej podejść. Kobieta dzięki temu będzie Cię mieć za gościa, przy którym nie można się nudzić i który potrafi zmienić życie w barwną historię, zamiast rolkę szarego papieru.