Pierwsza randka to zawsze emocjonujące i stresujące wydarzenie. Obecnie najwięcej młodych osób poznaje się w Internecie. Po krótkiej wymianie wiadomości przychodzi czas na spotkanie na żywo. Wiele osób, bardzo przeżywa takie spotkania i ma problem z prowadzeniem rozmowy z obcą osobą. Tego typu spotkania najczęściej odbywają się w restauracjach, pubach albo na spacerze w parku. Ich celem jest bliższe poznanie drugiej osoby. Rozmowa na pierwszej randce rządzi się, więc własnymi prawami. Rozmawiamy przede wszystkim na tematy ogólne, łatwe, lekkie i przyjemne.


Na spotkaniu powinno być miło i wesoło. Na początek dobrze jest by każdy opowiedział coś o sobie. Skupiamy się na takich pytaniach jak: hobby, sposoby spędzania wolnego czasu, życie zawodowe, szkolne. Można też ogólnie wspomnieć coś o swojej rodzinie i znajomych. Zazwyczaj sporo czasu upływa na wesołych opowieściach z przeszłości. W rozmowie powinniśmy się starać nie narzekać i nie zadawać trudnych pytań drugiej stronie. Nie jest to jeszcze czas na zadawanie pytań osobistych. Nie należy negatywnie wypowiadać się o byłych partnerach. Tematy drażliwe, których należy unikać to przede wszystkim polityka, choroby, problemy, pieniądze. Nie należy mówić cały czas o sobie, bo drugiej stronie też należy się odrobina zainteresowania. Nawet, jeśli poznany partner nie podoba nam się wizualnie albo wiemy już że z innych przyczyn nie spotkamy się więcej nie powinniśmy dać tego po sobie poznać. Kulturalna osoba odbywa spotkanie do końca, nie skraca go, jest grzeczna i na koniec przy pożegnaniu dziękuje za możliwość poznania się.

W dzisiejszych czasach wiele osób cierpi na samotność. Wbrew pozorom problem ten nie dotyczy tylko panien, kawalerów czy seniorów. Coraz częściej samotne są osoby, które na co dzień otaczają się dużymi grupami ludzi. Istnieje coś takiego jak samotność w małżeństwie oraz samotność w rodzinie, na którą często cierpią nastolatkowie.



Czym jest samotność?

Samotność to dość subiektywne odczucie, kiedy dana osoba ma przeświadczenie, że nikt się nie interesuje jej sprawami i nie jest dla nikogo ważna. O samotności mogą też mówić te osoby, które nie mają z kim spędzać wolnego czasu, nikt ich nie odwiedza a w razie potrzeby nie mają do kogo zwrócić się o pomoc. Samotność może występować także okresowo na przykład, gdy ktoś, kto na co dzień otacza się bliskimi, musi na jakiś czas wyjechać za granicę. Wtedy z pewnością będzie bardzo odczuwał tęsknotę i będzie czuł się samotny. Samotność to uczucie wyjątkowo nieprzyjemne, które odbiera radość życia i sprawia że popadamy w zniechęcenie.



Jak skończyć z samotnością?

Osoby, które cierpią z powodu samotności powinny starać się być bardziej otwarte i z inicjatywą wyjść do ludzi. Warto rozważyć czy nie posiada się kontaktów z przeszłości, które można by odnowić. Może warto zadzwonić do dawnej koleżanki albo do długo niewidzianej kuzynki. Sposobem na samotność może być poznanie nowych osób. O ile w wieku młodym jest to stosunkowo łatwe i odbywa się naturalnie, to w wieku średnim i późniejszym jest już trudniejsze. Zawsze jednak można zapisać się na jakieś zajęcia, warsztaty, do klubu seniora albo zająć się wolontariatem. W takich miejscach zwykle można poznać inne osoby. W Internecie są także specjalne strony, gdzie ogłaszają się osoby, które szukają towarzystwa. Istnieją także portale, gdzie można z obcą osobą umówić się po to, aby razem uprawiać jakiś sport. Można też przyłączyć się do jakiejś grupy, która działa na portalu społecznościowym i na przykład lokalnie, regularnie umawia się na przejażdżki rowerowe.



Jak sobie radzić, gdy samotność jest faktem i nie można jej zmienić?

Osoby, które nie mają nikogo bliskiego mimo wszystko nie powinny się załamywać. Przede wszystkim nie powinny one uważać siebie za kogoś gorszego. To, że ktoś jest sam nie oznacza, że powinien się całkiem wykluczać z życia społecznego. Nawet będąc w pojedynkę można uprawiać różne sporty, wybrać się do baru, kawiarni albo pojechać na plażę i poopalać się. Nie jest niczym negatywnym pójść samemu na koncert, do kina czy obejrzeć wystawę. Bardzo ważne jest aby starać się wychodzić z domu i nie popadać w jeszcze większe zniechęcenie. To, że komuś nie udało się zbudować związku czy mieć licznej grupy przyjaciół, nie oznacza, że powinien przestać korzystać z życia. Każdy z nas ma tylko jedno życie i warto starać się w nim doświadczać jak najwięcej. Osoby samotne powinny to więc robić, w miarę swoich możliwości. Mogą na przykład na krótki czas gdzieś wyjechać w pojedynkę. Dobrym miejscem będzie sanatorium.

Związek powinien opierać się na wsparciu i pomocy, szacunku i wspólnych chwilach. Niestety czasami trafiamy na toksycznych partnerów, którzy nawet nieświadomie mocno uprzykrzają nam życie. Jedynym z toksycznych zachowań oraz cech jest pociąg do niezdrowej rywalizacji i brak umiejętności przegrywania, który często może skutkować agresją i całkowitym brakiem samokontroli.


Mechanika działania niezdrowej rywalizacji w związku
Są osoby, które będą traktować związek jako ciągłą grę, w której jedna osoba ma władzę, a druga musi się podporządkować. Choć taki podział istnieje tylko w ich głowach, będą się bardzo starać, żeby ich partnerzy wzięli udział w rozgrywkach. W ten sposób będą utrzymywać się w tym przekonaniu i będzie im to pasowało, dopóki będą wygrywać. Jak nie trudno się domyślić, nie zawsze jest tak łatwo i prędzej czy później partner może zorientować się, że związek nie działa tak, jak powinien. Jeśli będzie starał się odzyskać utraconą kontrolę, może spotkać się z agresywną reakcją i szybko zostanie „przywołany do porządku”.


Zachowania wskazujące na niezdrową rywalizację
Skoro związek to ciągła gra, a nasz partner to nasz główny przeciwnik, wszystko, co zrobimy lepiej od niego, będzie dla nas małą wygraną. Dlatego toksyczny parter chętnie będzie chwalił się awansem, podwyżką, kontraktem, ale także nowymi znajomymi, nowo odkrytym serialem czy nowo zakupionym sprzętem. Słowem, wszystko, w czym będzie pierwszy i lepszy będzie traktował jako przewagę nad swoją drugą połówką. Jednocześnie, gdy to ona będzie odnosiła sukcesu, zacznie robić wszystko, aby je zdyskredytować, udowodnić, że na nie zasłużyła albo natychmiast kontrował swoimi ostatnimi osiągnięciami.


Toksyczna rywalizacja niszczy powoli każdy związek
Czy tego chcemy, czy nie, z czasem nasz związek zupełnie przestanie przypominać relację romantyczną, a szybko zmieni się w prawdziwą rywalizację, w której Ty będziesz chciała odzyskać kontrolę, a on będzie chciał Ci ją odebrać. W ten sposób z czasem przestaniecie patrzeć na siebie jak na partnerów, staniecie się zamiast tego swoimi wrogami. Jeśli szybko nie zakończysz tej relacji albo nie doprowadzisz do zmiany kierunku, który obrała, sama staniesz się toksyczna i zrobisz wszystko, żeby twój partner przegrał rozpoczętą „grę” albo zupełnie ulegniesz i staniesz się wiecznym przegranym.