W dzisiejszych czasach coraz więcej osób korzysta z internetowych portali randkowych, aby znaleźć miłość. Dzięki nim, mamy możliwość poznać wiele ciekawych osób, które być może nie mielibyśmy szansy spotkać w życiu codziennym. Jednakże, znalezienie miłości poprzez portal randkowy wymaga od nas pewnych umiejętności i strategii.
Po pierwsze, ważne jest, aby stworzyć szczere i interesujące konto na portalu randkowym. W opisie profilu warto uwzględnić swoje zainteresowania, pasje oraz to, czego szukamy w potencjalnym partnerze. Pamiętaj, że pierwsze wrażenie jest bardzo ważne, a Twój profil powinien przyciągnąć uwagę innych użytkowników.
Po drugie, ważne jest, aby przejrzeć profile innych użytkowników i wyszukać osoby, które odpowiadają naszym preferencjom. Jeśli widzisz kogoś interesującego, nie wahaj się napisać do niej wiadomości. Pamiętaj jednak, żeby nie wysyłać zbyt wielu wiadomości, bo może to zniechęcić do Ciebie rozmówcę.
Po trzecie, warto pamiętać o etykiecie w komunikacji. Pisz z szacunkiem, unikaj obrażliwych słów i pamiętaj o odpowiednim tonie. Nie rzucaj się na drugą osobę zbyt szybko, ale jednocześnie nie zwlekaj zbyt długo z prośbą o spotkanie się na żywo. Przygotuj się również na to, że nie każda rozmowa na portalu randkowym musi skończyć się sukcesem.
Po czwarte, ważne jest, aby wykazać się inicjatywą i zorganizować pierwsze spotkanie w realnym świecie. Wybierz miejsce, które będzie odpowiednie dla Was obojga, na przykład kawiarnię lub park. Pamiętaj, aby być punktualnym i zachować naturalność w rozmowie.
Po piąte, ważne jest, aby być szczerym i autentycznym na spotkaniu. Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś, a jednocześnie bądź otwarty na nowe doświadczenia i rozmowę. Pamiętaj, że pierwsze spotkanie to dopiero początek Waszej relacji.
Podsumowując, znalezienie miłości poprzez portal randkowy wymaga od nas pewnych umiejętności i strategii. Pamiętaj, że najważniejsze jest być sobą i szukać osób, które będą nas szanować i akceptować. Nie zrażaj się porażkami, bo każda z nich jest lekcją, która pozwoli Ci znaleźć swoją wymarzoną miłość.
Nazywane inaczej w psychologii “wysokoreaktywnymi”, nie mają lekkiego życia. Od najmłodszych lat podatne na krytykę, zwłaszcza niesprawiedliwą i ze strony osób najbliższych, szczególnie autorytetów, jak rodzice, nauczyciele, katecheci. Osoby wysokowrażliwe są w społeczeństwie cenione za niektóre cechy charakteru, jak prostolinijność, brak skłonności do nieuczciwości, chęć niesienia pomocy innym, pracowitość i zgodne usposobienie. Zajmują raczej stanowiska w typowo kobiecych zawodach, w których coraz więcej jest dziś mężczyzn: bywają psychologami, terapeutami, pracownikami socjalnymi, choć tutaj muszą jednocześnie wykazać się odpornością, której mają na starcie mniej niż reszta populacji. Nadwrażliwcy, bo tak ich niesłusznie negatywnie nazywano, to tacy trochę poeci, sporo wśród nich artystów, romantycy, uczuciowcy, przedkładający świat wnętrza nad zewnętrzny, wspólny świat zainteresowań ludzi, z którymi żyją. W epoce romantyzmu tworzyli kulturę autentyzmu, szczerości uczuć, bywali traktowani niesprawiedliwie za swoją sublimację duchową, uczucia wyższe, altruizm, niekiedy posunięty aż do granic normalności psychologicznej. Często bywali działaczami społecznymi, dla których liczył się bardziej człowiek w potrzebie, niż oni sami czy rodzina, z której pochodzili. Nie sposób dla nich przejść było obok widomej krzywdy ludzkiej. Nigdy nie realizowali siebie wbrew moralności, a sumienie u nich bywa wyjątkowo wrażliwe. Stale rozmyślając nad sensem istnienia, wahają się przed podjęciem decyzji, nawet w prostych sprawach, bacząc, czy nie czynią czegoś złego, niestosownego czy nieprzyzwoitego. Zwracają uwagę na opinię otoczenia, nie są samodzielni w samoocenie, która zależy nie tylko od obiektywnej wartości tego, co robią, ale przede wszystkim zgodności z etosem, etyką, wartościami, które uznają za najważniejsze. Nie muszą to być dodajmy wartości ogólnie uznawane w danej epoce w narodzie - często zmuszeni są jako non-konformiści “płynąć pod prąd”, stawiać bierny opór, nie są bowiem oportunistami, którzy by zmieniali poglądy stosownie do wskaźników polityki bieżącej. W tym sensie wierni temu, co wynieśli z domu, szkoły, studiów, Kościoła, nie mają łatwo. Raczej są postrzegani niekiedy jako “sztywni”, nie łapią bowiem każdej okazji, by zarobić, nie chcą pchać się w życiu na pierwsze miejsca i przepychać łokciami w drodze do celu.
Potrafią cierpliwie czekać, na przykład na właściwego partnera, a kiedy ten się nie zjawi, raczej wybierają samotność albo niemodną dziś drogę w stanie duchownym niż wiązanie się z pierwszą lepszą osobą. Są ostrożne w relacjach, które postrzegają nie jako krótkoterminowe lokaty, ale projekty na całe życie, długoletnie przyjaźnie w tej grupie są na porządku dziennym. Niemniej bywają w nich ukryte pokłady nieprzepracowanych emocji, pretensji i żalów, poczucia krzywdy, które maskują ciągłym dobrym samopoczuciem, nieśmiałym humorem i nastawieniem bardziej na słuchanie niż wyrażanie siebie i swoich poglądów. Nie prowokują nigdy kłótni, w których chcieliby postawić na swoim, za wszelką cenę “zniszczyć” przeciwnika, bowiem są zdania, że z każdym prawie da się dojść do porozumienia. Pośród wrażliwości bardzo ważne miejsce zajmuje obok wspomnianej sztuki także cały świat natury, roślin i zwierząt, którymi lubią się otaczać, gdy czują samotność, pustkę czy chcą wypocząć od zbyt zawiłych relacji. Wrażliwość dotyczy także sfery duchowej, stąd często spędzają czas na rozmyślaniach, częściej można ich spotkać w kościele, nawet w środku na samotnej modlitwie, w pustej świątyni, bowiem cenią kontakt także z sobą i przedmiotem swej czci, o której nie lubią opowiadać wszem i wobec. Raczej skryci, otwierają się chętnie przed charakterami podobnymi sobie, tworzą zamknięte grupy w Internecie, gdzie niełatwo wniknąć intruzom, a także umawiają się w różnych kołach zainteresowań w czasie wolnym, szczególnie poświęconym sensowi życia. Nie postrzegają bowiem ludzkiej pielgrzymki w kategoriach materialistycznych, lecz egzystencjalnych, czyli nad materię i wszelkie dobra materialne przedkładają wartości duchowe, moralne, społeczne i zaangażowanie w budowę lepszej przyszłości.
Bardzo często ich życie przypomina walkę, taką najszlachetniejszą, bo ze swoimi wadami, słabościami i niekiedy zbyt surowo sobie wypominanymi przewinieniami, a nie z otoczeniem. Bardzo często życie traktują w kategoriach szansy, zadania, daru bądź misji, której brakuje przeciętnym zjadaczom chleba. Nie zgadzając się na przeciętność, zwykle nie ‘robią interesów’, nie byliby dobrymi maklerami giełdowymi, bankowcami ani inwestorami. Nie chcą życia rozumianego po mieszczańsku jako “oby do wiosny”, “jakoś-to-będzie”, więc gdy trzeba przejmują inicjatywę, biorą sprawy w swoje ręce, proponują innowacyjne, nietypowe rozwiązania problemów społecznych czy choćby zawodowych. Do wysokowrażliwych należało bardzo wielu znanych Polaków, np. Szopen, Słowacki, Wyspiański i wielu znanych z podręczników historii osobistości, które walczyły o lepsze jutro nie tylko dla siebie, ale dla kraju. To, że mają tę cechę przeszkadza bowiem bardziej w ich prywatnym świecie, ale jest bardzo korzystne dla społeczeństwa. Przykładem mogą być też Korczak, który został z podopiecznymi dziećmi do tragicznego końca w obozie hitlerowskim w czasie wojny, a także Maksymilian Kolbe, który oddał życie, ratując obcego człowieka czy wcześniej brat Albert Chmielowski, który tak był wrażliwy na los wyzyskiwanych biedaków ówczesnego kapitalizmu, że zrezygnował świadomie i dobrowolnie z dobrze zapowiadającej się kariery artystycznej (był świetnym malarzem), by stać się jednym z anonimowych nędzarzy, jacy żyli w Galicji w II poł. XIX wieku. Rok 2017 upływa właśnie pod patronatem brata Alberta, którego hasłem przewodnim życia stały się słowa: “Bądź dobry jak chleb”.
Nade wszystko należy pamiętać, że wysoka wrażliwość, a nawet nadwrażliwość, nie są czymś złym, patologicznym, co należałoby poddawać terapii. Przeciwnie - próby takiego “leczenia” zazwyczaj nic nie dają, a mogą wpoić przekonanie, że “coś jest ze mną nie tak, jestem nienormalny”, a to bardzo duże i szkodliwe społecznie nieporozumienie. Akceptując osoby, które są pełne rozterek, wahań i pytań o charakterze moralnym, czynimy świat lepszym, bo ukryte pokłady kreatywności w nich są wprost trudne do przecenienia.
Wypadałoby dodać wpis z tytułem w stylu "W końcu upały!" ale niestety, pogoda cały czas Nas nie rozpieszcza. Nadzieja jednak umiera ostatnia, prawda? Cały czas mamy nadzieję, że prawdziwe lato zawita nie tylko na Nasz portal randkowy co objawi się wzmożonym ruchem, ale również w pogodzie :-) Co prawda kilka dni było już dosyć upalnych i co mnie bardzo zdziwiło, nagle wszyscy włączyli w samochodach klimatyzację ... tego nie rozumiem, tak długo czekałem na ciepłe dni, że po prostu otworzyłem okna i chciałem przesiąknąć tym ciepłem. A jak Wy uważacie, jakie będzie tegoroczne lato ? Woda w Bałtyku przekroczy 20-21 stopni ? Pozdrawiamy i zachęcamy do regularnego korzystania z Naszego serwisu randkowego.