Kochanek doskonały potrafi spowodować, że jego partnerka wzniesie się na wyżyny przyjemności. Który z panów nie chciałby nim być. Wbrew obiegowym opiniom, nie trzeba mieć idealnie zbudowanego ciała, mięśni czy odpowiedniego sprzętu. Najważniejsza jest wiedza o ars amandi czyli sztuce kochania. Nie wystarczy wyuczenie się odpowiednik technik seksualnych, by zaspokoić partnerkę. By stać się kochankiem doskonałym należy posiąść głębszą wiedzę na temat seksu i wszystkiego co się z nim wiąże. Gdy zdobędzie się wiedzę, niezbędna jest jeszcze praktyka. Dopiero połączenie wiedzy i doświadczenia może uczynić z mężczyzny idealnego kochanka. Nie będzie to łatwe zadanie. W dążeniu do doskonałości, do tego, by seks był fantastyczny, przydatna będzie wytrwałość i zapał. Każdy mężczyzna powinien uświadomić sobie kilka podstawowych zasad. Powinien mieć świadomość seksualności własnej oraz partnerki. Należy pokazać kobiecie, że to ona jest najważniejsza. Mężczyzna musi zrozumieć nie tylko fizyczne, ale również emocjonalne potrzeby kobiety. Udany seks to nie tylko branie, ale przede wszystkim dawanie. Kobieta nie zawsze idzie do łóżka, by rozładować swoje napięcie seksualne.

Równie ważne jest dla niej bezpieczeństwo, czułość czy bliskość. By rozpalić kobietę, najpierw trzeba rozpalić jej zmysły. Można to uczynić poprzez słowa, które mają podniecać, a nie rozmieszać, dlatego należy wykorzystać wyobraźnię i być kreatywnym. Mężczyźni często zapominają w intymnych sytuacjach o komplementach i czułych słówkach, a to one mogą spowodować, że gra wstępna stanie się dla niej bardzo podniecająca. Dzięki komplementom panie zapominają o swoich kompleksach, przez co są bardziej otwarte na doznania. Wprawny kochanek powinien zadbać o atmosferę, każda kobieta chciałaby poczuć odrobinę komfortu podczas zbliżenia. W żadnym wypadku nie można pozwolić, by ktoś lub coś przeszkodziło w intymnej sytuacji. Prawdziwy mężczyzna nie zapomina o grze wstępnej. To ona rozbudza partnerkę, przygotowując ją do seksu. Jakość gry wstępnej przekłada się na całe zbliżenie i satysfakcję kobiety. Wspaniałym wstępem do pieszczot jest masaż erotyczny, który pozwala rozluźnić się kobiecie. Warto posiąść także zdolności manualne. Niezbędna do tego jest znajomość mapy kobiecego ciała. Poprzez palce można również dać kobiecie rozkosz, czasem nawet większą i mocniejszą niż sam stosunek. Jednak należy robić to umiejętnie, inaczej nie sprawi to kobiecie przyjemności. Nie wolno za każdym razem powtarzać tych samych pieszczot, w tej samej kolejności. Wywoła to rutynę, a sam seks przestanie być ciekawy i satysfakcjonujący. W tym wypadku również należy posłużyć się wyobraźnią. Kobieta nie musi zawsze osiągać nieziemski orgazm, by seks był dla niej przyjemny. Choć niewątpliwie szczytowanie kobiety lub jej wielokrotny orgazm zdecydowanie stawia mężczyznę w lepszym świetle. Nie zawsze penetracja jest najważniejsza dla kobiety. Bardzo często ważniejsze są wszelkiego rodzaju pieszczoty całego ciała i dotyk, to one mogą zdziałać o wiele więcej. Nigdy nie należy się śpieszyć, by dać kobiecie orgazm, lepiej jest dawkować przyjemność i tym samym przedłużać rozkosz. Nie warto również za każdym razem potwierdzać swojej wytrzymałości. Partnerka może być w końcu zmęczona. Choć długość stosunku ma zasadnicze znaczenie i wpływ na zadowolenie kobiety, to jednak, gdy za każdym razem seks zamienia się w maraton, kobieta padnie z wyczerpania. Po udanym stosunku mężczyzna nie może odwracać się od partnerki i nie okazywać jej czułości. W przeciwnym wypadku może ona unikać kolejnych zbliżeń. Po wcieleniu powyższych rad w życie, mężczyzna może być pewien, że w oczach partnerki stanie się kochankiem doskonałym, a seks z nim będzie wspaniałym przeżyciem dla każdej kobiety.

Nikt z nas nie lubi być samotny dlatego najczęściej łączymy się w pary. Ze związkami bywa bardzo różnie. Duża część z nich rozpoczyna się od wielkiego zakochania, kiedy to tygodniami jesteśmy bardzo szczęśliwi, zafascynowani partnerem i chcemy razem spędzać bardzo dużo czasu. Jest sprawą oczywistą, że związki przechodzą różne fazy i z czasem temperatura uczuć opada. Wiele z nich wypala się ostatecznie choć zapowiadały się bardzo dobrze.


Bywa i tak, że jedna strona jest ze związku bardzo zadowolona a druga niespodziewanie pragnie go zakończyć. Zdarzają się również związki z rozsądku gdzie decydujemy się na bycie z osobą, która nie do końca nam odpowiada ale postępujemy tak w obawie przed samotnością. Związki rozpadają się także pod wpływem odległości czy zdrady. Najtrudniejsza sytuacje jest wtedy, gdy to my jesteśmy porzucani. Próby zatrzymania partnera na siłę zwykle nic nie dają, bo gdy nie ma już uczuć związek nie ma szans być szczęśliwym. Rozstanie z długoletnim partnerem bywa prawdziwym wstrząsem i często kończy się depresją.


Najtrudniej rozstania znoszą osoby, które z parterem spędzały bardzo dużo czasu i jednocześnie zrezygnowały z życia towarzyskiego i rodzinnego. Gdy partner odchodzi nie należy się obwiniać ani sądzić, że kolejna partnerka jest we wszystkim lepsza. Rozstanie to nie powód żeby psuć swoją samoocenę. Dobrze jest gdy rozstajemy się w zgodzie bo wzajemne żale i wyzwiska niczego nie ułatwiają. Gdy spędziliśmy z kimś kilka lat najlepiej jest sobie podziękować za wszystko co było dobre i pójść dalej każde w swoją stronę. Jest sprawą oczywistą, że w pierwszym okresie po rozstaniu będziemy dużo myśleć o byłym partnerze bo działają stare nawyki. Trzeba jednak starać się to ograniczać. Najlepiej jest pousuwać wspólne zdjęcia i pochować przedmioty, które przypominają byłego partnera. Warto nieco zmienić swój tryb życia i starać się być zajętym. To dobry czas na pielęgnowanie pasji i odnawianie starych znajomości. Warto także zapisać się na kurs czy warsztaty, dołączyć do internetowej grupy rowerowej by nieco zmienić swoje środowisko.

Toksyczny związek jest obecnie lekko nadużywanym terminem, przez co to wyrażenie zupełnie straciło na znaczeniu. Coraz więcej kobiet o nim fantazjuje, a osoby, które naprawdę są w nim uwięzione, nie mogą liczyć na zrozumienie ani wsparcie. Czy toksyczne związki należy w takim razie ratować, starać się zrozumieć i naprawić naszego partnera, czy może wręcz przeciwnie, ratować się przed wyniszczającą relacją?


Brak wsparcia i oczekiwanie zrozumienia
W naszym społeczeństwie od ofiar oczekuje się wyraźnych śladów przemocy, najlepiej na twarzy lub na rękach. Dzieje się tak dlatego, że lepiej wierzyć nam w to, że nic się nie stało, bo nie wymaga to od nas żadnego wysiłku. Dlatego osoby doświadczające przemocy psychicznej, finansowej lub mikroagresji w swoim związku są do dziś bagatelizowane, a często wymaga się od nich nawet, aby były bardziej wyrozumiałe dla swoich partnerów czy partnerek, bo może mieli gorszy dzień w pracy albo to ofiara ich sprowokowała. W ten sposób utrzymuje się przekonanie, że gdy związek jest toksyczny, powinniśmy go za wszelką cenę ratować.


Ja go zmienię!
Nie pomagają w wyrwaniu się z tego przekonania liczne produkcje, filmowe i książkowe, które cały temat toksycznego związku spłycają i przedstawiają go w romantycznym świetle, gdzie ostatecznie toksyczny partner zmienia się z miłości z porządnego faceta. Problem jest w tym, że w życiu rzadko to tak wygląda. Bardzo powszechne jest za to, że osoba, która wchodzi w związek z nastawieniem, że ona sprawi, że on się zmieni, ostatecznie staje się ofiarą i cieniem samej siebie, bo związek ją zwyczajnie wyniszcza. A ona, zamiast to przyznać, brnie w związek dalej.


Każda toksyczna relacja Ci szkodzi
Kiedy czujesz, że wpadłaś w toksyczny związek, nie czekaj, aż twoje przypuszczenia potwierdzą się w stu procentach. Im dłużej w nim tkwisz, tym gorzej na tym wychodzisz i tym mocniej przywiązujesz się do destrukcyjnego partnera. Toksyczne związki są oparte na mechanizmie przyciągania. Partner może wmawiać Ci, że nie dasz sobie bez niego rady lub że nikt inny Cię nie zechce i nawet jeśli sama w to nie wierzysz, twoja podświadomość zaczyna chłonąć te komunikaty. W kluczowym momencie może się więc okazać, że nie masz siły, aby wydostać się z niszczącej Cię relacji, a twój partner na pewno to wykorzysta.