Samotność jest w dzisiejszych czasach stanem skrajnie niepożądanym dla większości osób, ponieważ specyfika dzisiejszych czasów zdaje się sprzyjać osobom otwartym, towarzyskim i chętnym do dzielenia się swoją prywatnością w sieci. Osoby samotne, nawet jeśli swoją samotność lubią i uważają ją za sprzyjającą codziennemu funkcjonowaniu, siłą rzeczy zaczynają zatem żyć w bolesnym przekonaniu, że jest z nimi coś nie tak, a przecież zupełnie nie musi tak być. Ktoś mógłby jednak trzeźwo zauważyć, że człowiek w swojej naturze jest istotą całkowicie społeczną, a więc odcinanie go od innych ludzi wydaje się zachowaniem z tą naturą sprzecznym, które mogłoby być destruktywne. Tutaj pojawia się jednak jeszcze zagadnienie introwertyzmu, które również jest dosyć złożone, a ludzie bardzo często mają nawyk postrzegania tego tematu w całkowicie błędny sposób. Okazuje się zatem, że problem samotności jest zaskakująco złożony i obejmuje wiele różnych wątków, którym warto się przyjrzeć, by móc przynajmniej spróbować rzetelnie sprawdzić, czy samotność jest dla człowieka stanem sprzyjającym, neutralnym czy szkodliwym.


Czy introwertyk musi być samotnikiem?

Introwertyzm jest typem osobowości, który został odkryty w toku badań socjologicznych przez Carla Gustava Junga. Introwertyk czerpie siłę z wyciszenia i spokoju, a przy tym jest raczej typem uprzejmego słuchacza niż mówcy. Ekstrawertyk ma natomiast tendencję do czerpania siły do życia z kontaktów z ludźmi, więc można śmiało przyznać, że te dwa typy są na dwóch różnych biegunach. Czy introwertyk, będący osobą, która znaczną część życia przeżywa wewnątrz siebie samego, jest niejako skazany na samotność? To jest już zwyczajnie niemiły i krzywdzący stereotyp, ponieważ introwertyk najczęściej nie ma nic przeciwko samotności, ale zdecydowanie nie jest tak, że stawia on ją ponad zaufanych przyjaciół. Warto przy tym nadmienić, że bardzo często wszelkiego rodzaju osoby publiczne są jednocześnie introwertykami, którzy siłę do publicznych wystąpień czerpią po prostu z wyciszenia i stabilizacji, a niekoniecznie z reakcji tłumu na ich słowa i zachowania.


Czy samotność jest stanem szkodliwym?

Wiele osób ma tendencję do pozostawania w totalnej samotności na swoje własne życzenie, ponieważ uznają, że są wtedy w stanie poświęcić się w pełni swoim pasjom i zainteresowaniom, a przy tym czują się zwyczajnie niekomfortowo podczas spotkań w miejscach publicznych. Taki stan nie musi być destruktywny, ale bardzo łatwo może się takim stać. Życie w samotności wymaga bowiem perfekcyjnego wręcz zorganizowania i skupienia się na swoich obowiązkach, by utrzymać pożądany rytm codziennego życia. Warto przy tym nadmienić, że samotność dosyć sprawnie może się obrócić przeciw nam i zacząć nam szkodzić w codziennym życiu. Może się okazać, że stracimy dystans do nas samych, przez co wszelkiego rodzaju żartobliwe zaczepki staną się dla nas znacznie bardziej drażniące niż powinny być. Może być też tak, że samotność nas przytłoczy i sprawi, że nie stanie się ona dla nas umiłowanym stanem wolności, w którym z radością poświęcamy się pasjom, lecz stanem przymusu, w którym nagle możemy już robić cokolwiek, byleby samemu. Warto też zauważyć, że zdolności personalne są takie, jak wszelkie inne i one również zardzewieją, jeśli nie będziemy z nich korzystać, co niechybnie odbije się na naszych kontaktach ze znajomymi.


"Samotność do".

Samotność potrafi być dobrym stanem, który sprzyja kreatywności i dogłębnemu poznaniu samego siebie, ale wiąże się przy tym z komfortem, który część osób bez zastanowienia postawi ponad swoim zdrowiem. Samotność warto utożsamiać z pojęciem wolności, która powinna być jednak wolnością do robienia konkretnych rzeczy, a nie wolnością od ludzi i głośnego życia publicznego. Całkowite odcięcie praktycznie nigdy nie będzie nam sprzyjać: szybko zauważymy, że stajemy się bardziej nerwowi, drażliwi, a przy tym podświadomie będziemy czuć, że to nie jest w porządku i będzie nam głupio w sytuacjach społecznych. Zdrowa samotność potrafi pięknie i kreatywnie ubarwić nam życie, ale nie powinno się z nią przesadzać.

Wbrew pozorom nasza atrakcyjność nie łączy się z tym, jak bardzo męscy albo kobiecy jesteśmy. Każdy ma inny gust i oczekuje czego innego od swojej drugiej połówki, ale kilka uniwersalnych zasad pomoże Ci zwiększyć swoją obiektywną atrakcyjność w oczach potencjalnych partnerów. Są to rady dla osób każdej płci i pomogą Ci zwrócić na siebie uwagę oraz dadzą jasny przekaz: jesteś odpowiedzialną i świadomą swojej wartości osobą, gotową na zaangażowanie się w poważny związek!


1. Ćwicz pewność siebie
Pewność siebie przyciąga, nie tylko podczas budowania relacji romantycznych. Pewność siebie mówi o nas bardzo dużo, również to, że jesteśmy odważni i gotowi na wyzwania, a związek na pewno jest jednym z nich. Pewność siebie jest kluczowym elementem budowania nowych relacji i może okazać się pomocna, gdy zapadnie niezręczna cisza albo coś pójdzie nie po twojej myśli. To również umiejętność podejmowania trudnych decyzji i reagowania w ciężkich sytuacjach. Osoby pewne siebie przyciągają i przewodzą, również w życiu zawodowym.


2. Pilnuj postury ciała
Wyprostowana sylwetka, klatka piersiowa wypięta do przodu, głowa trzymana prosto, aby nie patrzeć za bardzo z góry. To nie tylko postawa najzdrowsza dla naszego organizmu, ale także dodająca nam atrakcyjności. W świecie wpatrzonych w smartfony i zgarbionych ludzkich istot każda osoba pilnująca właściwej postury ciała będzie się wyróżniać i przyciągać uwagę. Dodatkowo taka postawa dodatkowo dodaje nam pewności siebie i pomaga nam zrobić lepsze pierwsze wrażenie. Jeśli będziesz pilnować tych kilku istotnych elementów, podniesiesz znacznie swoją atrakcyjność.


3. Zadbaj o włosy i buty
Choć ciężko w to uwierzyć, większość ludzi ocenia Cię na podstawie wyglądu twoich włosów i butów. Jeśli chcesz zrobić piorunujące pierwsze wrażenie, zadbaj o lśniące, mocne włosy i idealnie wyczyszczone buty. W ten sposób nie tylko będziesz dobrze wyglądać, ale dasz wyraźnie do zrozumienia wszystkim wokół, że przykładasz się do tego, aby dobrze wyglądać i dbasz o siebie. Nikt nie chce spotykać się z osobą, która jest zapuszczona, nie dba o czystość ubrań i nie stosuje dezodorantu. Najczęściej zaniedbujemy właśnie włosy i buty, dlatego warto skupić się na nich.


4. Nie ulegaj presji otoczenia
Nic nie niszczy twojej atrakcyjności tak jak bezgraniczna uległość. Jeśli podążasz ślepo za trendami albo szybko zmieniasz zdanie pod wpływem namów swoich znajomych, może to oznaczać, że za bardzo ulegasz presji otoczenia. Uległość i bierność mogą skutecznie zniszczyć pierwsze wrażenie, o które się starasz. Ćwiczenie silnej woli i wyrabianie w sobie asertywności nie tylko doda Ci atrakcyjności, ale dodatkowo pomoże Ci w życiu zawodowym i prywatnym. Presja otoczenia potrafi być silna, dlatego umiejętność przeciwstawienia się jej jest nam w dzisiejszych czasach tak bardzo potrzebna.


5. Ucz się słuchać
Czy nie wspaniale byłoby stworzyć związek z osobą, która potrafi słuchać? Nie tylko Ty pragniesz takiej relacji, każdy tworzący poważny związek chce być wysłuchany. Umiejętność słuchania jest jednak dzisiaj rzadko spotykana i przez to niezwykle pożądana. Jeśli umiesz słuchać, jesteś bardziej atrakcyjny od większości społeczeństwa. Jeśli nie jesteś najlepszym słuchaczem, nic straconego. Tak jak każdą umiejętność, to też możesz wyćwiczyć. Dobry słuchacz nie tylko słucha, ale również zapamiętuje i umie poratować poradą, gdy jest to konieczne. Dlatego umiejętność słuchania skutecznie zwiększy twoją atrakcyjność w każdych oczach.

Samoakceptacja i wyrozumiałość dla samego siebie to klucze do dobrego samopoczucia, nawiązywania lepszych kontaktów z ludźmi i osiągnięcia sukcesów. Bez nich nie tylko nigdy nie będziemy zadowoleni z samych siebie, ale także z otaczającego nas świata i ludzi, którymi się otaczamy. Pokochanie siebie nie jest jednak łatwym zadaniem i tygodniowy kurs z internetu nie zaszczepi w Tobie pewności siebie.


Miłość do samego siebie a poczucie własnej wartości
Samoakceptacja jest nam potrzebna przede wszystkim po to, żeby żyć ze sobą w zgodzie. Jesteśmy kimś, kogo musimy nie tylko tolerować, ale i akceptować i przyczyna tego jest znacznie szersza niż samo „dobre czucie się ze sobą”. Problemy z postrzeganiem samego siebie mogą doprowadzić nasze zdrowie psychiczne do ruiny, powodować lub sprzyjać pojawieniu się depresji, a nawet ostatecznie spowodować całkowite zamknięcie się w sobie. Poczucie własnej wartości nadaje nam właśnie to, jak się postrzegamy, a jeśli nie zaakceptujemy swoich wad czy mankamentów, nigdy nie docenimy tego, jak naprawdę jesteśmy cenne i co możemy znaczyć dla innych.


Brak samoakceptacji utrudnia kontakty z innymi
Brak samoakceptacji jest destrukcyjny nawet dla naszej relacji z samym sobą, a co dopiero z osobami spoza. Nasi bliscy, znajomi z pracy czy ze szkoły odczują wyraźnie, że się nie akceptujemy, czy tego chcemy, czy nie. W ten sposób możemy się stać ofiarą, jeśli akurat osoba po drugiej stronie okaże się psychopatą czy manipulantem. To właśnie osoby z niskim poczuciem własnej wartości najczęściej pozostają w długich toksycznych związkach. Takim osobom trudno jest również zbudować zdrową relację, bo nie są w stanie uwierzyć, że komplementy, które ktoś im prawi, są szczere albo że ta konkretna, wspaniała osoba chciałaby z nimi być.


Miłość do siebie nie oznacza bezkrytyczności
Narcyzy kochają się bezgranicznie, prawda? Ale nie uważamy ich wcale za sympatycznych i dobrych znajomych, raczej za zimne i wyrachowane jednostki, które nie liczą się z dobrem innych. Żadna skrajność nie jest dobra, tak samo jest z pokochaniem siebie. Akceptacja swoich wad i ograniczeń nie oznacza, że od teraz nie będziemy nad sobą w ogóle pracować, ale to właśnie dzięki zaakceptowaniu zrozumiemy, czego tak naprawdę nie możemy w sobie zmienić, a co jak najbardziej da się poprawić. To pierwszy krok do stania się najlepszą wersją siebie, ale żeby to osiągnąć, musimy rozwijać się przez całe swoje życie na płaszczyznach, na których zależy Ci najbardziej.


Internet i narzucony kanon piękna
Problemy z samoakceptacją dziś wiążą się z jednym, bardzo potężnym i powszechnym medium: sieciami społecznościowymi. To na nich oglądamy codziennie idealnie zbudowane modelki, które żyją z pokazywania światu swojego ciała. One często nie zmagają się z problemami życia codziennego, nie brakuje im pieniędzy, mają miejsce do ćwiczeń i pomoc dietetyka. My możemy tylko o tym wszystkim pomarzyć. Nie jest jednak łatwo przekonać samego siebie, że nie powinnyśmy się przejmować. Wiele osób wpada w kompleksy, mimo że doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że w Internecie nie ma niczego prawdziwego, a te modelki często nie wyglądają w rzeczywistości tak, jak na zdjęciach.