Kiedyś ludzie, zawierając raz jedną poważną relację, pozostawali w niej na całe życie. Miało to swoje uzasadnienie w wielu aspektach. Wtedy nie tylko ludzie żyli krócej, ale i tempo życia było mniejsze. Dziś żyjemy szybko i mamy dostęp do wielu bodźców. Stąd też trudno się dziwić, że zaczyna nas dopadać po pewnym czasie znużenie czy też dochodzi, do wypalenia w związku. Nikt jednak nie chce na dłuższą metę być osobą samotną i zaczyna szukać odmiany. Bez względu na wiek czy też inne aspekty naszego życia doskonałym krokiem jest poszukanie sobie kogoś z kim, można dzielić życie na nowo. Doskonałym rozwiązaniem są w tym wypadku portale randkowe. Warte podkreślenia jest bowiem to, że bez względu na nasz wiek można czerpać z dobrodziejstw internetu. Tym samym przytoczone przed momentem portale randkowe to naprawdę świetna opcja dająca szerokie pole do popisu dla każdego, kto chce przestać się czuć już osobą samotną bądź też zakosztować flirtu i odmienić swój los. Dlatego nie musimy się obawiać, że na takich stronach natrafimy tylko na osoby młode, bo dziś z sieci również w celach matrymonialnych korzysta się bez względu na wiek.
Ostatnie dziecko wyprowadza się z domu. Zamykasz za nim drzwi i w ciszy, która nagle staje się niemal fizycznie wyczuwalna, rozglądasz się po mieszkaniu. Na półkach stoją odkurzone już trofea sportowe, na ścianach wisią oprawione dyplomy, a w lodówce nie ma już ulubionego jogurtu twojej córki. Przez ostatnie dwadzieścia lat twoja tożsamość była nierozerwalnie spleciona z rolą rodzica. Twoje dni wypełniały szkolne zebrania, treningi, wieczory spędzone na odrabianiu lekcji i usypianiu niekończących się pytań: „A dlaczego?”. Byłeś kierowcą, kucharzem, pielęgniarzem, finansistą, pocieszycielem i strażnikiem. A teraz? Teraz jesteś sobą. I to właśnie w tej nowej, nie zawsze komfortowej ciszy, rodzi się pytanie, które jednocześnie przeraża i ekscytuje: a co z moim życiem? Co z moim sercem? Powrót do randkowania, gdy ma się za sobą wieloletnie małżeństwo, rodzicielstwo i bagaż doświadczeń, które zmieściłyby się w kilku tomach autobiografii, to jedna z największych życiowych przygód, która wymaga nie lada odwagi i nowego spojrzenia na siebie.
Wejście w świat randek po czterdziestce, gdy jest się rodzicem, to nie jest po prostu powrót do stanu sprzed lat. To zupełnie nowy rozdział, pisany na nowych zasadach. Twoje życie nie jest już czystą kartą. Jest jak bogato iluminowany manuskrypt, w którym większość stron jest już zapisana. I właśnie to stanowi zarówno największe wyzwanie, jak i największy atut. Nie szukasz już kogoś, z kim „wspólnie będziecie się kształtować”. Szukasz kogoś, kto zechce dołączyć do już istniejącej, złożonej opowieści, a jednocześnie pomoże ci napisać kolejne, ekscytujące rozdziały. Pierwszym i najważniejszym krokiem jest więc pogodzenie się z tą złożonością. Twoje dzieci, nawet te dorosłe i mieszkające osobno, zawsze będą ważną częścią twojego życia. Twój były partner lub partnerka, z którym łączy cię rodzicielska współpraca, będzie obecny w tle. Twoje nawyki, przyzwyczajenia i cała logistyka życia są już ustalone. Zaproszenie kogoś nowego do tego świata wymaga nie tylko uczuć, ale i strategicznego myślenia oraz zdrowego rozsądku.
Jednym z największych wyzwań jest poczucie winy. Głęboko w sercu wielu rodziców tkwi przeświadczenie, że skoro okres intensywnego rodzicielstwa dobiegł końca, ich główna misja życiowa została wypełniona. Skupienie się na własnych potrzebach, a szczególnie na potrzebie romantycznej bliskości, może wydawać się egoizmem, zdradą wobec rodzicielskiej roli. To uczucie jest naturalne, ale też bardzo zwodnicze. Pamiętaj, że twoje szczęście nie konkuruje ze szczęściem twoich dzieci. Wręcz przeciwnie – szczęśliwy, spełniony rodzic, który ma wsparcie i bliskość w związku, jest często lepszym, bardziej obecnym i spokojniejszym rodzicem, nawet dla dorosłych już dzieci. Pozwalając sobie na nową miłość, nie odbierasz niczego swoim dzieciom. Pokazujesz im coś znacznie ważniejszego – że życie to ciągła podróż, że miłość nie kończy się w pewnym wieku i że dbanie o własne potrzeby jest oznaką siły, a nie słabości.
Kolejną barierą jest logistyka, która w tym wieku przypomina niekiedy planowanie operacji wojskowej. Nie jesteś już wolnym duchem, który może spontanicznie wyjść na całą noc. Masz obowiązki zawodowe, być może opiekę nad starzejącymi się rodzicami, a przede wszystkim – relację z dorosłymi już dziećmi, które wciąż potrzebują twojego wsparcia, choć w innej formie. Randkowanie wymaga więc kalendarza i otwartej komunikacji. Zamiast udawać, że jesteś tak samo dyspozycyjny jak dwudziestolatek, lepiej od razu być szczerym. „Chciałbym się spotkać w piątek, ale muszę wcześniej zadzwonić do córki, bo ma ważny egzamin” – taka szczerość nie jest oznaką braku zaangażowania. Jest oznaką dojrzałości i odpowiedzialności. Osoba, która jest na to gotowa, będzie to postrzegać nie jako obciążenie, ale jako część ciebie, którą szanuje.
Temat wprowadzania nowego partnera do życia dzieci to pole minowe, które należy pokonywać z najwyższą ostrożnością i delikatnością. Najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest rzucenie się w nowy związek z taką intensywnością, że twoje dzieci czują się zastąpione lub pominięte. One również przechodzą proces adaptacji do nowej sytuacji – pustego gniazda. Pojawienie się nowej osoby może budzić w nich lęk o waszą relację, lojalność wobec drugiego rodzica czy po prostu zwykłą zazdrość. Kluczowe jest, aby dać im czas. Nie przedstawiaj im każdej osoby, z którą chodzisz na randki. Zrób to dopiero wtedy, gdy relacja stanie się poważna i stabilna. Kiedy już to zrobisz, nie wymuszaj natychmiastowej miłości. Pozwól, by relacja rozwijała się własnym tempem. Organizuj spotkania w neutralnych, niskociśnieniowych okolicznościach – wspólny obiad w restauracji zamiast od razu rodzinnych świąt. I przede wszystkim, zapewniaj swoje dzieci, że twoje uczucie do nich jest niezmienne i że nikt nigdy nie zajmie ich miejsca w twoim sercu. Ta nowa osoba ma swoją, osobną przestrzeń.
Twoja przeszłość to nie tylko dzieci. To także historia twojego poprzedniego związku. Dla wielu osób po czterdziestce wejście w nową relację wiąże się z nieustannym porównywaniem. „Mój były mąż zawsze pamiętał o rocznicach”, „Moja była żona tak wspaniale gotowała”. Te myśli są naturalne, ale zatruwają fundament nowej relacji. Nowy partner nie jest następcą twojego byłego małżonka. Jest kimś zupełnie innym, z kim budujesz zupełnie nową historię. Aby to zrobić, musisz świadomie pożegnać się z duchem przeszłości. Nie chodzi o to, by wymazać wspomnienia, ale o to, by przestać ich używać jako miary dla obecnej relacji. Doceniaj to, co nowe i inne. Może twój nowy partner nie pamięta wszystkich rocznic, ale za to jest świetnym słuchaczem, gdy wracasz zestresowany z pracy. Może nie gotuje tak wykwintnie, ale za to wprowadza do twojego życia zapomnianą radość i spontaniczność. Skup się na teraźniejszości i na tym, co razem tworzycie, a nie na tym, co było.
Randkowanie w tym wieku ma jednak jedną, ogromną przewagę nad randkowaniem w młodości – wiesz już, kim jesteś. Nie szukasz już kogoś, kto „dopełni” twoje życie, bo wiesz, że jesteś kompletną osobą. Twoje dzieciństwo, kariera, rodzicielstwo – wszystko to ukształtowało cię w kogoś o ugruntowanych wartościach, preferencjach i celach. Dzięki temu możesz być znacznie bardziej selektywny i świadomy w swoich wyborach. Nie marnujesz czasu na relacje, które nie mają przyszłości. Szukasz kogoś, kto podziela twoje podstawowe wartości, kto szanuje twoją przeszłość i twoją rolę rodzica, i kto ma podobną wizję przyszłości. Ta dojrzałość pozwala ominąć wiele dram i nieporozumień, które są udziałem młodych par.
Pamiętaj też, że twoje dorosłe dzieci obserwują cię bardziej, niż ci się wydaje. Patrzą, jak radzisz sobie z tą nową sytuacją. Widzą, czy jesteś szczęśliwy, czy tylko udajesz. Widzą, jak traktujesz nowego partnera i jak on traktuje ciebie. Wchodząc w nowy, zdrowy i szanujący związek, dajesz im nieświadomie najcenniejszą lekcję na dorosłe życie – lekcję o tym, że miłość, szacunek i troska nie kończą się w pewnym wieku. Pokazujesz im, jak z godnością i nadzieją otwierać się na nowe rozdziały, nawet po przejściach. To może być twój największy rodzicielski dar dla nich w tym okresie – dar nadziei i wiary w przyszłość.
Powrót do randkowania po czterdziestce, gdy dzieci opuszczają dom, to nie jest ucieczka od samotności. To afirmacja życia. To decyzja, że pomimo zmarszczek, doświadczeń i odpowiedzialności, wciąż masz prawo do radości, namiętności i romantycznego uniesienia. To odkrywanie, że serce, które przez lata tak hojnie kochało swoje dzieci, ma wciąż mnóstwo miłości do ofiarowania komuś, kto będzie kochał je dla niego samego. To może być przerażające, by wyjść z domu, który przez lata był twoją twierdzą, i otworzyć drzwi nieznanemu. Ale w tej niepewności kryje się też piękno – piękno odkrywania siebie na nowo, nie jako rodzica, ale jako kobiety, jako mężczyzny, jako istoty pragnącej bliskości. I choć droga może być wyboista, a każda randka lekcją pokory, to cel – znalezienie kogoś, z kim stworzysz nowy dom, nie z cegieł i zaprawy, ale z wspólnych chwil, zrozumienia i dojrzałej miłości – jest wart każdego ryzyka. Bo pustego gniazda nie trzeba wypełniać tęsknotą. Można je wypełnić nowym początkiem.
Artykuł napisany we współpracy z portalem randkowym 40latki.pl
Każdy z nas jest inny. Już od najmłodszych lat powtarza się dzieciom, że indywidualne cechy każdego człowieka nie są powodem do kpin, ale warunkują naszą wyjątkowość. Różnimy się wyglądem, charakterem, sposobem zachowania w poszczególnych sytuacjach, poczuciem humoru czy inteligencją. Mówi się również, że każdy człowiek ma na świecie swoją bratnią duszę, po której odnalezieniu od razu orientujemy się, że to właśnie na nią w życiu czekamy. Każdego z nas pociągają inne cechy drugiego człowieka i to ich właśnie szuka w drugiej połówce. Od dawien dawna wiadomo jednak, że jest pewien zestaw cech, których większość kobiet szuka u mężczyzny. Zobaczmy więc, jaki powinien być ten, którego kobieta będzie chciała zatrzymać przy sobie na długo.
1. Gentleman. Nic w dzisiejszych czasach nie pociąga kobiet bardziej niż obcowanie z mężczyzną, który jest uprzejmy, szarmancki, zwyczajnie miły i dbający o dobre maniery.
Termin ten niekoniecznie zahacza już o wygląd tak bardzo jak właśnie o konkretne cechy charakteru. Nikt nie wymaga bowiem noszenia garnituru i dopasowanego do nastroju krawatu. Nie to jest w dzisiejszym świecie atrybutem bycia gentlemanem. Mężczyzna ten reaguje natomiast, kiedy słabszym dzieje się krzywda, potrafi ich bronić, niekoniecznie siłą fizyczną, bo i dobra argumentacja czasem wystarczy. Gemtelman jest wrażliwy również na krzywdę zwierząt- nic tak nie dyskredytuje męskości jak krzywdzenie słabszych i bezbronnych istot, jakimi są zwierzęta.
Gentelman nie obgaduje ludzi za ich plecami, nie wypowiada chamskich, zbędnych komentarzy, a przede wszystkim z szacunkiem podchodzi do kobiet. Zwyczajne otworzenie drzwi do samochodu, czy mieszkania, ustąpienie miejsca starszym lub pomoc przy wniesieniu zakupów do domu- właśnie takie czynności, wykonywane automatycznie i bez namysłu czy wypada, są czymś, co zwraca uwagę kobiet i niesamowicie polepsza wrażenie.
2. Potrafiący gotować. Model rodziny, w której kobieta większość czasu spędza w kuchni, gotując, a mężczyzna zarabia na jej utrzymanie, odchodzi w niepamięć. Różnice między zachowaniami ludzi zacierają się, wobec tego mało która kobieta marzy o przyszłości w kuchni u boku mężczyzny, który zagląda do niej wyłącznie, kiedy czas już wynieść śmieci.
Mężczyzna, który potrafi gotować, jest dla kobiet niezwykle pociągający. Perspektywa pomocy przy obiedzie, czy otrzymania śniadania do łóżka staje się wtedy bardziej realna. Taka osoba wie wtedy, że jej świat nie będzie kończył się na przestrzeni między lodówką a kuchenką i będzie mogła się skupić na swoich zainteresowaniach i sposobach na spędzanie wolnego czasu.
Pamiętaj jednak, że mało której kobiecie zaimponują tłuste, niezdrowe dania, bo w dzisiejszych czasach dbanie o siebie jest bardzo sexy. Tym bardziej że widząc, iż gotujesz zdrowo, kobieta od razu zakoduje, że przy Tobie będzie zawsze w dobrej formie. Zamiast mielonych i frytek, naucz się przygotowywać jakieś ciekawe sałatki- to nie tylko zdrowsze, ale i szybsze w przygotowaniu.
3. Mający ambicje i zainteresowania. Nie ma nic gorszego od człowieka, który nie ma aspiracji na osiąganie w życiu czegoś więcej. Przy takim mężczyźnie nie ma żadnych szans na rozwój, bowiem rozwijając swoje własne hobby oraz dążąc do spełniania planów, dajemy również mnóstwo wskazówek naszej drugiej połówce.
Kobieta uwielbia rozwijać się przy swoim mężczyźnie, nawet jeśli ten nie zdaje sobie sprawy z tego, że tak jest. Mężczyzna posiadający ambicje i zainteresowania automatycznie staje się lepszym towarzyszem do rozmów i wspólnego spędzania czasu.
4. Pomocny w każdej sytuacji. Mężczyzna ma być dla kobiety wsparciem w życiu codziennym, ale też w tych cięższych chwilach. Problemy, jakie spotykają nas każdego dnia, nie muszą być ogromne, natomiast jeśli on nie ignoruje żadnego telefonu swojej partnerki, zdaje się interesować każdą zagwozdką czy problemem, wtedy niesamowicie zyskuje w oczach kobiet.
Pomimo dążenia do równości płci, kobiety i tak uwielbiają czuć, że ich partner jest od nich silniejszy, że zawsze mogą na nim polegać i że mogą mieć słabszy dzień, jeśli tego akurat potrzebują. Partner, który nie rozłącza połączeń, odpisuje na wiadomości i pyta jak minął dzień, jest człowiekiem, jakiego potrzeba w codziennym życiu. Idealny mężczyzna to w końcu taki, przy którym kobieta czuje się bezpieczna w każdej sytuacji.
5. Mający poczucie humoru i potrafiący dobrze zachować się w towarzystwie. Nie bez powodu te dwie rzeczy umieszczone zostały w jednym punkcie. Kobiety kochają zabawnych mężczyzn, ponieważ czują, że otrzymają odpowiednie wsparcie podczas gorszych dni, a także sama relacja będzie łagodna i obejdzie się bez zbędnych kłótni czy sporów. Dodatkowo, poczucie humoru sprawi, że najbliżsi ludzie partnerki będą odbierali go jako bardziej przyjaznego, a nie ma nic bardziej budującego, niż sympatia naszych znajomych do partnera.
Powszechnie wiadomo, że kobiety dużo częściej rozmawiają z przyjaciółkami i rodziną o swoich drugich połówkach. Praktycznie każda marzy o tym, aby jej partner odbierany był właśnie jako ten zabawny, towarzyski i mający poczucie humoru. Oczywiste jest, że nie budujemy swojego stosunku do partnera na podstawie opinii innych, natomiast dużo lepiej jest uczestniczyć w spotkaniach rodzinnych, czy tych ze znajomymi, jeśli wiemy, że nasz partner jest przez nich zaakceptowany i lubią przebywać w jego obecności.
Pamiętaj jednak, że trzeba znać pewne granice i nie ze wszystkiego wypada żartować. Po prostu niektórzy mężczyźni nawet pomimo tego, że starają się być zabawni, nie są postrzegani jako atrakcyjni, bo ich żarty są infantylne, a ich humor chamski lub niekulturalny- znaj umiar w wygłupianiu się, szczególnie przy nowo poznanych ludziach, o których wiesz niewiele- być może nie bawią ich te rzeczy, co Ciebie.
Pomimo różnych charakterów i upodobań, istnieje kilka cech mężczyzn, które wpisują się w kanon tego idealnego. Kobiety uwielbiają facetów z poczuciem humoru oraz takich, które się nimi zaopiekują. Jeśli więc zauważymy, że w naszym otoczeniu znajduję się ten, który posiada wyżej wymienione cechy, powinniśmy zastanowić się, czy nie zainteresować się nim nieco bardziej.