Czym powinna być dla nas miłość? Jakie oczekiwania powinniśmy mieć od związków, aby nie doprowadzić ich do upadku? Jest to pytanie, na które odpowiedzi szuka duża część współczesnej populacji. Dzisiejsze czasy sprawiły, że mamy zamazany obraz idealnych związków. Nie wiemy dokładnie jakie działania podejmować, aby być szczęśliwymi i gubimy się w naszych działaniach. Niestety ostatecznie doprowadza to do wielu rozwodów oraz rozpoczynania szukania miłości od nowa z większym doświadczeniem i bardziej realnym podejściem do wszystkiego. Według nas miłość to powinno być wzajemne wsparcie oraz opieka. Partner powinien być naszą ostoją, która zawsze będzie przy nas nawet w tych najtrudniejszych momentach. To osoba, która pomoże nam przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu i nie będzie oczekiwała nic w zamian. Jednak najważniejsze jest to, że związek musi być relacją dwojga osób, które równocześnie angażują się w każdy etap budowania tej więzi. Jest to wspólna walka o szczęśliwy kolejny dzień życia.

Tak to już jest, że kryzysowe sytuacje, większe lub mniejsze niepowodzenia, są często najlepszym testem przyjaźni. To w przysłowiowej biedzie jesteśmy w stanie stwierdzić, a właściwie przekonać się, na kogo tak naprawdę możemy liczyć. I czy rzeczywiście są to ci, których dotychczas nazywaliśmy przyjaciółmi?


Czasem bowiem okazuje się, że po prostu mylimy się w tej kwestii... A to, co w naszym mniemaniu jest prawdziwe, głębokie i niezmienne, tak naprawdę okazuje się być dość iluzoryczne, kruche i zależne od wielu czynników. Na przykład od tego, czy dobrze nam się wiedzie.

Sukces, powodzenie, pieniądze, działają bowiem niczym towarzyski magnes. I na odwrót - porażki, potknięcia, problemy, mogą niekiedy przybierać znamiona dżumy czy też trądu. W każdym razie działanie jest podobne - ludzie w takich sytuacjach odwracają się od siebie, unikają się nawzajem. Dosłownie i w przenośni chcą uciec jak najdalej od czegoś niewygodnego, nieprzyjemnego, czegoś, wobec czego są bezradni. Smutna to prawda, ale nierzadko zdarza się, że tak właśnie ludzka psychika funkcjonuje, takie są powszechne zachowania i reakcje. Takich też możemy mieć tzw. przyjaciół - tylko na te dobre dni...


Latami możemy żyć w słodkiej ułudzie i błogim poczuciu szczęścia, myśląc, że otaczają nas ludzie szczerzy, życzliwi, lojalni. Jest tak do momentu, gdy wydarzy się coś niepomyślnego. Wówczas życie w brutalny sposób weryfikuje nasze idylliczne wyobrażenia o przyjaźni. Niestety, ta weryfikacja często nie wypada najlepiej i kończy się rozczarowaniem. Na ogół kończy się też wtedy sama przyjaźń...

Okazuje się jednak, że do tego, by doszło do katastrofy w przyjacielskich relacjach, czasem nie potrzeba jakichś spektakularnych wydarzeń. Bywa, że wystarczy upływ czasu i odległość, by najpierw rozluźnić, a następnie niemal całkowicie zniszczyć niegdyś tak - wydawałoby się - mocne przyjacielskie więzi...


Tak zwyczajnie. Po prostu. Niemal niezauważalnie.

Nie bez przyczyny przecież mówi się, że przyjaźń jest niczym piękny, pełen różnokolorowych, pachnących kwiatów ogród, o który trzeba należycie dbać. Jeśli oczywiście zależy nam, by zachować to piękno na dłużej...


Naprawdę dobrze jest mieć na każdym etapie życia kogoś, z kim swobodnie się rozmawia, kogoś, w czyim towarzystwie świetnie się czujemy, na kim możemy polegać. Kogoś bliskiego po prostu.

Zmieniamy się, dojrzewamy, przemieszczamy się z miejsca na miejsce. Zmieniają się także ludzie wokół nas. W miejsce tych, którzy kiedyś byli dla nas bardzo ważni, pojawiają inni. Niby normalna kolej rzeczy. Często tak właśnie bywa. A jednak zdarzają się takie przyjaźnie, które są w stanie przetrwać wszystko - nic nie może ich zniszczyć. Ani odległość w czasie, ani też w przestrzeni. Wręcz przeciwnie, to nawet cementuje, umacnia przyjaźń. I to jest piękne, wyjątkowe, w takiej wieloletniej relacji bratnich dusz jest prawdziwa magia i niepowtarzalny urok.

Bo czyż nie cudownie jest spotkać się po latach, przegadać pół nocy przy butelce dobrego wina i w trakcie tej rozmowy usłyszeć od przyjaciela: mam wrażenie, że rozmawialiśmy wczoraj, nic się nie zmieniło, tak samo dobrze się rozumiemy - tak, jak kiedyś, jak zawsze...

Jeśli właśnie rozpoczęłaś/eś związek z introwertykiem, wiesz zapewne, jak ciężko jest zorganizować randkę tak, aby twój partner czuł się w pełni komfortowo. Możesz popełniać na początku kilka podstawowych błędów. Poniżej zebrałam dla Ciebie kilka wskazówek w sprawie organizacji idealnej randki dla introwertyka.


1) Nie rób niesprawdzonych niespodzianek
Może Ci się wydawać, że zabranie swojej partnerki do klubu jest świetnym pomysłem, ale jeśli wybierasz się na randkę z introwertyczką, lepiej zapytaj ją najpierw, czy taka atmosfera będzie jej odpowiadać. Introwertycy nie lubią gęstego tłumu i nieznanych lokali. Zanim poznasz swoją wybrankę na tyle, by określić, jaki lokal idealnie przypadnie jej do gustu, konsultuj z nią swoje pomysły. To da Ci pewność, że oboje będziecie się czuć na randce komfortowo.

2) Spędzajcie czas tylko we dwoje
Nie przedstawiaj swojej partnerki od razu wszystkim znajomym. Introwertycy lubią mieć czas i przestrzeń dla siebie i jeśli wpuszczają Cię do swojego życia, oczekują, że zrozumiesz ich potrzeby. Unikaj miejsc, gdzie możesz zostać zagadany lub w jakikolwiek inny sposób zaczepiony, bo może to postawić w bardzo niekomfortowej sytuacji twoją partnerkę. Jeśli nie jesteś w stanie wyczuć momentu idealnego do przedstawienia jej rodzinie i przyjaciołom, po prostu ją o to spytaj. Razem możecie uzgodnić czas i okres wdrażania jej do twojego życia.

3) Czasem zostańcie w domu
Randki na mieście są fajne, ale introwertycy lubią czasem zostać w domu. Wieczór przy winie we dwoje albo maraton filmowy będą idealną alternatywą dla wyjścia do restauracji czy do kina. Uważaj jednak na to, aby potrzeba pozostania w domu twojej partnerki nie zawładnęła waszym związkiem. Jeśli będziesz miał przeczucie, że niewychodzenie z domu to próba kontroli, natychmiast porozmawiaj o tym ze swoją wybranką. Nie zmuszaj się do zrezygnowania z tego, co jest dla Ciebie ważne dla ukochanej osoby.

4) Nie naciskaj na spotkanie
Jeśli twoja partnerka prosi o weekend przerwy od wspólnych wyjść: uszanuj tę prośbę. Najczęściej osoba taka ma chwilowo dość wspólnych wrażeń i chce trochę pobyć sama. Introwertycy lubią mieć więcej przestrzeni prywatnej niż ekstrawertycy, są bardziej zamknięci na dynamiczny rozwój nowych relacji. Jeśli nie znasz tej osoby jeszcze zbyt dobrze, nie rób jej niezapowiedzianych wizyt domowych. Niespodzianki są super, ale tylko, jak spodobają się tej drugiej osobie. Jeśli nie jesteś pewien, czy twoja wybranka lubi niezapowiedziane wizyty: nie rób ich.

5) Nie śpiesz się z rozwojem relacji
Jeśli będziesz próbował rozwijać relację zbyt szybko, możesz osiągnąć przeciwny efekt. Zbyt mocne naciskanie może sprowokować twoją partnerkę do odsuwania się od Ciebie i ochładzania relacji. Uszanuj jej przestrzeń. Jeśli nie da Ci znaku albo po prostu go nie wyczujesz, możesz zawsze porozmawiać z nią o rozwoju waszej relacji. Bądź otwarty na wszelkie wątpliwości z jej strony. Pamiętaj, że introwertycy mają problem z mówieniem o swoich uczuciach i często będą tego unikać. Wykaż się cierpliwością i pozwól swojej partnerce wybrać moment na wejście waszej relacji na wyższy poziom.