“Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?” - pytał Mickiewicz w swoim wierszu pt. “Niepewność”. Dla naukowców jedno jest pewne. Miłość nie jest jedynie uczuciem, które porusza serce i powoduje motyle w brzuchu. Stan zakochania wpływa na cały ludzki organizm, wytwarzając niespotykaną w żadnym innym wypadku mieszaninę substancji chemicznych.


Co zatem dzieje się w poruszonym radosnym uczuciem organizmie? Między innymi stan zakochania wpływa na wydzielanie dopaminy, która nazywana jest “hormonem szczęścia”. Z tego względu szczególnie początkowej fazie zakochania towarzyszy euforia. W momencie, kiedy przy rozstaniu, jej poziom nagle drastycznie spada, organizm ma wrażenie, jakby trafił na odwyk. Innym hormonem związanym z wkraczaniem w związek jest adrenalina. Powoduje ona szybsze bicie serca, czy suchość w ustach.
Jak dowodzą naukowcy, pogląd że “miłość jest ślepa” ma swoje uzasadnienie. Kiedy zakochujemy się w drugim człowieku, kora czołowa jest nieaktywna. Wyjaśnia to, dlaczego dla wybranej przez nas osoby jesteśmy mniej surowi, nie dostrzegamy jej wad. Ponadto obszary powiązane z odczuwaniem strachu i innych negatywnych emocji, także zostają wprowadzone w stan uśpienia.


Miłość niesie ogólną poprawę zdrowia. Dzięki niej lepiej funkcjonuje układ odpornościowy, swoje zasługi ma tu choćby przytulanie. Natomiast pacjenci, którzy mają oparcie w drugiej połówce, często szybciej zwalczają choroby.
Do budowania trwałej relacji potrzebny jest jeszcze jeden hormon, zwany oksytocyną. Potocznie mówi się o nim jako o hormonie przywiązania. Wytwarzana jest poprzez m.in. dotyk. Jednakże to ona jest także odpowiedzialna za uczucie zazdrości.
Wszystko co przeżywamy w życiu, ma bezpośredni związek z naszym organizmem. Zakochanie jest pięknym stanem, który jak się okazuje, może korzystnie wpłynąć na samopoczucie i na długo zapanować nad zdrowiem.

W dzisiejszych czasach wiele osób cierpi na samotność. Wbrew pozorom problem ten nie dotyczy tylko panien, kawalerów czy seniorów. Coraz częściej samotne są osoby, które na co dzień otaczają się dużymi grupami ludzi. Istnieje coś takiego jak samotność w małżeństwie oraz samotność w rodzinie, na którą często cierpią nastolatkowie.



Czym jest samotność?

Samotność to dość subiektywne odczucie, kiedy dana osoba ma przeświadczenie, że nikt się nie interesuje jej sprawami i nie jest dla nikogo ważna. O samotności mogą też mówić te osoby, które nie mają z kim spędzać wolnego czasu, nikt ich nie odwiedza a w razie potrzeby nie mają do kogo zwrócić się o pomoc. Samotność może występować także okresowo na przykład, gdy ktoś, kto na co dzień otacza się bliskimi, musi na jakiś czas wyjechać za granicę. Wtedy z pewnością będzie bardzo odczuwał tęsknotę i będzie czuł się samotny. Samotność to uczucie wyjątkowo nieprzyjemne, które odbiera radość życia i sprawia że popadamy w zniechęcenie.



Jak skończyć z samotnością?

Osoby, które cierpią z powodu samotności powinny starać się być bardziej otwarte i z inicjatywą wyjść do ludzi. Warto rozważyć czy nie posiada się kontaktów z przeszłości, które można by odnowić. Może warto zadzwonić do dawnej koleżanki albo do długo niewidzianej kuzynki. Sposobem na samotność może być poznanie nowych osób. O ile w wieku młodym jest to stosunkowo łatwe i odbywa się naturalnie, to w wieku średnim i późniejszym jest już trudniejsze. Zawsze jednak można zapisać się na jakieś zajęcia, warsztaty, do klubu seniora albo zająć się wolontariatem. W takich miejscach zwykle można poznać inne osoby. W Internecie są także specjalne strony, gdzie ogłaszają się osoby, które szukają towarzystwa. Istnieją także portale, gdzie można z obcą osobą umówić się po to, aby razem uprawiać jakiś sport. Można też przyłączyć się do jakiejś grupy, która działa na portalu społecznościowym i na przykład lokalnie, regularnie umawia się na przejażdżki rowerowe.



Jak sobie radzić, gdy samotność jest faktem i nie można jej zmienić?

Osoby, które nie mają nikogo bliskiego mimo wszystko nie powinny się załamywać. Przede wszystkim nie powinny one uważać siebie za kogoś gorszego. To, że ktoś jest sam nie oznacza, że powinien się całkiem wykluczać z życia społecznego. Nawet będąc w pojedynkę można uprawiać różne sporty, wybrać się do baru, kawiarni albo pojechać na plażę i poopalać się. Nie jest niczym negatywnym pójść samemu na koncert, do kina czy obejrzeć wystawę. Bardzo ważne jest aby starać się wychodzić z domu i nie popadać w jeszcze większe zniechęcenie. To, że komuś nie udało się zbudować związku czy mieć licznej grupy przyjaciół, nie oznacza, że powinien przestać korzystać z życia. Każdy z nas ma tylko jedno życie i warto starać się w nim doświadczać jak najwięcej. Osoby samotne powinny to więc robić, w miarę swoich możliwości. Mogą na przykład na krótki czas gdzieś wyjechać w pojedynkę. Dobrym miejscem będzie sanatorium.

W naszym życiu zdarzają się różne sytuacje, w których napotykamy na osoby toksyczne, które wprowadzają negatywny wpływ na nasze życie i samopoczucie. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że mamy do czynienia z toksyczną osobą, dopóki nie poczujemy się źle. Dlatego dzisiaj przedstawiam kilka wskazówek, jak rozpoznać toksycznych ludzi.

Ciągłe narzekanie i krytykowanie innych
Toksyczne osoby zawsze narzekają i krytykują innych, nie widząc pozytywnych cech. Często mówią negatywnie o innych ludziach i szukają sposobu, aby ich skrytykować. Jeśli osoba, z którą masz do czynienia, ciągle narzeka i krytykuje innych, to jest to oznaka toksyczności.

Manipulacja i kontrola
Toksyczne osoby często próbują manipulować innymi, aby uzyskać to, czego chcą. Mogą wykorzystać emocje innych, aby uzyskać swoje cele, lub wykorzystać zaufanie, aby uzyskać przewagę. Mogą również próbować kontrolować innych, a to oznacza, że ​​próbują narzucić swoją wolę innym.

Zazdrość i złość
Toksyczne osoby często odczuwają zazdrość i złość wobec innych. Mogą być zazdrośni o osiągnięcia lub sukcesy innych, lub mogą czuć się zranieni, gdy ktoś nie robi tego, co chcą. Wtedy zwykle zaczynają wykazywać złość i agresję.

Brak empatii i wyrozumiałości
Toksyczne osoby często nie okazują empatii i wyrozumiałości wobec innych. Mogą nie rozumieć cudzych uczuć lub nie chcieć się nimi interesować. Zwykle nie zwracają uwagi na potrzeby i pragnienia innych, koncentrując się tylko na swoich własnych potrzebach.

Brak szacunku i tolerancji
Toksyczne osoby często nie okazują szacunku i tolerancji wobec innych. Mogą być nietolerancyjni wobec różnych poglądów, stylów życia i wyborów innych osób. Często wykazują brak szacunku i obraźliwe zachowanie wobec innych.

Podsumowując, toksyczni ludzie często wykazują cechy, takie jak ciągłe narzekanie i krytykowanie innych, manipulacja i kontrola, zazdrość i złość, brak empatii i wyrozumiałości oraz brak szacunku i tolerancji