Przyjaźń to niewątpliwie piękne słowo. O przyjaźni jest wiele pięknych cytatów, złotych myśli, bo to właśnie ona nadaje sens naszemu życiu. Przyjaciele są dla siebie wszystkim. Swoją relację budują przez całe życie. Tak samo jest w miłości. Przyjaciele, podobnie jak życiowi partnerzy czy małżonkowie towarzyszą sobie na co dzień. W różny sposób. Przyjaciół mogą dzielić setki kilometrów, mogą widywać się ze sobą dwa razy w ciągu roku, ale mentalnie są ze sobą zżyci na co dzień.


Do przyjaciela dzwonisz kiedy masz chandrę. Kiedy świat przybiera smutne kolory. Przyjaciel odbierze od ciebie telefon o drugiej w nocy, powie ci wprost, że właśnie przerwałeś mu najpiękniejszy sen, po czym stwierdzi, że fajnie iż dzwonisz i wysłucha cię od początku do końca. Wesprze, pocieszy, zmotywuje - będzie płakać razem z tobą, śmiać się, cieszyć się, nawet bez konkretnego powodu. Prawdziwy przyjaciel powie ci, że jesteś głupi jak but, bredzisz od rzeczy i że nie da się ciebie słuchać, po czym nadal będzie trwał przy tobie, z uwagą słuchając twoich bredni...


Z przyjacielem można porozmawiać ale też pomilczeć. Przyjaciel bardziej niż uchem, słucha sercem. On zna wszystkie twoje tajemnice. Wie o tobie więcej niż rodzona matka. Nie ocenia, nie krytykuje, lecz wspiera. Jest niczym anioł stróż. Pokrzepi ale i ochrzani, kiedy będzie trzeba. Będzie widział w tobie to, czego ty sam nie dostrzegasz we własnym wnętrzu. Stanie za tobą murem w opozycji do całego świata, który będzie cię chciał zniszczyć. Przyjacielem może być brat, siostra, przyjaciółmi mogą być rodzice, dziadkowie, krewni. Przyjacielem może też być mąż, żona a nawet syn czy córka. Każdy, komu zależy na tobie najbardziej.


Przyjaźń rodzi się w nas od najmłodszych lat. Przyjaciół poznajemy na podwórku, w piaskownicy, przedszkolu, szkole. Niekiedy relacje te są najsilniejsze i trwają latami, przez całe dorosłe życie. Przyjaźń to relacja miłości, pozbawiona aspektu seksualnego. Przyjaciel wydobędzie z ciebie wszystko co najlepsze. Jest nim ktoś, przy kim czujemy się najlepiej, najbezpieczniej, najbardziej komforotowo i spokojnie. To, co najcenniejszego dajemy oraz otrzymujemy od naszych przyjaciół to czas. Nie ma bowiem nic cenniejszego niż czas, który jesteśmy w stanie poświęcić drugiej osobie, rezygnując na chwilę z własnych planów. Rozłąka przyjaciół nie jest w stanie zdegradować ani osłabić łączącej ich więzi a wręcz przeciwnie - umocnić ją jeszcze bardziej.


Trzeba jednak rozróżnić prawdziwą przyjaźń od tej, która co najwyżej może być tylko jej słabą atrapą. Prawdziwy przyjaciel nie mówi wyłącznie o sobie, nie koncentruje uwagi tylko na swoich sprawach. Nie bierze czegoś, nie dając jednocześnie nic w zamian. Nie pojawia się tylko wówczas, gdy czegoś potrzebuje a potem znika na jakiś czas, przepadając bez słowa. Przyjaciel nie wykorzystuje niwygodnych faktów przeciwko przyjacielowi. Nie zdradza jego zaufania, nie wykorzystuje w ten czy inny, często materialny ale i emocjonalny sposób. Nie zostawia w potrzebie. Przyjaciel daje ci wszystko co ma najlepszego, oczekując jedynie twojej obecności w swoim życiu. W dzisiejszym świecie o przyjaźni mówi się niewiele.
Poszczególne relacje międzyludzkie schodzą na coraz to dalszy plan.
W obecnych czasach, styl życia koncentruje się głównie na tym co można mieć i kim można być.


Często szukamy przyjaźni tam, gdzie co najwyżej, może nas spotkać rozczarowanie. Głównie w internecie. Zadaj sobie pytanie - ilu z twoich znajomych na Facebooku (jeżeli masz ich 1000 lub więcej) jest twoimi przyjaciółmi? Z iloma z listy twoich wirtualnych znajomych spotkałeś się na kawie? Z iloma możesz porozmawiać o wszystkim i o niczym, o każdej porze dnia i nocy? Odpowiedź przyjdzie sama. Nie załamuj się nią. Twój przyjaciel, ten prawdziwy, może być bliżej niż ci się wydaje. W dzisiejszych czasach, określanych jako współczesne, mało mówi się o relacji porzyjaciół. Większość osób skupia się na karierze i życiu, które za towarzyskie tak naprawdę w ogóle nie powinno uchodzić. Dziś panuje moda na sukces i selekcjonowanie "przyjaciół" na tych mniej lub bardziej opłacalnych. Po sukcesie oraz życiu w selekcji interpersonalnej, zazwyczaj przychodzi samotność. Nie udawaj kogoś kim nie jesteś. To skuteczna recepta na znalezienie prawdziwej przyjaźni. Bądź sobą a towarzysz prędzej czy później cię znajdzie!

Na portalach randkowych spotykają się osoby z najróżniejszych środowisk, o odmiennych doświadczeniach i oczekiwaniach, jednak niezależnie od wieku, płci czy statusu życiowego, każdy użytkownik niesie ze sobą pewien ukryty motyw, często głębiej zakorzeniony niż tylko pragnienie znalezienia „kogoś”. Wbrew pozorom, to, czego ludzie szukają w przestrzeni randkowej online, nie zawsze jest oczywiste nawet dla nich samych. Często motywy działania są intuicyjne, wynikające z potrzeb psychicznych, społecznych i emocjonalnych, które trudno jest zwerbalizować lub nawet w pełni sobie uświadomić.

Kobiety w przestrzeni randkowej bardzo często szukają nie tylko partnera, ale przede wszystkim emocjonalnego bezpieczeństwa. Wielu kobietom zależy na tym, aby trafić na kogoś, kto okaże im zainteresowanie nie tylko fizyczne, lecz przede wszystkim emocjonalne. Pragną być zauważone, wysłuchane i docenione. W świecie, w którym coraz częściej relacje są powierzchowne i szybkie, potrzeba bycia ważną dla drugiego człowieka staje się dla nich kluczowa. Randkowe aplikacje oferują szybki dostęp do kontaktu z ludźmi, ale dla kobiet nie oznacza to automatycznie gotowości na przygodne znajomości – wręcz przeciwnie, wiele z nich liczy na głębsze, bardziej wartościowe relacje.

Jednocześnie część kobiet traktuje portale randkowe jako sposób na wzmocnienie poczucia własnej wartości. Otrzymywanie wiadomości, komplementów, lajków czy zainteresowania może działać jak tymczasowy zastrzyk pewności siebie. Jest to zjawisko bardzo ludzkie i zrozumiałe – każdy z nas pragnie być atrakcyjny, pożądany i doceniany. Dlatego niektóre kobiety niekoniecznie szukają stałego związku, ale raczej testują swoją atrakcyjność, porównują się z innymi, a czasem wręcz podświadomie rywalizują o uwagę mężczyzn. Nie oznacza to cynizmu, lecz raczej ukryte mechanizmy psychologiczne związane z samooceną i potrzebą przynależności.

Mężczyźni natomiast często szukają na portalach randkowych potwierdzenia swojej męskości, atrakcyjności oraz sprawczości. Kontakt z kobietami w przestrzeni wirtualnej może być dla nich próbą zaspokojenia potrzeby bycia pożądanym. Niektórzy mężczyźni wchodzą w ten świat z nadzieją na szybki romans, inni – z autentycznym pragnieniem poznania kogoś wartościowego. Jednak nawet wśród tych, którzy deklarują chęć związku, można odnaleźć elementy pragnienia uznania i akceptacji. Mężczyzna, który na co dzień zmaga się z presją sukcesu, zarabiania i rywalizacji, może postrzegać randkowanie online jako przestrzeń, w której to on staje się wybrany, pożądany i akceptowany bez względu na osiągnięcia zawodowe czy status społeczny.

Część mężczyzn traktuje też portale randkowe jako swego rodzaju grę – wyzwanie, w którym celem jest zdobycie jak największej liczby kontaktów, randek, czy seksualnych doświadczeń. Nie oznacza to automatycznie braku szacunku do kobiet, lecz często jest to efekt socializacji, w której męskość definiowana była przez pryzmat liczby podbojów. W takiej narracji mężczyzna uczy się, że jego wartość wzrasta wraz z ilością zainteresowania ze strony kobiet. Dlatego też niektórzy angażują się w kontakty, które są powierzchowne, ponieważ najważniejsza staje się sama interakcja, a nie jej jakość czy głębia.

Warto jednak zauważyć, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni często nie do końca wiedzą, czego naprawdę szukają. Wiele osób loguje się na portalach randkowych z mieszanką emocji – ciekawości, nadziei, znudzenia, rozczarowania życiem offline. Czasem decyzja o zarejestrowaniu się wynika z potrzeby oderwania się od codzienności, z nudy czy samotności, która nie zawsze oznacza chęć związku. Ludzie chcą kontaktu, ale nie zawsze są gotowi na relację. Pragną bliskości, ale boją się zranienia. Chcą być szczerzy, ale jednocześnie pragną dobrze wypaść i często kreują obraz siebie bardziej atrakcyjny niż rzeczywistość.

Wspólnym mianownikiem dla obu płci bywa lęk przed odrzuceniem. Aplikacje randkowe mogą go pogłębiać lub chwilowo maskować. Z jednej strony dają łatwość kontaktu – jedno przesunięcie w prawo może rozpocząć rozmowę, która przerodzi się w coś więcej. Z drugiej strony, szybkość tego świata sprawia, że wszystko staje się ulotne. Ludzie łatwo się sobą nudzą, nie budują więzi, bo zawsze mogą poszukać „lepszej opcji”. W tej rzeczywistości zarówno kobiety, jak i mężczyźni czują się czasem jak produkty wystawione na sprzedaż – oceniani, odrzucani, selekcjonowani.

Wielu użytkowników ma również nadzieję na coś wyjątkowego, coś, co wyrwie ich z rutyny. Niekiedy to romantyczna wizja „miłości przez internet”, a innym razem – impuls do zmiany życia, do wyjścia z samotności, do zbudowania czegoś od nowa. Portale randkowe stają się więc nie tylko miejscem szukania drugiej połówki, ale też symbolem nadziei na nowe otwarcie. Ludzie wchodzą w interakcje z obcymi osobami, czasem z kompletnie innego świata, ale robią to z wewnętrznym pragnieniem, by wreszcie ktoś ich zrozumiał, zaakceptował i był „tym kimś”.

Nie można też pominąć aspektu rozczarowania, które często towarzyszy użytkownikom randkowych aplikacji. Kobiety czują się nieraz traktowane przedmiotowo, sprowadzane do wyglądu, zasypywane powierzchownymi wiadomościami. Mężczyźni natomiast doświadczają frustracji związanej z brakiem odpowiedzi, z ignorowaniem, z brakiem odwzajemnienia zainteresowania. Oboje często czują się zmęczeni „grą”, oczekiwaniami, ciągłym dopasowywaniem się do oczekiwań drugiej strony.

W rzeczywistości, za większością profili kryje się ktoś, kto pragnie miłości, ale boi się jej szukać wprost. Ktoś, kto tęskni za ciepłem i bliskością, ale nie chce wyjść na zdesperowanego. Ktoś, kto marzy o tym, żeby wieczorem móc się do kogoś przytulić, ale codzienność zmusza go do zachowywania dystansu i pozorów siły. Portale randkowe stały się współczesnym polem bitwy między potrzebą bliskości a lękiem przed odrzuceniem, między autentycznością a wizerunkiem, między pragnieniem relacji a kultem wolności.

W głębi duszy kobiety często chcą znaleźć kogoś, przy kim będą mogły być sobą. Bez potrzeby ciągłego udowadniania czegoś, bez gry pozorów, bez testów i gierek. Chcą być z kimś, kto je rozumie, kto doceni ich emocjonalność, wrażliwość, ale także siłę i niezależność. Marzą o relacji, która będzie oparta na zaufaniu, wspólnym śmiechu, codziennych drobnych gestach i poczuciu, że mogą na kimś polegać.

Mężczyźni natomiast szukają relacji, w której nie będą musieli cały czas udowadniać swojej wartości. Chcą być kochani nie za osiągnięcia, wygląd czy zarobki, lecz za to, kim są naprawdę. Pragną kogoś, kto dostrzeże ich emocjonalność, nawet jeśli nie zawsze potrafią ją wyrazić słowami. Szukają akceptacji, przestrzeni, w której będą mogli odpocząć od presji zewnętrznego świata.

Choć na powierzchni może się wydawać, że kobiety szukają stabilności, a mężczyźni przygody – rzeczywistość jest dużo bardziej złożona. Każdy człowiek, niezależnie od płci, pragnie w gruncie rzeczy tego samego: być kochanym, rozumianym, akceptowanym. Portale randkowe to miejsce, gdzie to pragnienie może się spełnić, ale też – równie często – może zostać zranione.

Ostatecznie to, czego ludzie naprawdę szukają na portalach randkowych, to kontakt – z drugim człowiekiem, ale i z samym sobą. Wchodząc w relacje, odkrywają swoje potrzeby, uczą się granic, poznają swoje emocje i mechanizmy obronne. Niekiedy taka droga prowadzi do związku, innym razem do refleksji. Ale zawsze jest to forma poszukiwania – nie tylko drugiej osoby, ale też własnej tożsamości w świecie pełnym hałasu, szybkich decyzji i powierzchownych interakcji.

Pierwsza randka to stresujący moment - nawet jeśli nie dla każdego, to przeważnie na randce jest przynajmniej jedna osoba, która odczuwa stres. Warto więc poznać wskazówki dotyczące zachowań w takiej sytuacji. To proste i oczywiste wademekum dla randkujących, przyda się także podczas innych spotkań towarzyskich.


1. Zapomnij o Feminizmie.

Kiedy jesteś na randce, to jesteś na randce. Tutaj nie ma miejsca na poprawność polityczną w kwestii podziału rachunku na pół, czy modne "każdy płaci za siebie". Jednocześnie nie oznacza to wcale, że to mężczyzna reguluje rachunek. Zasada jest prosta - płaci ten, kto zaprasza! Zawsze!


2. Zapomnij o byłych.

Będąc na randce nie rozmawiamy o byłych. Oznacza to nie tylko to, że nie mówimy o swoich byłych, ale także to, że nie pytamy o byłych osoby, z którą na randce jesteśmy. Temat nie istnieje. Nie na pierwszej randce.


3. Zapomnij o telefonie.

Na randce (a także w czasie innych spotkań towarzyskich) niedopuszczalne jest częste sprawdzanie telefonu. Nie odpisujemy na wiadomości, nie odbieramy połączeń. Jeśli spodziewamy się ważnego telefonu, uprzedźmy o tym i tym samym zyskajmy prawo do odebrania jednego (krótkiego) telefonu. Jeśli chcesz sprawdzić godzinę, weź zegarek i zerknij nań dyskretnie. Telefon wycisz. Mimo, że ostatnio używanie telefonu wszędzie stało się normą, nadal nie jest uważane za kulturalne (choć niekulturalne kręgi tak nie uważają).


4. Nie wypytuj.

Rozmowa powinna płynąć swobodnie, dlatego nie zadawaj serii pytań. Lepiej, by wynikły one z rozmowy. Jedno pytanie, odpowiedź i wtrącenie czegoś do tematu, nawiązanie, powiedzenie czegoś o sobie (w temacie zadawanego wcześniej pytania). Lepiej poszukać wspólnych zainteresowań i skierować rozmowę na tory przyjemne dla obu stron (jeśli ich nie macie, to po co w ogóle przeciągać spotkanie).


5. Nie chwal się.

Kiedy mówisz o sobie, staraj się unikać chwalenia się. Lepsze wrażenie zrobisz, mówiąc o sobie obiektywnie, podkreślając zainteresowania, niż budując swój wizerunek. Z drugiej strony, nie mów też o sobie źle. Przesadzanie w żadną stronę nie jest dobre. Pierwsza randka ma w założeniu doprowadzić do następnej, masz więc wzbudzić zainteresowanie, a nie wykładać karty na stół. I nie kła - kłamstwo ma krótkie nogi, a bycie przyłapanym jest powodem do wstydu. I jest dość żenujące.


6. Nie kłóć się.

Nie wchodź w spory. Kiedy masz inne zdanie i chcesz o tym zakomunikować, powiedz spokojnie, że masz inne zdanie. Nie zrobisz dobrego wrażenia, próbując je forsować. Nie musisz od razu przekonywać wszystkich, że do kaczki lepsze jest czerwone wino - Ty to wiesz, proponujesz i to wszystko. Odpuszczaj. Najwyżej na koniec uznasz, że to nie była udana randka, ale lepiej że zrobisz to Ty, a nie osoba, z którą przyszedłeś/przyszłaś.


7. Nie zapraszaj do siebie

Jeśli pierwsza randka ma być początkiem czegoś dłuższego, nie zapraszaj do siebie. Zostaw to na trzecią randkę, kiedy już się trochę poznacie i polubicie - wtedy będziesz mieć pewność, że obydwoje tego chcecie.