Tak to już jest, że kryzysowe sytuacje, większe lub mniejsze niepowodzenia, są często najlepszym testem przyjaźni. To w przysłowiowej biedzie jesteśmy w stanie stwierdzić, a właściwie przekonać się, na kogo tak naprawdę możemy liczyć. I czy rzeczywiście są to ci, których dotychczas nazywaliśmy przyjaciółmi?


Czasem bowiem okazuje się, że po prostu mylimy się w tej kwestii... A to, co w naszym mniemaniu jest prawdziwe, głębokie i niezmienne, tak naprawdę okazuje się być dość iluzoryczne, kruche i zależne od wielu czynników. Na przykład od tego, czy dobrze nam się wiedzie.

Sukces, powodzenie, pieniądze, działają bowiem niczym towarzyski magnes. I na odwrót - porażki, potknięcia, problemy, mogą niekiedy przybierać znamiona dżumy czy też trądu. W każdym razie działanie jest podobne - ludzie w takich sytuacjach odwracają się od siebie, unikają się nawzajem. Dosłownie i w przenośni chcą uciec jak najdalej od czegoś niewygodnego, nieprzyjemnego, czegoś, wobec czego są bezradni. Smutna to prawda, ale nierzadko zdarza się, że tak właśnie ludzka psychika funkcjonuje, takie są powszechne zachowania i reakcje. Takich też możemy mieć tzw. przyjaciół - tylko na te dobre dni...


Latami możemy żyć w słodkiej ułudzie i błogim poczuciu szczęścia, myśląc, że otaczają nas ludzie szczerzy, życzliwi, lojalni. Jest tak do momentu, gdy wydarzy się coś niepomyślnego. Wówczas życie w brutalny sposób weryfikuje nasze idylliczne wyobrażenia o przyjaźni. Niestety, ta weryfikacja często nie wypada najlepiej i kończy się rozczarowaniem. Na ogół kończy się też wtedy sama przyjaźń...

Okazuje się jednak, że do tego, by doszło do katastrofy w przyjacielskich relacjach, czasem nie potrzeba jakichś spektakularnych wydarzeń. Bywa, że wystarczy upływ czasu i odległość, by najpierw rozluźnić, a następnie niemal całkowicie zniszczyć niegdyś tak - wydawałoby się - mocne przyjacielskie więzi...


Tak zwyczajnie. Po prostu. Niemal niezauważalnie.

Nie bez przyczyny przecież mówi się, że przyjaźń jest niczym piękny, pełen różnokolorowych, pachnących kwiatów ogród, o który trzeba należycie dbać. Jeśli oczywiście zależy nam, by zachować to piękno na dłużej...


Naprawdę dobrze jest mieć na każdym etapie życia kogoś, z kim swobodnie się rozmawia, kogoś, w czyim towarzystwie świetnie się czujemy, na kim możemy polegać. Kogoś bliskiego po prostu.

Zmieniamy się, dojrzewamy, przemieszczamy się z miejsca na miejsce. Zmieniają się także ludzie wokół nas. W miejsce tych, którzy kiedyś byli dla nas bardzo ważni, pojawiają inni. Niby normalna kolej rzeczy. Często tak właśnie bywa. A jednak zdarzają się takie przyjaźnie, które są w stanie przetrwać wszystko - nic nie może ich zniszczyć. Ani odległość w czasie, ani też w przestrzeni. Wręcz przeciwnie, to nawet cementuje, umacnia przyjaźń. I to jest piękne, wyjątkowe, w takiej wieloletniej relacji bratnich dusz jest prawdziwa magia i niepowtarzalny urok.

Bo czyż nie cudownie jest spotkać się po latach, przegadać pół nocy przy butelce dobrego wina i w trakcie tej rozmowy usłyszeć od przyjaciela: mam wrażenie, że rozmawialiśmy wczoraj, nic się nie zmieniło, tak samo dobrze się rozumiemy - tak, jak kiedyś, jak zawsze...

W dzisiejszym świecie o przyjaźni mówi się niewiele.
Poszczególne relacje międzyludzkie schodzą na coraz to dalszy plan.
W obecnych czasach, styl życia koncentruje się głównie na tym co można mieć i kim można być.
Nieważne za jaką cenę.



Przyjaźń rodzi się już na podwórku. Mamy kolegów, koleżanki, z którymi bawimy się w piaskownicy.
Przyjaźnie nawiązują się w przedszkolach, potem w szkołach.
Niekiedy trwają przez całe dorosłe życie.
Przyjaciół poznajemy wówczas, gdy dociera do nas, że w ich towarzystwie czujemy się najlepiej.
Razem spędzamy czas.
W towarzystwie przyjaciół, śmiejemy się, płaczemy, wzruszamy, cieszymy się, wzajemnie motywujemy.
Przyjaźń jest radością duszy.
Przyjaciele mogą nie widzieć się latami, ale rozłąka wbrew pozorom nie jest w stanie zniszczyć relacji przyjacielskich a wręcz przeciwnie, jest w stanie ją jeszcze bardziej umocnić.
Przyjaciele dają nam swój czas.
Poświęcają nam też swoją uwagę. Wspierają nas w trudnych chwilach.
Przyjaźń jest uzupełnieniem miłości.
Uczucie to jest formą miłości, pozbawioną aspektu seksualnego.
Przyjaźń łączy najczęściej osoby tej samej płci.
Bardzo często w przyjaźń między osobami odmiennej płci, włączany jest aspekt seksualny.
Dość często relacje przyjacielskie między kobietą a mężczyzną, przeradzają się w związki.
Przyjaźń nadaje sens naszemu życiu. Podobnie jak miłość.
Czym jest więc prawdziwa przyjaźń?
W dzisiejszym świecie o takową jest coraz trudniej.



Ludzie lubią udawać przyjaciół, w celu osiągnięcia konkretnych korzyści.
Często odbija się emocjonalnie na wykorzystanych w ten sposób osobach.
Prawdziwa przyjaźń nie patrzy na to co masz, czy jesteś bogaty czy biedny.
Prawdziwa przyjaźń patrzy na to jakim jesteś człowiekiem.

Rozmowy z kobietami przez internet, szczególnie na portalach randkowych, mogą wydawać się na początku wyzwaniem, ale przy odpowiednim podejściu mogą prowadzić do wartościowych znajomości. Kluczowe w budowaniu dobrych relacji online jest autentyczność, szacunek oraz umiejętność prowadzenia interesującej i naturalnej konwersacji. Oto kilka wskazówek, które pomogą rozwinąć sztukę rozmowy w środowisku internetowym.



Pierwszym krokiem jest zadbanie o to, by wiadomość otwierająca była przemyślana i skierowana bezpośrednio do osoby, z którą chcesz nawiązać kontakt. Unikaj generycznych wiadomości typu „Cześć, co słychać?”, ponieważ często brzmią one nieoryginalnie i mogą nie zachęcać do dalszej rozmowy. Lepiej postawić na pytanie lub komentarz odnoszący się do czegoś, co ta osoba napisała w swoim profilu. Może to być pasja, hobby, zdjęcie lub coś ciekawego, co wyróżnia ją na tle innych. Tego typu personalizowane podejście pokazuje, że poświęciłeś czas, by lepiej ją poznać i że naprawdę jesteś zainteresowany.



Kolejnym istotnym elementem jest zachowanie równowagi między zadawaniem pytań a dzieleniem się własnymi doświadczeniami. Rozmowa to dwustronny proces, dlatego warto nie tylko pytać, ale także opowiadać o sobie, aby druga osoba mogła lepiej cię poznać. Ważne, by nie skupiać się wyłącznie na sobie – kobiety, podobnie jak wszyscy, doceniają rozmowy, w których mogą czuć się wysłuchane i zrozumiane. Zwróć uwagę na to, co mówi, i zadawaj pytania pogłębiające temat. Takie podejście buduje zaangażowanie i pokazuje, że naprawdę interesujesz się jej historią.



Nie bój się poczucia humoru, ale bądź ostrożny z żartami, które mogą być źle odebrane. Humor potrafi rozluźnić atmosferę i sprawić, że rozmowa stanie się przyjemniejsza, ale musi być dostosowany do sytuacji. Na początku lepiej postawić na lekkie i neutralne żarty, by z czasem, gdy lepiej się poznacie, móc rozmawiać swobodniej. Z kolei unikanie tematów kontrowersyjnych, takich jak polityka czy religia, na początkowych etapach znajomości jest często dobrym pomysłem. Warto skoncentrować się na bardziej neutralnych i pozytywnych tematach, które sprzyjają budowaniu więzi.



Pamiętaj, aby być cierpliwym. Czasami kobiety mogą potrzebować więcej czasu na odpowiedź lub mogą nie być od razu otwarte. Ważne jest, aby nie narzucać się i nie zasypywać ich wieloma wiadomościami, jeśli nie odpowiedziały natychmiast. Daj przestrzeń, ale też okazuj zainteresowanie w regularnych odstępach czasu. W ten sposób pokazujesz, że jesteś zaangażowany, ale szanujesz jej czas i przestrzeń.



Kiedy rozmowa się rozwija, naturalnym krokiem może być propozycja spotkania. Zanim to nastąpi, warto upewnić się, że nawiązała się pewna nić porozumienia i że obie strony są na to gotowe. Wybór momentu, w którym zaproponujesz spotkanie, powinien być dostosowany do tempa rozwoju relacji. Zbyt szybka propozycja może być odebrana jako zbyt nachalna, natomiast zbyt długa zwłoka może wywołać wrażenie braku zainteresowania. Delikatność i wyczucie sytuacji są tutaj kluczowe.



Ostatecznie najważniejsze w rozmowach z kobietami przez internet jest bycie sobą. Autentyczność i szczerość to cechy, które sprawiają, że relacje, także te online, mogą przerodzić się w coś wartościowego. Unikaj nadmiernej idealizacji siebie, bo prawdziwa bliskość buduje się na wzajemnej akceptacji, a nie na wyimaginowanych obrazach.