Pochodzimy z dwóch różnych planet. W układzie słonecznym Wenus i Marsa różni sporo przestrzeni kosmicznej. Mało tego – dzieli je planeta – Ziemia, na której te dwie płcie się spotkały. Ponoć nie ma między nimi przyjaźni. Są tylko związki. Przyjaźnie wymagają zrozumienia. Zwykle przyjaciółki chodzą razem na kawę z ciastkiem, shopping, czy eventy związane z obszarem beauty. Przyjaciele rozmawiają o samochodach, wychodzą na piwo do pubu, czy oceniają w 10-stopniowej skali znajome i nieznajome dziewczyny. Kobiety lubią żalić się przyjaciółkom na swojego faceta, albo na złą formulację podkładu. Rozmawiając o samochodzie, mają na myśli raczej odcień lakieru i design wnętrza, a nie ilość koni, czy typ silnika. Czy chętnie wysłuchałabyś monologu o parametrach technicznych Hondy? Albo czy wyobrażasz sobie, że dobrze się bawisz, kiedy on ocenia kolejne przechodzące panie… i niektórym daje 10?Jeśli tylko się lubią...
Wiele kobiet nie wyobraża sobie takiej sytuacji w swoim życiu. Od wieków panuje mit, że pary mieszane nie będące rodziną, są akceptowane tylko jeśli są związkiem, a najlepiej małżeństwem. O dwojgu ludzi przeciwnych płci, który się spotykają sam na sam, myślimy stereotypowo – para. To już czasem podświadome. Wraz z upływem lat zaczęły ulegać zmianom stereotypy dotyczące roli zarówno mężczyzny, jak i kobiety. Obecnie łatwo znaleźć kobiety z którymi da się porozmawiać o programowaniu, najnowszych grach na konsolę, czy piłce nożnej. Podobnie z mężczyznami, popkultura tak kreuje obraz faceta, że częściej niż kiedyś jest on zainteresowany modą, stylem, zna nowinki z kobiecego świata, bo styka się z nimi przykładowo poprzez reklamy w mediach. Obecnie nawet zawody nie są przypisane do płci. Mężczyzna może stać się makijażystą, a kobieta może z powodzeniem pracować jako hydraulik. Czy w takiej sytuacji przyjaźń pomiędzy dwojgiem ludzi wciąż jest dziwna? Jeśli tylko się lubią, nie ma problemu.
Jeśli nie uprawiają seksu
Jest taka jedna rzecz, która wyraźnie wyznacza granicę między przyjaźnią, a „czymś więcej”. To oczywiście seks. A może jednak bliskość fizyczna wcale nic nie definiuje. Istnieją przecież przyjaźnie z tak zwanym bonusem. Ale też, z drugiej strony, istnieją związki bez seksu. Najważniejsze są w tym jasne intencje obu stron. Jeśli dwoje ludzi oczekuje od siebie tego samego, nie ma szans na porażkę.
Jeśli szukają korzyści
Przyjęło się, że w związku nie rozmawia się o wszystkim. Nie i już. Są przeciwnicy tej tezy, którzy są zdania, że nie ma lepszych przyjaciół niż kochający się ludzie w związku. Stuprocentowa szczerość bywa jednak zgubna dla relacji i staje się baaaardzo męcząca… Są zdania, które mogą być zupełnie błahe, ale często są powodem nieporozumień, jeśli nie początkiem kłótni.
Warto mieć osobę, która wysłucha bezkrytycznie naszych żali, narzekania, a co najlepsze spojrzy na nasze problemy w związku z perspektywy tej drugiej płci. Doradzi. Czasem przydaje się taka opinia z perspektywy, a zwykle przyjaciele tej samej płci mają tendencję, aby pocieszać przyznając jednostronną rację, coś w stylu - "on jest wszystkiemu winny i koniec". Fajnie jest czasem usłyszeć prawdę, dostać pstryczka w nos i coś zmienić.
Przyjaźń damsko-męska naprawdę istnieje. To nie mit. Trzeba tylko znaleźć odpowiednią osobę. Polecam sprawdzić na własnej skórze.
Związek to nie tylko sielanka i same przyjemne momenty. Trzeba mieć świadomość tego, że czasem dochodzi do wypalenia relacji, zgrzytów czy też czysto ludzkich nieporozumień. Warto zdać sobie sprawę z tego, że nawet poważnie wyglądający kryzys niekoniecznie musi oznaczać, że musi dojść do rozstania. Warto bowiem z całych sił dążyć do tego, aby naprawić zniszczoną relację. Oczywiście należy zastanowić się, czy na pewno obie strony chcą kontynuacji znajomości. Mając już taką wiedzę, można zacząć starać się na nowo budować relację oraz wypracować jakiś kompromis. W przypadku, kiedy nasz partner bądź partnerka nie wykazuje chęci do nawiązania porozumienie, to może być o nie trudno lub nawet okaże się ono nieosiągalne. Zatem zamiatanie spraw pod dywan i udawanie, że nie ma problemu, nie wróży niczego dobrego. Czarne chmury nad związkiem same nie przejdą i jedyne co może się zmienić, to dojdzie do większej eskalacji problemu. Stąd też wskazane jest powstrzymanie się od nadmiernych emocji, a zamiast tego warto wykazać się empatią oraz zrozumieniem. Tym samym chcąc podjąć konwersację o uczuciach wskazane, jest mówienie spokojnie przy jednoczesnym dopuszczaniu drugiej strony do głosu. W przypadkach, kiedy sami sobie nie radzimy z problemami dobrym pomysłem, będzie skorzystanie z terapii małżeńskiej.
Osobowość odgrywa kluczową rolę w naszych wyborach życiowych, w tym w doborze partnera. Jest fundamentem, na którym budujemy nasze relacje, wpływając na to, jak komunikujemy się z innymi, jak radzimy sobie z konfliktami i jakich wartości poszukujemy w drugiej osobie. Nauka o dopasowaniu w związkach dostarcza nam cennych informacji na temat tego, jak różne cechy osobowości mogą wpływać na jakość i trwałość relacji.
Badania psychologiczne pokazują, że podobieństwa w osobowości mogą sprzyjać harmonii w związku. Osoby o podobnych cechach temperamentu, wartościach i zainteresowaniach częściej czują się zrozumiane i akceptowane przez partnera. Na przykład, osoby o wysokim poziomie otwartości na doświadczenia mogą łatwiej nawiązywać głębokie i znaczące rozmowy, co może prowadzić do silniejszej więzi emocjonalnej. Z kolei osoby o niskim poziomie neurotyczności mogą lepiej radzić sobie z codziennymi stresami i konfliktami, co przekłada się na większą stabilność związku.
Jednak dopasowanie nie zawsze oznacza identyczność. Często zdarza się, że przeciwieństwa się przyciągają. Zgodnie z teorią komplementarności, różnice między partnerami mogą wzbogacać związek, oferując nowe perspektywy i umiejętności. Na przykład, introwertycy i ekstrawertycy mogą wzajemnie się uzupełniać, tworząc dynamiczną i zrównoważoną relację. Ekstrawertycy mogą wprowadzać introwertyków w nowe sytuacje społeczne, natomiast introwertycy mogą dostarczać partnerom momentów ciszy i refleksji.
Cechy osobowości wpływają również na nasze oczekiwania wobec związku. Ludzie o wysokiej potrzebie dominacji mogą szukać partnera, który pozwoli im przejąć inicjatywę, natomiast osoby o niższej potrzebie dominacji mogą preferować partnerów bardziej asertywnych. Ponadto, osoby o wysokim poziomie empatii i troskliwości mogą pragnąć partnera, który będzie umiał docenić ich wsparcie i uczucia, podczas gdy osoby o niższym poziomie empatii mogą kłaść większy nacisk na aspekty praktyczne i logiczne w relacjach.
Interakcje między różnymi cechami osobowości mogą prowadzić do unikalnych dynamik w związku. Na przykład, osoby o wysokim poziomie ekstrawersji mogą być bardziej skłonne do inicjowania kontaktów społecznych i planowania aktywności, co może ożywiać związek. Z drugiej strony, osoby o wysokim poziomie sumienności mogą wnosić do związku strukturę i organizację, dbając o codzienne obowiązki i planując przyszłość.
Warto również zwrócić uwagę na znaczenie akceptacji i elastyczności w związkach. Nawet jeśli partnerzy różnią się pod względem osobowości, kluczowe jest wzajemne zrozumienie i akceptacja tych różnic. Zamiast starać się zmieniać partnera, warto skupić się na nauce, jak najlepiej współpracować i wspierać się nawzajem. Komunikacja odgrywa tu kluczową rolę – otwarte rozmowy o potrzebach, oczekiwaniach i uczuciach mogą pomóc w budowaniu silniejszej i bardziej trwałej relacji.
Nauka o dopasowaniu w związkach podkreśla również znaczenie zgodności wartości i celów życiowych. Partnerzy, którzy dzielą podobne wartości i cele, mają większe szanse na zbudowanie satysfakcjonującej i trwałej relacji. Na przykład, osoby, które cenią rodzinę i wspólne spędzanie czasu, mogą lepiej dopasować się do partnerów o podobnych priorytetach. Z kolei różnice w wartościach mogą prowadzić do konfliktów i niezrozumienia, dlatego ważne jest, aby już na początku związku otwarcie rozmawiać o swoich przekonaniach i oczekiwaniach.
Wreszcie, nie można zapominać o roli wsparcia społecznego i emocjonalnego w związkach. Partnerzy, którzy potrafią okazywać sobie wsparcie i zrozumienie, są bardziej skłonni do przetrwania trudnych chwil i kryzysów. Osoby o wysokim poziomie empatii i umiejętności interpersonalnych mogą lepiej radzić sobie z emocjami partnera, oferując wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Z kolei osoby o niższym poziomie empatii mogą potrzebować dodatkowego wysiłku, aby nauczyć się, jak najlepiej wspierać swojego partnera.
Osobowość odgrywa kluczową rolę w wyborze partnera i kształtowaniu dynamiki związku. Różne cechy osobowości mogą wpływać na nasze preferencje, oczekiwania i sposób komunikacji w relacji. Niezależnie od tego, czy partnerzy są podobni pod względem osobowości, czy też różnią się, kluczowe jest wzajemne zrozumienie, akceptacja i wsparcie. Nauka o dopasowaniu w związkach dostarcza cennych wskazówek, które mogą pomóc w budowaniu zdrowych, satysfakcjonujących i trwałych relacji. Dążenie do autentyczności, otwartej komunikacji i akceptacji różnic może przyczynić się do lepszego zrozumienia siebie nawzajem i tworzenia głębokich, wartościowych więzi.