Negatywne przekonania o sobie mogą być jak ciężar, który ogranicza nasz rozwój, utrudnia podejmowanie decyzji i obniża poczucie własnej wartości. Często są one efektem doświadczeń z przeszłości, krytycznych opinii innych ludzi lub naszych własnych interpretacji porażek. Mogą prowadzić do wewnętrznego dialogu, który podważa naszą pewność siebie i powoduje, że skupiamy się na swoich słabościach, zamiast dostrzegać mocne strony. Uwolnienie się od tych przekonań wymaga pracy nad sobą, ale możliwe jest odzyskanie pewności siebie poprzez świadomą zmianę myślenia i podejścia do siebie samego.


Pierwszym krokiem na drodze do zmiany jest uświadomienie sobie, jakie negatywne przekonania przechowujesz w swoim umyśle. Często są to myśli takie jak „nie jestem wystarczająco dobry”, „nie zasługuję na sukces” lub „zawsze zawodzę”. Mogą być subtelne, ale wpływają na Twoje decyzje, relacje i sposób postrzegania świata. Ważne jest, aby te przekonania rozpoznać i zapisać. Zadaj sobie pytanie, skąd się wzięły. Czy to wynik jakiegoś konkretnego doświadczenia, czy może ktoś w Twoim życiu regularnie Cię krytykował? Uświadomienie sobie źródeł tych przekonań pozwala zrozumieć, że są one tylko jednym z punktów widzenia, a nie obiektywną prawdą.


Kolejnym etapem jest zakwestionowanie tych przekonań. Zamiast traktować je jako absolutną prawdę, spróbuj spojrzeć na nie z dystansu. Czy naprawdę zawsze zawodzisz? Czy brak sukcesu w jednej dziedzinie oznacza, że nie możesz być dobry w czymś innym? Kluczem jest zastąpienie negatywnych myśli bardziej realistycznymi i wspierającymi stwierdzeniami. Na przykład zamiast „nigdy mi się nie uda”, możesz powiedzieć sobie: „Mogę nauczyć się na błędach i spróbować ponownie”. Taka zmiana wymaga praktyki, ale z czasem nowy sposób myślenia stanie się bardziej naturalny.


Ważnym aspektem odzyskiwania pewności siebie jest skupienie się na swoich mocnych stronach. Zamiast koncentrować się na tym, co Ci nie wychodzi, zastanów się, w czym jesteś dobry. Spisz swoje osiągnięcia, nawet te małe, i przypomnij sobie chwile, w których czułeś się kompetentny i doceniany. Świadomość własnych zalet pomaga budować pozytywny obraz siebie i wzmacnia poczucie własnej wartości. Każdy z nas ma coś, co robi dobrze – odnalezienie tych umiejętności i ich rozwijanie to klucz do odbudowania wiary w siebie.


Równie istotne jest, aby być dla siebie wyrozumiałym. Negatywne przekonania często wynikają z surowego osądzania samego siebie. Przestań traktować swoje błędy jak dowód na to, że jesteś niekompetentny. Zamiast tego potraktuj je jako okazje do nauki. Kiedy popełnisz błąd, zadaj sobie pytanie: „Czego mogę się nauczyć z tej sytuacji?”. To podejście pozwala przekształcić porażki w doświadczenia wzbogacające, które przyczyniają się do rozwoju.


Nieocenioną pomocą w odzyskiwaniu pewności siebie jest otoczenie się wspierającymi ludźmi. Często negatywne przekonania o sobie są wzmacniane przez krytyczne opinie otoczenia. Warto budować relacje z osobami, które wierzą w Ciebie, doceniają Twoje talenty i motywują do działania. Rozmowa z kimś, kto Cię wspiera, może być nieocenionym wsparciem w chwilach zwątpienia. Jednocześnie staraj się unikać tych, którzy nieustannie Cię krytykują lub podważają Twoje osiągnięcia.


Ważne jest również działanie, nawet jeśli na początku może to wydawać się trudne. Negatywne przekonania często prowadzą do paraliżu i unikania ryzyka. Aby je przezwyciężyć, musisz zacząć działać mimo lęków. Małe kroki są kluczowe – zacznij od drobnych wyzwań, które stopniowo pozwolą Ci budować pewność siebie. Każdy sukces, nawet najmniejszy, wzmacnia wiarę w siebie i pokazuje, że jesteś zdolny do pokonywania trudności.


Regularne praktykowanie wdzięczności również może pomóc w uwolnieniu się od negatywnych przekonań. Codziennie zapisuj trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny – mogą to być osiągnięcia, dobre relacje czy pozytywne cechy, które w sobie dostrzegasz. Skupianie się na tym, co pozytywne, pozwala zmienić perspektywę i zauważyć, jak wiele dobrego już masz w swoim życiu.


Odzyskanie pewności siebie to proces, który wymaga czasu i konsekwencji. Kluczem jest świadomość, że negatywne przekonania o sobie nie są trwałe i mogą zostać zmienione. Przez pracę nad swoim myśleniem, rozwijanie mocnych stron, otaczanie się wsparciem i podejmowanie działań możesz krok po kroku uwolnić się od ograniczeń i zbudować trwałe poczucie własnej wartości. Pewność siebie to nie tylko umiejętność dostrzegania swoich zalet, ale również akceptacja swoich niedoskonałości i wiara, że mimo nich jesteś w stanie osiągnąć wszystko, czego pragniesz.

W obecnych czasach coraz więcej mówi się o partnerstwie w związku, ponieważ nastały bardzo trudne czasy dla rodzin. Kiedyś relacje rodzinne miały swoją kolejność, której nikt nie przekraczał. Kobieta była strażniczką domowego ogniska, zaś mężczyzna miał za zadanie zapewnić rodzinie utrzymanie. Dziś te proporcje się zatarły, gdyż coraz częściej pracują oboje rodzice. Dlatego partnerstwo w związku jest bardzo ważne, żeby dać sobie radę ze wszystkimi problemami życia codziennego.


Co to takiego - partnerstwo w związku?


Przede wszystkim jest to równorzędne traktowanie kobiety i mężczyzny. To nie znaczy, że mężczyzna urodzi dziecko, bo tego nie da się przeskoczyć, jednak praca przy dzieciach rozłożona jest już na dwie osoby, a nie tylko jedno. W partnerskim związku, mężczyzna nie uważa, iż pomaga żonie, lecz w równym stopniu odpowiada za dom i dzieci. Taka sytuacja jest w dosłownie każdej dziedzinie życia, gdyż nawet seks małżeński jest partnerski. W jaki sposób? Przede wszystkim kobieta też ma w tym coś do powiedzenia, też ma jakieś oczekiwania i potrzeby, które dobry partner weźmie pod uwagę i będzie z takim samym zaangażowaniem realizował, jak własne. Dobry stosunek seksualny cementuje związek, dlatego seks partnerski jest w tym przypadku bardzo ważny.


Czy partnerstwo w związku nie zaburza odwiecznych relacji kobieta-mężczyzna?


Nigdy takie podejście nie zaburzało tego rodzaju relacji. Taka sytuacja wyłącznie je zacieśnia, ponieważ obie osoby w równym stopniu za wszystko odpowiadają. To znaczy, że mąż ma prawo czuć się zmęczony po całodniowej pracy. Żona jednak tak samo będzie wykończona w opiece nad kilkorgiem dzieci. Pomoc męża, by żona spokojnie odpoczęła choć przez chwilę, jest bardzo ważna. Dzięki temu nie psują się relacje łóżkowe, gdyż w miarę wypoczęta żona, będzie także zaangażowana w igraszki łóżkowe. Nie ma nic gorszego, niż oczekiwanie, że będzie partnerski seks, po całym dniu użerania się z dziećmi i ogromie innych prac. W takich sytuacjach kobieta marzy tylko o odpoczynku a nie o bliskości męża.


Jak zatem stworzyć partnerski związek?


Bez szczerej rozmowy się nie obędzie. Już od początku należy wyznaczyć granice, jak ma to wyglądać, po czym skrupulatnie się tego trzymać. Dotyczy to obu stron, ponieważ, jeśli dla świętego spokoju odpuścimy tej drugiej osobie, wówczas bardzo trudno będzie wrócić na właściwe tory. Nad partnerskim związkiem trzeba pracować, ale równie tyle, co wymagamy, dawać też od siebie. Oboje partnerzy muszą mieć poczucie, że są faktycznie w partnerskim związku, a nie wykorzystywani przez drugą osobę. W razie niejasności, należy od razu szczerze rozmawiać i poprawiać relację. Choć związek partnerski jest bardzo trudno stworzyć, są one bardzo trwałe. Dzieje się tak dlatego, że wszystkie problemy od razu są regulowane i wyjaśniane, dzięki czemu nie ma nagromadzonych złych emocji. Jest to jeden z lepszych modeli związku, szczególnie w obecnych czasach. Niestety bez obopólnej współpracy nie utworzy się partnerski związek. Z obu stron musi być chęć i utrzymania takich relacji.

Pierwsze randki bywają kłopotliwe i mogą doprowadzić do wielu niezręcznych sytuacji. Przez stres możemy zapomnieć o wielu ważnych rzeczach, które przesądzą o jej przebiegu. O czym w takim razie koniecznie trzeba pamiętać na pierwszej randce? Te 5 złotych zasad sprawi, że nic Cię na niej nie zaskoczy!


1. Pytaj
Chociaż może się to wydawać bardzo dziwną radą, jest naprawdę istotna. To wasza pierwsza randka i raczej nie znasz jeszcze za dobrze tej osoby. Nie wiesz, co lubi robić, czego się boi i jakie są jej preferencje żywieniowe. W każdym momencie, kiedy nie jesteś pewien, co wybrać, po prostu pytaj. Wiele osób chce robić niespodzianki i decyduje bez podstawowej wiedzy na temat drugiej osoby. Czasami przy takim nastawieniu można po prostu nie trafić i bardzo mocno popsuć obiecującą relację. Pytanie może Ci się na początku wydawać nachalne i nieatrakcyjne, ale druga osoba na pewno doceni, że liczysz się z jej potrzebami i zdaniem.


2. Słuchaj
Tak, to też nie jest takie oczywiste. Niestety wielu ludzi idzie na pierwsze randki z nastawieniem, że nie będzie o czym rozmawiać albo że na pierwszym spotkaniu na pewno nie padną żadne ważne i dotkliwe tematy. To nie musi być prawda, wszystko zależy od osoby, na którą trafimy. Niektórzy już na początku reakcji decydują się powiedzieć o swoich traumach albo wątpliwościach, bo chcą być fair ze swoim partnerem. Dlatego słuchaj uważnie i nie bagatelizuj podawanych Ci informacji. Każda z pozoru luźna informacja może mieć dla drugiej osoby ogromne znaczenie.


3. Wycisz telefon
Telefony to ogromne rozpraszacze. Denerwują, wibrują, przeszkadzają. Jeśli jesteś już po pracy i wybierasz się na pierwszą randkę albo jakiekolwiek spotkanie towarzyskie, wycisz go. Nie tylko dlatego, że będzie Ci przeszkadzał, ale też z szacunku dla drugiej osoby. A potem schowaj go, ale nie do kieszeni spodni, gdzie będzie Cię kusił, abyś po niego sięgnął. Najlepiej zostaw go w torbie albo w samochodzie, ewentualnie w kieszeni płaszcza albo trudniej dostępnej. Na pierwszej randce powinieneś skupić się na drugiej osobie, a nie co chwila sprawdzać Instastories.


4. Nie pij przed randką
Shot na odwagę, kieliszek wina na ukojenie nerwów? Nigdy przed pierwszą randką! Po pierwsze dlatego, że za pierwszym zawsze w stresujących sytuacjach idzie drugi i trzeci, a po drugie dlatego, że czuć, że piłeś już alkohol, chociaż może Ci się wydawać, że dobrze się zamaskowałeś! Nikt nie chce się umawiać z osobami z problemami alkoholowymi, a tak właśnie zostanie odebrane stawienie się na miejscu spotkania, będąc choć trochę pijanym. Dlatego lepiej wziąć sobie tabletki uspokajające i unikać alkoholu cały wieczór, niż zostawić po sobie niesmaczne pierwsze wrażenie.


5. Nie przerywaj i trzymaj się tematu
Rozmawianie pod wpływem stresu nie jest łatwe, ale nie oznacza to, że stres to dobra wymówka, gdy popełnimy jakąś głupotę. Przerywanie jest szczególnie niewskazane, bo druga osoba może poczuć, że nie szanujesz jej zdania. Jeśli chcesz coś wtrącić, delikatnie zasygnalizuj, że planujesz przerwać, ale unikaj gestów powszechnie kojarzonych z uciszaniem czy próbą przejęcia kontroli. Trzymaj się też tematu, nie zmieniaj do nieostrzeżenie i w kluczowym momencie. Pozwól swojej drugiej połówce dokończyć myśl i dopiero wtedy zmień temat na bardziej Ci pasujący lub przyznaj się, że obecny temat Ci nie odpowiada.