Każde stworzenie chce żyć i człowiek nie jest wyjątkiem od tej prostej zasady. Ludzie często skarżą się na życie w ogóle, lecz boją się śmierci i są szczęśliwi gdy słyszą o przedłużającym się ludzkim życiu. Życie jest krótkie i dlatego powinno się korzystać z każdej chwili.


Pomimo wszelkich problemów i trudności ludzie znajdują wiele powodów do życia np. człowiek trafiając do szpitala i cierpiąc na ból fizyczny i samotność wierzy, że wyzdrowieje. Dlaczego?
Ponieważ strach przed śmiercią i chęć do życia daje mu wiele nadziei. Ludzie jako cel swojego życia stawiają dążenie do szczęścia, które znajdują w miłości, życiu rodzinnym, przyjaźni, pracy, małżeństwie i religii.
Zależnie od wieku, pozycji społecznej i płci ludzie chcą osiągnąć w życiu coś szczególnego i to osiągnięcie sprawia, że warto żyć.


Osiągnięcie zazwyczaj opiera się na miłości, przyjaźni, wolności i innych moralnych wartościach, których ocena w przeliczeniu na pieniądze lub dobra materialne jest niemożliwa. Są ludzie, którzy za cel swojego życia stawiają rozwijanie kariery zawodowej, prowadzenie interesów, pomnażanie pieniędzy i zdobywanie władzy. Przez całe swoje życie zabiegają o pieniądze i władzę tylko po to, aby w starszym wieku odkryć, że te wartości są przemijające i bezwartościowe. Ale jest dla nich za późno. Umierają bez miłości rodziny i przyjaciół.
Starsi ludzie zazwyczaj żyją przeszłością. Pamiętają wszystkie przeszłe wydarzenia, które pozwalają im doświadczyć szczęścia, uczucia, że są kochani i potrzebni. Pragną móc żyć długo, w spokoju i dobrym nastroju.

Negatywne przekonania o sobie mogą być jak ciężar, który ogranicza nasz rozwój, utrudnia podejmowanie decyzji i obniża poczucie własnej wartości. Często są one efektem doświadczeń z przeszłości, krytycznych opinii innych ludzi lub naszych własnych interpretacji porażek. Mogą prowadzić do wewnętrznego dialogu, który podważa naszą pewność siebie i powoduje, że skupiamy się na swoich słabościach, zamiast dostrzegać mocne strony. Uwolnienie się od tych przekonań wymaga pracy nad sobą, ale możliwe jest odzyskanie pewności siebie poprzez świadomą zmianę myślenia i podejścia do siebie samego.


Pierwszym krokiem na drodze do zmiany jest uświadomienie sobie, jakie negatywne przekonania przechowujesz w swoim umyśle. Często są to myśli takie jak „nie jestem wystarczająco dobry”, „nie zasługuję na sukces” lub „zawsze zawodzę”. Mogą być subtelne, ale wpływają na Twoje decyzje, relacje i sposób postrzegania świata. Ważne jest, aby te przekonania rozpoznać i zapisać. Zadaj sobie pytanie, skąd się wzięły. Czy to wynik jakiegoś konkretnego doświadczenia, czy może ktoś w Twoim życiu regularnie Cię krytykował? Uświadomienie sobie źródeł tych przekonań pozwala zrozumieć, że są one tylko jednym z punktów widzenia, a nie obiektywną prawdą.


Kolejnym etapem jest zakwestionowanie tych przekonań. Zamiast traktować je jako absolutną prawdę, spróbuj spojrzeć na nie z dystansu. Czy naprawdę zawsze zawodzisz? Czy brak sukcesu w jednej dziedzinie oznacza, że nie możesz być dobry w czymś innym? Kluczem jest zastąpienie negatywnych myśli bardziej realistycznymi i wspierającymi stwierdzeniami. Na przykład zamiast „nigdy mi się nie uda”, możesz powiedzieć sobie: „Mogę nauczyć się na błędach i spróbować ponownie”. Taka zmiana wymaga praktyki, ale z czasem nowy sposób myślenia stanie się bardziej naturalny.


Ważnym aspektem odzyskiwania pewności siebie jest skupienie się na swoich mocnych stronach. Zamiast koncentrować się na tym, co Ci nie wychodzi, zastanów się, w czym jesteś dobry. Spisz swoje osiągnięcia, nawet te małe, i przypomnij sobie chwile, w których czułeś się kompetentny i doceniany. Świadomość własnych zalet pomaga budować pozytywny obraz siebie i wzmacnia poczucie własnej wartości. Każdy z nas ma coś, co robi dobrze – odnalezienie tych umiejętności i ich rozwijanie to klucz do odbudowania wiary w siebie.


Równie istotne jest, aby być dla siebie wyrozumiałym. Negatywne przekonania często wynikają z surowego osądzania samego siebie. Przestań traktować swoje błędy jak dowód na to, że jesteś niekompetentny. Zamiast tego potraktuj je jako okazje do nauki. Kiedy popełnisz błąd, zadaj sobie pytanie: „Czego mogę się nauczyć z tej sytuacji?”. To podejście pozwala przekształcić porażki w doświadczenia wzbogacające, które przyczyniają się do rozwoju.


Nieocenioną pomocą w odzyskiwaniu pewności siebie jest otoczenie się wspierającymi ludźmi. Często negatywne przekonania o sobie są wzmacniane przez krytyczne opinie otoczenia. Warto budować relacje z osobami, które wierzą w Ciebie, doceniają Twoje talenty i motywują do działania. Rozmowa z kimś, kto Cię wspiera, może być nieocenionym wsparciem w chwilach zwątpienia. Jednocześnie staraj się unikać tych, którzy nieustannie Cię krytykują lub podważają Twoje osiągnięcia.


Ważne jest również działanie, nawet jeśli na początku może to wydawać się trudne. Negatywne przekonania często prowadzą do paraliżu i unikania ryzyka. Aby je przezwyciężyć, musisz zacząć działać mimo lęków. Małe kroki są kluczowe – zacznij od drobnych wyzwań, które stopniowo pozwolą Ci budować pewność siebie. Każdy sukces, nawet najmniejszy, wzmacnia wiarę w siebie i pokazuje, że jesteś zdolny do pokonywania trudności.


Regularne praktykowanie wdzięczności również może pomóc w uwolnieniu się od negatywnych przekonań. Codziennie zapisuj trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny – mogą to być osiągnięcia, dobre relacje czy pozytywne cechy, które w sobie dostrzegasz. Skupianie się na tym, co pozytywne, pozwala zmienić perspektywę i zauważyć, jak wiele dobrego już masz w swoim życiu.


Odzyskanie pewności siebie to proces, który wymaga czasu i konsekwencji. Kluczem jest świadomość, że negatywne przekonania o sobie nie są trwałe i mogą zostać zmienione. Przez pracę nad swoim myśleniem, rozwijanie mocnych stron, otaczanie się wsparciem i podejmowanie działań możesz krok po kroku uwolnić się od ograniczeń i zbudować trwałe poczucie własnej wartości. Pewność siebie to nie tylko umiejętność dostrzegania swoich zalet, ale również akceptacja swoich niedoskonałości i wiara, że mimo nich jesteś w stanie osiągnąć wszystko, czego pragniesz.

Na świecie żyją miliony samotnych osób. Zwykle samotność kojarzy nam się ze starością jednak na tę przypadłość mogą cierpieć osoby w każdym wielu. Ostatnio wiele mówi się na temat depresji i samotności wśród dzieci. Samotni bywają także ludzie młodzi, choć wydawałby się mogło, że to właśnie w okresie młodości prowadzi się najbardziej intensywne życie towarzyskie. Samotność młodych w dzisiejszych czasach w dużej mierze wiąże się z uzależnieniem od Internetu. Młodzi mają setki kontaktów na portalach społecznościowych, co chwile wymieniają się zdjęciami, newsami natomiast nie potrafią się spotkać w realu i prawdziwie ze sobą porozmawiać. Samotni są także coraz liczniejsi single, do których należą panny, kawalerowie, ale też i rozwodnicy oraz wdowcy. Wreszcie plagą naszych czasów jest samotność wśród ludzi, która dotyka osoby będące w związkach, mające rodziny. Coraz więcej małżeństw ze względu na pracę poza domem żyje ze sobą na odległość i nie ma tutaj mowy o prawdziwej bliskości. Długotrwała samotność stanowi pułapkę samą w sobie. Osoby samotne czują się źle same jednocześnie nie potrafią inicjować nowych kontaktów. Im dłużej są samotne tym trudniej też jest im iść na kompromisy i oddalają się coraz bardziej od ludzi. Dla osób, które nie radzą sobie z samotnością pomocna może okazać się wizyta u psychologa.