Odkąd mamy dostęp do internetu zaczęliśmy coraz częściej poznawać ludzi na różnego rodzaju portalach internetowych. Mamy mniej czasu na umawianie się w klubach, pubach czy parku ale mimo tego przesiadujemy przed komputerem i szukamy kontaktu z ludźmi.

Na forach, portalach internetowych możemy poznać ludzi, którzy mają zarówno podobne zainteresowania do nas ale również tych, których byśmy nigdy w realnym życiu nie poznali, ponieważ odwiedzają inne miejsca niż my, interesują się zupełnie czym innym niż my.

Opowiem Wam o kilku randkach internetowych, o ktorych słyszałam lub które sama kiedyś przeżyłam.

W internecie każdy może się przedstawić jako ktokolwiek. Możesz być kim zechcesz. Właśnie takim typem był Andrzej, który miał być architektem wnętrz odnoszącym sukcesy. Po wielu rozmowach w internecie doszło do spotkania w jednej z knajp w centrum miasta. Andrzej okazał się być zwykłym budowlańcem, który remontuje mieszkania. Wyglądał zupełnie inaczej niż na zdjęciu a poza tym chyba rzadko bywał w mieście, gdyż całe spotkanie mówił o tym jakie tu piwo jest drogie;)

Kolejne spotkanie, o którym słyszałam to spotkanie w Galerii Handlowej, ponieważ tam miał najbliżej owy kandydat na męża;) Sok, który koleżanka zamówiła musiała sobie sama zapłacić, ponieważ kolega stwierdził, że "i tak byś się kłóciła, że chcesz zapłacić, więc płać" :)

Czasem bywało i tak, że umawiałyśmy się z koleżankami na jakiś telefon w trakcie randki - telefon alarmowy;)
Raz zadzwoniłam do koleżanki, która była na spotkaniu żeby się dowiedzieć czy trzeba ją ratować. Ona miała mówić do słuchawki, że albo jest ok i zadzwoni później, albo że "ojej zaraz będę w domu" bo niby koleżanka z którą mieszka zapomniała kluczy od domu.

Najgorsze były chyba spotkania, na które chłopak przynosił różę. To był znak, że szybko się nie odczepi i będą problemy;)

Z perspektywy czasu mogę tylko stwierdzić, że warto było się umawiać, poznawać z ludźmi bo teraz jest o czym opowiadać. Oczywiście pierwsze spotkanie zawsze powinno być w miejscu publicznym, ponieważ nie wiecie tak naprawdę na kogo traficie.

Na koniec zdradzę, że od tych spotkań minęło już kilka dobrych lat a ja nie muszę już dalej szukać, znalazła i tak, na portalu randkowym :)

Osobowość odgrywa kluczową rolę w naszych wyborach życiowych, w tym w doborze partnera. Jest fundamentem, na którym budujemy nasze relacje, wpływając na to, jak komunikujemy się z innymi, jak radzimy sobie z konfliktami i jakich wartości poszukujemy w drugiej osobie. Nauka o dopasowaniu w związkach dostarcza nam cennych informacji na temat tego, jak różne cechy osobowości mogą wpływać na jakość i trwałość relacji.


Badania psychologiczne pokazują, że podobieństwa w osobowości mogą sprzyjać harmonii w związku. Osoby o podobnych cechach temperamentu, wartościach i zainteresowaniach częściej czują się zrozumiane i akceptowane przez partnera. Na przykład, osoby o wysokim poziomie otwartości na doświadczenia mogą łatwiej nawiązywać głębokie i znaczące rozmowy, co może prowadzić do silniejszej więzi emocjonalnej. Z kolei osoby o niskim poziomie neurotyczności mogą lepiej radzić sobie z codziennymi stresami i konfliktami, co przekłada się na większą stabilność związku.


Jednak dopasowanie nie zawsze oznacza identyczność. Często zdarza się, że przeciwieństwa się przyciągają. Zgodnie z teorią komplementarności, różnice między partnerami mogą wzbogacać związek, oferując nowe perspektywy i umiejętności. Na przykład, introwertycy i ekstrawertycy mogą wzajemnie się uzupełniać, tworząc dynamiczną i zrównoważoną relację. Ekstrawertycy mogą wprowadzać introwertyków w nowe sytuacje społeczne, natomiast introwertycy mogą dostarczać partnerom momentów ciszy i refleksji.


Cechy osobowości wpływają również na nasze oczekiwania wobec związku. Ludzie o wysokiej potrzebie dominacji mogą szukać partnera, który pozwoli im przejąć inicjatywę, natomiast osoby o niższej potrzebie dominacji mogą preferować partnerów bardziej asertywnych. Ponadto, osoby o wysokim poziomie empatii i troskliwości mogą pragnąć partnera, który będzie umiał docenić ich wsparcie i uczucia, podczas gdy osoby o niższym poziomie empatii mogą kłaść większy nacisk na aspekty praktyczne i logiczne w relacjach.


Interakcje między różnymi cechami osobowości mogą prowadzić do unikalnych dynamik w związku. Na przykład, osoby o wysokim poziomie ekstrawersji mogą być bardziej skłonne do inicjowania kontaktów społecznych i planowania aktywności, co może ożywiać związek. Z drugiej strony, osoby o wysokim poziomie sumienności mogą wnosić do związku strukturę i organizację, dbając o codzienne obowiązki i planując przyszłość.


Warto również zwrócić uwagę na znaczenie akceptacji i elastyczności w związkach. Nawet jeśli partnerzy różnią się pod względem osobowości, kluczowe jest wzajemne zrozumienie i akceptacja tych różnic. Zamiast starać się zmieniać partnera, warto skupić się na nauce, jak najlepiej współpracować i wspierać się nawzajem. Komunikacja odgrywa tu kluczową rolę – otwarte rozmowy o potrzebach, oczekiwaniach i uczuciach mogą pomóc w budowaniu silniejszej i bardziej trwałej relacji.


Nauka o dopasowaniu w związkach podkreśla również znaczenie zgodności wartości i celów życiowych. Partnerzy, którzy dzielą podobne wartości i cele, mają większe szanse na zbudowanie satysfakcjonującej i trwałej relacji. Na przykład, osoby, które cenią rodzinę i wspólne spędzanie czasu, mogą lepiej dopasować się do partnerów o podobnych priorytetach. Z kolei różnice w wartościach mogą prowadzić do konfliktów i niezrozumienia, dlatego ważne jest, aby już na początku związku otwarcie rozmawiać o swoich przekonaniach i oczekiwaniach.


Wreszcie, nie można zapominać o roli wsparcia społecznego i emocjonalnego w związkach. Partnerzy, którzy potrafią okazywać sobie wsparcie i zrozumienie, są bardziej skłonni do przetrwania trudnych chwil i kryzysów. Osoby o wysokim poziomie empatii i umiejętności interpersonalnych mogą lepiej radzić sobie z emocjami partnera, oferując wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Z kolei osoby o niższym poziomie empatii mogą potrzebować dodatkowego wysiłku, aby nauczyć się, jak najlepiej wspierać swojego partnera.


Osobowość odgrywa kluczową rolę w wyborze partnera i kształtowaniu dynamiki związku. Różne cechy osobowości mogą wpływać na nasze preferencje, oczekiwania i sposób komunikacji w relacji. Niezależnie od tego, czy partnerzy są podobni pod względem osobowości, czy też różnią się, kluczowe jest wzajemne zrozumienie, akceptacja i wsparcie. Nauka o dopasowaniu w związkach dostarcza cennych wskazówek, które mogą pomóc w budowaniu zdrowych, satysfakcjonujących i trwałych relacji. Dążenie do autentyczności, otwartej komunikacji i akceptacji różnic może przyczynić się do lepszego zrozumienia siebie nawzajem i tworzenia głębokich, wartościowych więzi.

Kwestia monogamii i wierności w związkach budzi wiele kontrowersji i debat, zarówno w środowisku naukowym, jak i w codziennym życiu. Wiele osób zastanawia się, czy jesteśmy naturalnie stworzeni do monogamii, czy może nasze instynkty skłaniają nas ku innym formom relacji. Psychologiczne spojrzenie na wierność pozwala lepiej zrozumieć dynamikę związków i mechanizmy, które mogą wpływać na nasze preferencje w zakresie monogamii.



Monogamia jako konstrukcja społeczna jest wynikiem długotrwałego rozwoju kulturowego, który kształtował się przez wieki. W wielu kulturach monogamia została uznana za normę, co wiąże się z przekonaniami o rodzinie, dziedziczeniu oraz stabilności społecznej. Jednakże w przeszłości, w różnych społecznościach, można zaobserwować różnorodność form relacji, w tym poligamię, co sugeruje, że monogamia nie zawsze była dominującą formą związków.



Z perspektywy biologicznej niektórzy naukowcy argumentują, że ludzie mogą być skłonni do monogamii, ponieważ z biologicznego punktu widzenia monogamia może sprzyjać przetrwaniu gatunku. Monogamiczne relacje mogą zapewnić lepszą opiekę nad potomstwem, co zwiększa szanse na przeżycie dzieci. Badania wykazały, że dzieci wychowywane w stabilnych, monogamicznych związkach mają większe szanse na rozwój w zdrowym środowisku, co może przyczynić się do sukcesu reprodukcyjnego.



Z drugiej strony, psychologiczne aspekty wierności są złożone. Ludzka psychika jest wyposażona w różnorodne mechanizmy obronne, które mogą wpływać na nasze podejście do związków. Wierność często jest związana z poczuciem bezpieczeństwa, zaufania i bliskości w relacji. Ludzie, którzy doświadczyli zdrady lub zdrady w dzieciństwie, mogą mieć trudności z nawiązywaniem monogamicznych związków, obawiając się, że mogą zostać zranieni.



Teoria przywiązania odgrywa istotną rolę w zrozumieniu, jak różne style przywiązania wpływają na nasze podejście do wierności. Osoby z bezpiecznym stylem przywiązania mają większe szanse na budowanie zdrowych, monogamicznych relacji. Potrafią otwarcie komunikować swoje potrzeby, są bardziej skłonne do zaufania partnerowi i skutecznie radzą sobie z konfliktami. Natomiast osoby z unikającym lub ambiwalentnym stylem przywiązania mogą mieć trudności z zaufaniem, co może prowadzić do unikania bliskości lub poszukiwania alternatywnych relacji.



Warto także wspomnieć o kontekście kulturowym i społecznym, który kształtuje nasze podejście do monogamii. Współczesne społeczeństwo często promuje idee wolności, eksploracji i indywidualizmu, co może wpływać na naszą percepcję wierności. W obliczu zmieniających się norm społecznych coraz więcej ludzi otwiera się na różnorodne formy relacji, w tym poliamorię, co stanowi alternatywę dla tradycyjnej monogamii.



W kontekście psychologicznym, wierność często jest postrzegana jako wybór, a nie przymus. Osoby, które decydują się na monogamię, mogą to robić z różnych powodów – dla emocjonalnego wsparcia, bezpieczeństwa, zaufania czy też dla dobra dzieci. Wierność w takim przypadku staje się świadomym działaniem, które wymaga zaangażowania i wysiłku.



Z drugiej strony, zdrada i niewierność są skomplikowanymi zjawiskami, które mogą wynikać z różnych przyczyn – od pragnienia ucieczki od rutyny, przez brak satysfakcji w związku, po nieumiejętność wyrażania swoich potrzeb. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że niewierność nie zawsze jest wyrazem braku miłości czy zaangażowania, ale często stanowi wynik skomplikowanych procesów emocjonalnych i interpersonalnych.



Warto podkreślić, że monogamia i wierność to kwestie indywidualne, a każdy z nas ma prawo do swoich przekonań i wyborów. Kluczowe jest, aby w relacjach komunikować się otwarcie i szczerze z partnerem na temat oczekiwań, potrzeb i pragnień. Takie podejście sprzyja budowaniu zdrowych relacji opartych na zaufaniu i szacunku.



Podsumowując, pytanie o to, czy jesteśmy stworzeni do monogamii, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Nasze podejście do wierności jest kształtowane przez wiele czynników – biologicznych, psychologicznych, kulturowych i społecznych. Wierność jest wyborem, który wymaga zaangażowania i pracy, a zrozumienie własnych potrzeb oraz oczekiwań może pomóc w budowaniu satysfakcjonujących relacji, niezależnie od wybranej formy.