Rozwód jest życiową sytuację, która dotyka wielu, ale jak wiadomo, to wyjątkowo ciężki okres powodujący dosyć często depresję i brak chęci do dalszego realizowania swoich celów. Dzieje się to zazwyczaj wskutek niedopasowania od samego początku związku. Niezgodność powoli daje się we znaki, a po miesiącach lub nawet latach związek sam się dosłownie rozpada. Serwisy randkowe mogą bardzo pomóc każdej osobie w takiej sytuacji. Nie wszyscy tam zarejestrowani to ludzie szukający pierwszego partnera, ponieważ zdecydowana większość przeżyła już złe chwile w życiu partnerskim. Rozpacz po rozwodzie długo boli, jednak znajdując połowę z takim samym bagażem emocjonalnym, kryzys ten można wyleczyć i zacząć żyć na nowo. Nikt nas nie zrozumie tak doskonale, jak druga skrzywdzona osoba. Wspólna rozmowa o tym, co się wydarzyło, pomoże pozbierać myśli i wrócić do zwyczajnego życia realizując swoje cele i marzenia. Związki zaczynające się poprzez serwisy randkowe są bardzo popularne i powszechnie uznawane za dobrą metodę poznania kogoś na całe życie.

Relacje damsko-męskie od zawsze były niezmiernie istotnym aspektem życia społecznego. Choć nasze społeczeństwo uległo liczniejszym przekształceniom, zasady budowania i utrzymywania tych relacji pozostają niezmiennie ważne. Pragniemy w tym artykule przyjrzeć się kluczowym elementom budowania zdrowych relacji damsko-męskich.

1. Komunikacja to klucz

Najważniejszym aspektem w budowaniu relacji damsko-męskich jest komunikacja. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, jak ważna jest umiejętność słuchania i wyrażania swoich uczuć. W relacji damsko-męskiej, otwarta, szczerza i szanująca komunikacja jest kluczowym elementem. Rozmawiając ze sobą, partnerzy mogą lepiej zrozumieć swoje potrzeby, pragnienia i oczekiwania.

2. Szacunek dla siebie nawzajem

Szacunek jest podstawowym fundamentem każdej udanej relacji. Oznacza to szanowanie siebie nawzajem jako równych partnerów. W relacjach damsko-męskich, zarówno mężczyźni, jak i kobiety powinni doceniać swoje indywidualne wartości i szanować życiowe cele i marzenia swojego partnera.

3. Zrozumienie różnic

Mężczyźni i kobiety różnią się nie tylko biologicznie, ale także emocjonalnie, psychologicznie i społecznie. Ważne jest, aby zrozumieć te różnice i akceptować je. To nie oznacza, że należy narzucać stereotypowe role płciowe, ale raczej doceniać indywidualność i unikalność swojego partnera.

4. Wspólne cele i pasje

Budowanie relacji damsko-męskich może być bardziej udane, gdy partnerzy znajdują wspólne cele i pasje. Wspólne zainteresowania pomagają tworzyć wspólne wspomnienia i budować więź. Być może jest to wspólna podróż, wspólny sport, czy nawet wspólna pasja do gotowania. Ważne jest, aby razem cieszyć się tym, co was łączy.

5. Kompromis i rozwiązywanie konfliktów

W każdej relacji mogą pojawić się problemy i konflikty. Kluczem do ich rozwiązywania jest zdolność do kompromisu i empatii. Ważne jest, aby partnerzy potrafili słuchać siebie nawzajem, rozumieć punkt widzenia drugiej strony i pracować razem nad znalezieniem rozwiązania, które satysfakcjonuje obie strony.

6. Wspieranie nawzajem

Wsparcie emocjonalne i psychiczne jest niezwykle ważne w relacjach damsko-męskich. Partnerzy powinni być gotowi wspierać się nawzajem w trudnych chwilach i świętować razem sukcesy. Wspólna obecność i wsparcie w trudnych sytuacjach wzmacnia więź między partnerami.

7. Uczciwość i zaufanie

Zaufanie jest kluczowym elementem każdej relacji. Partnerzy powinni być uczciwi wobec siebie nawzajem. Utrzymywanie zaufania w relacji jest niezmiernie istotne. Nie ma miejsca na kłamstwa i oszustwa w zdrowych relacjach damsko-męskich.

Budowanie i utrzymywanie zdrowych relacji damsko-męskich może być wyzwaniem, ale jest również źródłem wielkiej satysfakcji i radości. Poprzez komunikację, szacunek, zrozumienie i wsparcie, partnerzy mogą tworzyć trwałe i satysfakcjonujące związki, które przetrwają próby czasu. Pamiętajmy, że relacje damsko-męskie są unikalne i indywidualne, więc nie ma jednej recepty na sukces. Kluczem jest jednak praca nad sobą i nad relacją, dbając o siebie nawzajem i wzajemnie rozwijając się.

Ludzie nieraz zadają sobie pytanie, czy w naszym nowoczesnym, ciągle przyśpieszającym świecie jest miejsce na miłość. Na taką prawdziwą, romantyczną i dozgonną, rodem z filmów, czy dzieł literackich, jakie przeszły do kanonu lektur obowiązkowych. A może pytanie należy sformułować zupełnie inaczej, a mianowicie: „Czy miłość romantyczna istniej?”. Tutaj u niektórych pojawi się nuta niepokoju. Ktoś zapyta: „Ale jak to? Przecież od lat tworzę udany związek oparty na miłości”. Jednak znajdą się i tacy, których życie nieprzyjemnie doświadczyło. Być może kogoś nurtuje kwestia zasadności stwierdzenia, że miłość jest podstawą związku. Rzec można jedno – ten niezwykle subtelny temat można rozpatrywać na wiele sposobów i pewnie każdy z nich zawiera w sobie jakieś akceptowalne szerzej uzasadnienie.


Miłość to nie uczucie, czyli o odnajdywaniu ponadromantycznych powiązań


Miłość jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Każdy pragnie być akceptowany i – najogólniej rzecz ujmując – dla kogoś ważny. Świadomość, że mamy kogoś, kto zawsze na nas czeka, wspiera oraz stawia na szczycie hierarchii życiowych priorytetów, stanowi motywację do podejmowania działań, a także do pracy nad samym sobą. Dotychczas powstało wiele definicji miłości, tworzonych głównie przez psychologów, filozofów, czy teologów. Choć posiadają one elementy wspólne, żadna nie jest tą – można powiedzieć - powszechnie obowiązującą. Nie ma jednego wytłumaczenia i sprecyzowania całego szeregu zachowań, motywów i odczuć, jakie towarzyszą stanowi określanemu mianem miłości. Zawarte wyżej, nieco kontrowersyjne stwierdzenie „miłość to nie uczucie”, również ma swoje uzasadnienie. Odwołamy się w tym miejscu do słów dra hab. Bartłomieja Dobroczyńskiego, związanego zawodowo z Instytutem Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wskazuje on, że uczucia ze swej definicji są czymś krótkotrwałym. Miłość jego zdaniem jest stanem bliższym woli, aniżeli uczuciu, wymagającym zaistnienia i zaangażowania wielu różnych procesów psychologicznych, przy równoczesnym wspomaganiu ze strony intelektualnej. Można ją porównać do dbania o ogród – potrzeba do tego poświęcenia, czasu, samodyscypliny, powtarzalności pewnych zabiegów, a nawet specjalnego rozkładu zajęć i czasem bolesnych rezygnacji z pewnych rzeczy. Jest to więc coś bardzo złożonego.
Często słyszymy, że między dwojgiem ludźmi musi być chemia. Stwierdzenie to przeniknęło do języka potocznego ze świata nauki. Ktoś na sam widok lub zapach drugiej osoby doznaje euforycznych stanów, przypominających te po zażyciu alkoholu lub środków odurzających. Istnienie takiej „chemii” można nawet sprawdzić za pomocą przyrządów mierzących parametry fizjologiczne – synchronizują się oddechy i rytmy serca. Wszystko to ma podłoże ewolucyjne. Powyższe czynniki wskazują na swego rodzaju seksualno-rozrodcze dopasowanie. Wszystko to często łączy się z niemal bezkrytycznym postrzeganiem partnera i trwa dwa, góra cztery lata. Po tym czasie ktoś nagle orientuje się, że porywająca spontaniczność tak naprawdę jest brakiem chęci życiowej stabilizacji, a uroczy śmiech w rzeczywistości przypomina rechot. Psychologowie uznaliby, że te minione lata były czasem na znalezienie nowych, stabilnych powiązań między osobami, zbudowanie odpowiedniej więzi i wewnętrzne wyrażenie zgodny na „bycie razem”. Związek musi przejść na wyższy poziom, stać się swego rodzaju instytucją. Dwoje ludzi zaczynają łączyć interesy i problemy dnia codziennego – zakup domu lub mieszkania, wybór sprzętów, kredyt, planowanie urlopu itd. Niektóre pary nie wytrzymują tej próby.


Miłość to za mało – tajemnice szczęśliwego związku


Czy sama miłość wystarczy, aby wieść szczęśliwe życie w udanym związku? Danielle B. Grossman, kalifornijska psychoterapeutka specjalizująca się w terapii rodzin oraz par stworzyła długą listę emocjonalnych umiejętności, jakie jej zdaniem są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania związku. Po pierwsze istotne jest rozpoznawanie emocji odczuwanych przez partnera w danej chwili, a także nazywanie i bezpośrednie komunikowanie swoich emocji. Maskowanie, tłumienie w sobie, albo oczekiwanie, że druga osoba odgadnie co nas dręczy, nie jest właściwym działaniem. Tak samo istotne jest radzenie sobie z emocjami w taki sposób, aby nie dopuścić do ich destruktywnego wpływu na partnera. Ciągłe odreagowywanie lub zwracanie się do drugiej osoby bez należnego jej szacunku, jest niedopuszczalne. Tak samo jak nieumiejętność przyjmowania odpowiedzialności na swoje czyny i nieprzepraszanie za nie. Kolejna kwestia to zdolność śmiania się z siebie i spojrzenia na wszystko ze zdrowym dystansem. Niezastąpiona jest też umiejętność przyjmowania słusznej krytyki, bez zaprzeczania, czy stosowania takich taktyk jak obwinianie i zastraszanie. Co jeszcze jest ważne? Dalej amerykańska badaczka wskazuje na następujące aspekty:


- stawianie granic mając na uwadze swoje zdrowie fizyczne i psychiczne
- umiejętność samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie; brak uzależnienia od partnera.
- akceptacja opinii i przekonań partnera, odmiennych od naszych; akceptowanie różnic między nami a partnerem.
- brak chęci do kontroli partnera i stosowania szantażu emocjonalnego.


Na koniec wskazuje na umiejętność akceptacji nudy i prozy życia, a także ujemnych cech charakteru partnera, czy tego, że nie zawsze będziemy zrozumiani. Cenne jest skoncentrowanie się na tym co jest, a nie rozpamiętywanie tego co było. Trzeba też pogodzić się ze świadomością, że każdy wybór ma swoje plusy i minusy, z którymi nieraz przyjdzie nam się mierzyć do końca życia.