Szekspirowski bohater, odczuwając melancholię, Danię nazywa “więzieniem”; Hamlet dziś zostałby zupełnie zmarginalizowany w swej opinii - to kraj ludzi najszczęśliwszych na świecie, co zgodnie podają wszelkie rankigi i badania ludzkiego szczęścia. W tym nieodległym od nas przytulnym kraju życie jest “hyggelig” - właśnie tak ciepłe i miękkie, jak trudna wymowa tego pojęcia, które powinno się wymawiać jak “hu/ygr”. Nie ma dosłownego tłumaczenia tego, czym jest “hygge” - nie jest to ani po prostu szczęście, ani tym bardziej modna dziś “uważność” czy “dobrostan” (z ang. wellness/wellbeing) i związany z tym nieomal “przemysł szczęścia”. Słowo ma bowiem wiele odcieni znaczeniowych, z których najbardziej centralne jest “błogość, zaowolenie, przyjemna chwila, dobry nastrój, miła atmosfera, opieka, poczucie bezpieczeństwa”. To swoisty zlepek znaczeniowy, który grozi tym, że w pewnym momencie wszystko, co pozytywne staje się “hygge” - i tak mamy “hygge-mieszkania” i cały przemysł dizajnersko-wnętrzarski, “hygge-modę” i topowe blogi modowe o ubraniach skandynawskich i duńskich szczególnie, “hygge-przedmioty” - zwłaszcza nastrojowe świeczki zapachowe, ledowe, dyskretne boczne oświetlenie do kuchni czy łazienki albo salonu - najbardziej “hyggowych” miejsc w naszych mieszkaniach i domach. Co to właściwie jest to “hygge” i jak je rozumieć?
Doświadczaliście je Państwo nie raz: proszę sobie wyobrazić, że leżycie na plaży nad egzotycznym morzem na wyspie z palmami, w ręku trzymacie gin z tonikiem, na kolanach leży fascynująca lektura, a dokoła są uśmiechnięci ludzie; czas przyjemnie zwalnia, nie trzeba sie nigdzie spieszyć, telefon jest wyłączony i nie ma z “tyłu głowy” żadnych zleceń firmowych “na wczoraj”; to wtedy są kameralne momenty, kiedy można przeżyć “hygge”. Jest przeciwieństwem nie tylko stresującego trybu życia, ale i stresującej mody na “zdrowy tryb życia” (gin z tonikiem), a także “techniki motywacyjne i aktywizujące” oraz wszelka stresująca “praca z ciałem”. Nic-nie-robienie nie jest łatwe - gdy współczesny człowiek jest niemal zrośnięty z telefonem, tabletem i laptopem, bardzo trudno początkowo przestawić się na tryb “off-line”, zwolnić, zatrzymać się, przystanąć…
Skąd wzięła się moda na hygge, czyli duński sposób na odwiecznie i w wielu przypadkach stale nas zawodzące i rozczarowujące szczęście doczesne? Dania to mały kraj, z sześcioma milionami ludności, niskim bezrobociem, rozbudowaną siecią świadczeń socjalnych, z niewielkimi różnicami między najlepiej i najgorzej zarabiającymi, a przy tym specyficznym klimatem społecznym, gdzie w obliczu wielu zawieruch dziejowych bardziej niż rywalizacja liczą się współpraca, społecznikostwo, utrzymywanie zdrowych relacji sąsiedzkich i rodzinnych; gdzie polityka nie ingeruje tak bardzo w prywatne przestrzenie. Dania ma przez połowę roku chłodną pogodę, stąd Duńczycy częściej spędzają w domu, skąd dzięki technologii mogą wykonywać pracę zdalną; więzi rodzinne są mocniejsze, a zamiast indywidualnej ścieżki “samospełnienia” liczy się nastawienie na potrzeby bliskich i empatia, którą przejawiają w wysokim stopniu.
Ludzkość od samych początków istnienia, nadal mimo wysiłków nauki spowitych tajemnicą, poszukiwała recepty na “wieczne szczęście”, eliksir młodości, a nawet alchemiczny kamień nieśmiertelności. Filozofowie i prorocy bardzo podobnie pojmowali los ludzki jako ciężki, lokując złote czasy w mitycznym edenie lub w krainie złotego eldorado; dopiero później sformułowano maksymę “carpe diem”, czyli “łap chwilę”, żyj i ciesz się z małych rzeczy. Zamiast wielkich czynów wojennych czy w dziedzinie sztuki, rozpoczęto poszukiwanie szczęścia w małych, drobnych sprawach codzienności; taki właśnie jest “hygge” - drobne przyjemności, miłe niespodzianki sprawiane najbliższym, wśród których Duńczycy spędzają o wiele więcej czasu niż reszta Europy.
Samo słowo wywodzi się ze staronordyckiego i pierwotnie oznaczało tam “myśleć” lub “być zadowolonym”; potem poprzez język norweski w XIX wieku zostało przejęte przez kulturę duńską i od razu stało się hasłem wywoławczym dla różnych bardzo spraw, które łączy jedno - mają nieść błogość, spokój i zadowolenie, nie mające jednak nic wspólnego z poszukiwaniem skrajnych doznań (ekstazy, rozkoszy), lecz raczej ze swobodną medytacją nad płynącą wolno rzeką, zachodzącym z wolna słońcem czy cieknącym i lekko szeleszczącym kranem, którego nie trzeba od razu reperować.
Zjawisko “hygge”, tak naturalne dla Duńczyków, jak wolność dla Amerykanów czy specyficzne zwyczaje kulinarne Włochów, staje się zrozumiałe, gdy popatrzymy szerzej: ludzie nie chcą już - jak w średniowieczu - czekać na sławę pośmiertną albo nawet nagrodę w zaświatach, lecz czuć się spełnionymi już “tu i teraz”; na temat szczęścia wiele napisano, a najważniejszym kontekstem dla “hygge” jest z jednej strony wspomniane hasło “carpe diem”, mające starożytny rodowód, jak i romantyczne filmy z nieodzowną atmosferą na kolacji przy świecach we dwoje; to jednak jeszcze nie tłumaczy swoistości tego, co pod pojęciem “hygge” rozumieją sami zainteresowani. Po pierwsze, oni sami dziwią się, że tak trudno Europejczykom zrozumieć, że hyggelig nie łączy się ani trochę z postawą konsumocyjną, a tym bardziej - hedonistyczną. Prędzej ze stoicką mądrością w przyjmowaniu i akceptacji drobnych przyjemności, które niesie nie życie oglądane w całości, lecz każdy jeden dzień z osobna. Jednak i to nie jest wyróżnikiem hygge, ponieważ każdy naród ma swoje “hygge” - i tak np. dalekowschodnia sztuka parzenia herbaty i związany z tym wielogodzinny nieraz rytuał czy brazylijskie świętowanie karnawału to też odpowiedniki bycia w hygge; jednak specyficzne dla Duńczyków jest co innego: wspólne spędzanie dużej ilości czasu, niezależnie od przeszków i trudności w relacjach, bez względu na trudną nieraz w Danii pogodę i klimat; to sztuka bycia razem bez ciążącego uczucia, że “trzeba już iść”, coś załatwić, albo usiąść ze słuchawkami i zanurzyć się w muzyce; zamiast tego Duńczycy słuchają muzyki razem, a pomaga im w tym sieć małych, nastrojowych karczm i gospod, gdzie można zjeść regionalne i zdrowe posiłki, i popatrzeć bez robienia niczego na rozciągający się za oknem elegijno-melancholijny nieco pejzaż, pełen łąk i wrzosowisk.
Żeby zrozumieć, dlaczego Duńczykom udaje się to, czego nie udaje się nawet sąsiadom, trzeba wyjaśnić, że kraj jest mały, co sprzyja poczuciu wspólnoty i zbudowanej na wspólnych kodach kulturowych tożsamości narodowej; Duńczycy są przywiązani do dobrych tradycji, a zarazem otwarci na wszystko, co nowoczesne; z jednej strony z Danii płynie rzeka mleka i wyjeżdża w świat świetne masło, do kultury krajów ościennych przenika literatura (Hans Christian Andersen był Duńczykiem), a z drugiej - to świetnie zorganizowane państwo, mimo najwyższego poziomu podatków, które umożliwiają utrzymanie małej grupy bezrobotnych z daleka od śladowej szarej strefy, państwo rzeczywiście przyjazne obywatelom. Stąd tak chętnie odwiedzane przez Niemców czy Szwedów.
Randkowanie online to współczesna rzeczywistość, która pozwala ludziom z różnych miejsc i środowisk nawiązywać kontakt i budować relacje. Pierwsze wrażenie, które robimy w sieci, opiera się głównie na naszym profilu randkowym. To nasza wizytówka – miejsce, gdzie potencjalni partnerzy oceniają, czy chcą podjąć rozmowę lub bliżej nas poznać. Tworzenie atrakcyjnego profilu to jednak znacznie więcej niż tylko wybór odpowiednich zdjęć i napisanie kilku zdań o sobie. To świadome kreowanie obrazu, który będzie jednocześnie autentyczny, interesujący i wyróżniający się na tle innych. Psychologia wskazuje na wiele czynników, które wpływają na to, jak odbierane są nasze profile i jak możemy zwiększyć swoje szanse na sukces w randkowaniu online.
Pierwszym krokiem w tworzeniu profilu jest uświadomienie sobie, jak ważne jest pierwsze wrażenie. Ludzie w internecie dokonują oceny innych bardzo szybko, często w ciągu kilku sekund. To, co zobaczą na Twoim profilu, będzie kluczowe dla ich decyzji o nawiązaniu kontaktu. Z psychologicznego punktu widzenia pierwsze wrażenie jest często trudne do zmienienia, dlatego warto poświęcić czas, aby stworzyć coś, co od razu przyciągnie uwagę. Kluczowym elementem w tym procesie są zdjęcia. Wybór odpowiednich fotografii może wydawać się prosty, ale w rzeczywistości wymaga pewnego przemyślenia. Ludzie są z natury wizualni, co oznacza, że zdjęcia mają ogromny wpływ na ich postrzeganie. Zdjęcia powinny być wyraźne, aktualne i pokazywać Ciebie w sposób naturalny. Ważne jest, aby unikać przesadnego retuszu, który może dawać wrażenie nieszczerości. Autentyczność jest bardzo ceniona, dlatego lepiej pokazać się takim, jakim się naprawdę jest.
Warto również zadbać o różnorodność zdjęć. Jedno zdjęcie portretowe, jedno ukazujące Ciebie w jakiejś aktywności, np. podczas podróży lub uprawiania sportu, i jedno zrelaksowane ujęcie w codziennym otoczeniu – to dobry zestaw, który pokaże Twoją osobowość z różnych stron. Psychologia sugeruje, że ludzie szukają partnerów, którzy są nie tylko atrakcyjni fizycznie, ale także wydają się interesujący i aktywni. Zdjęcia, które pokazują Twoje pasje, pomagają budować ten obraz.
Opis profilu to kolejny kluczowy element. To tutaj masz okazję pokazać swoją osobowość i zaintrygować potencjalnych partnerów. Pisząc o sobie, ważne jest, aby być szczerym i autentycznym, ale jednocześnie unikać banałów. Zamiast pisać „Lubię podróże” – co jest jednym z najczęstszych stwierdzeń na profilach randkowych – spróbuj podać konkretne przykłady, które pokażą Twoje zainteresowania w ciekawy sposób, np. „Moim ulubionym miejscem jest mała kawiarnia na starym mieście w Lizbonie, gdzie spróbowałem najlepszego espresso w życiu”. Konkretne detale czynią Twój opis bardziej osobistym i zapadającym w pamięć.
Psychologia wskazuje, że humor jest jednym z najbardziej atrakcyjnych aspektów osobowości, dlatego warto wpleść do opisu coś zabawnego, co pokaże Twoje poczucie humoru. Może to być lekko ironiczny komentarz na swój temat, anegdota z życia codziennego lub ciekawostka, która rozbawi czytającego. Ważne jest jednak, aby nie przesadzić i nie zamienić swojego opisu w zbiór żartów, które mogą być niezrozumiałe dla innych.
Wybierając, co napisać o swoich zainteresowaniach, warto zastanowić się, jakie aspekty Twojej osobowości chcesz podkreślić. Ludzie często szukają partnerów, którzy są podobni do nich, ale równie atrakcyjni są ci, którzy wnoszą coś nowego do ich życia. Pokazanie swoich pasji i hobby może pomóc przyciągnąć osoby, które mają podobne zainteresowania lub chcą spróbować czegoś nowego. Jednocześnie należy unikać przesadnego skupiania się na jednym temacie, który może sugerować, że nie masz innych zainteresowań lub cech.
Psychologia społeczna podkreśla również znaczenie pozytywności. Ludzie są bardziej przyciągani do osób, które wydają się szczęśliwe, optymistyczne i zadowolone z życia. W opisie warto skupić się na tym, co Cię uszczęśliwia, zamiast na tym, czego nie lubisz. Na przykład zamiast pisać „Nie cierpię klubów nocnych”, lepiej napisać „Wolę spędzać wieczory w kameralnych miejscach z dobrą muzyką”.
Kolejnym ważnym aspektem profilu jest sposób komunikacji z osobami, które Cię interesują. Pierwsza wiadomość, którą wysyłasz, ma ogromne znaczenie. Unikaj banalnych fraz, takich jak „Hej, co słychać?”, które nie wyróżniają się na tle innych wiadomości. Zamiast tego postaraj się nawiązać do czegoś, co zauważyłeś w profilu drugiej osoby. Jeśli wspomina o swojej pasji do gotowania, możesz zapytać: „Jaki jest Twój popisowy przepis, który mógłby mnie przekonać do nauki gotowania?”. Takie pytanie pokazuje, że zwróciłeś uwagę na jej zainteresowania i jesteś zainteresowany czymś więcej niż tylko powierzchowną rozmową.
Tworzenie atrakcyjnego profilu to również kwestia równowagi między szczerością a zachęcającą tajemniczością. Nie zdradzaj od razu wszystkiego o sobie – zostaw coś do odkrycia podczas rozmowy. Psychologia wskazuje, że ludzie są bardziej zainteresowani osobami, które pozostawiają pewien margines tajemnicy, co budzi ich ciekawość.
Pamiętaj, że profil randkowy to tylko pierwszy krok w budowaniu relacji. Nawet najlepiej napisany opis i idealne zdjęcia nie zastąpią prawdziwego połączenia, które rozwija się podczas rozmów i spotkań. Warto więc traktować swój profil jako narzędzie, które pozwala pokazać swoje najlepsze cechy i otworzyć drzwi do poznania nowych ludzi. Kluczowe jest, aby pozostać autentycznym i pamiętać, że sukces w randkowaniu online zależy od kombinacji wysiłku, szczęścia i otwartości na nowe doświadczenia. W końcu najważniejsze jest, abyś czuł się dobrze z tym, jak przedstawiasz siebie światu – bo prawdziwe połączenie z drugim człowiekiem zaczyna się od szczerości wobec samego siebie.
Każdy człowiek żyje po to, aby mieć obok siebie kogoś. Nikt nie jest stworzony do życia w samotności, gdyż jest ona przykra i smutna. Długotrwała samotność poza tym, że nie jest komfortowa, często źle odbija się na naszej psychice. Dlatego też potrzebujemy drugiej połowy. Obecnie ilość miejsc, w których osoby samotne poszukują przyjaciół czy miłości, uległa znacznemu rozszerzeniu.
Interesujących ludzi można spotkać więc nie tylko w pubach, kawiarniach, na imprezach w pracy czy na uczelni. Coraz to bardziej powszechny jest internet, a wraz z nim serwisy randkowe. To właśnie w internecie bardzo często osoby samotne szukają miłości. Portale dla samotnych w znacznym stopniu pomagają ludziom poszukującym bratniej duszy, którzy pragną poznać wymarzonego partnera. Portale takie dają szansę na pokonanie samotności, nową miłość i często stabilne uczucie. Dzięki nim można poznać przyjaciela i partnera na całe życie. Dlatego też z portali randkowych korzystają dziś w Polsce miliony osób, a większość z nich deklaruje, że poszukuje stałego związku.