Nazywane inaczej w psychologii “wysokoreaktywnymi”, nie mają lekkiego życia. Od najmłodszych lat podatne na krytykę, zwłaszcza niesprawiedliwą i ze strony osób najbliższych, szczególnie autorytetów, jak rodzice, nauczyciele, katecheci. Osoby wysokowrażliwe są w społeczeństwie cenione za niektóre cechy charakteru, jak prostolinijność, brak skłonności do nieuczciwości, chęć niesienia pomocy innym, pracowitość i zgodne usposobienie. Zajmują raczej stanowiska w typowo kobiecych zawodach, w których coraz więcej jest dziś mężczyzn: bywają psychologami, terapeutami, pracownikami socjalnymi, choć tutaj muszą jednocześnie wykazać się odpornością, której mają na starcie mniej niż reszta populacji. Nadwrażliwcy, bo tak ich niesłusznie negatywnie nazywano, to tacy trochę poeci, sporo wśród nich artystów, romantycy, uczuciowcy, przedkładający świat wnętrza nad zewnętrzny, wspólny świat zainteresowań ludzi, z którymi żyją. W epoce romantyzmu tworzyli kulturę autentyzmu, szczerości uczuć, bywali traktowani niesprawiedliwie za swoją sublimację duchową, uczucia wyższe, altruizm, niekiedy posunięty aż do granic normalności psychologicznej. Często bywali działaczami społecznymi, dla których liczył się bardziej człowiek w potrzebie, niż oni sami czy rodzina, z której pochodzili. Nie sposób dla nich przejść było obok widomej krzywdy ludzkiej. Nigdy nie realizowali siebie wbrew moralności, a sumienie u nich bywa wyjątkowo wrażliwe. Stale rozmyślając nad sensem istnienia, wahają się przed podjęciem decyzji, nawet w prostych sprawach, bacząc, czy nie czynią czegoś złego, niestosownego czy nieprzyzwoitego. Zwracają uwagę na opinię otoczenia, nie są samodzielni w samoocenie, która zależy nie tylko od obiektywnej wartości tego, co robią, ale przede wszystkim zgodności z etosem, etyką, wartościami, które uznają za najważniejsze. Nie muszą to być dodajmy wartości ogólnie uznawane w danej epoce w narodzie - często zmuszeni są jako non-konformiści “płynąć pod prąd”, stawiać bierny opór, nie są bowiem oportunistami, którzy by zmieniali poglądy stosownie do wskaźników polityki bieżącej. W tym sensie wierni temu, co wynieśli z domu, szkoły, studiów, Kościoła, nie mają łatwo. Raczej są postrzegani niekiedy jako “sztywni”, nie łapią bowiem każdej okazji, by zarobić, nie chcą pchać się w życiu na pierwsze miejsca i przepychać łokciami w drodze do celu.



Potrafią cierpliwie czekać, na przykład na właściwego partnera, a kiedy ten się nie zjawi, raczej wybierają samotność albo niemodną dziś drogę w stanie duchownym niż wiązanie się z pierwszą lepszą osobą. Są ostrożne w relacjach, które postrzegają nie jako krótkoterminowe lokaty, ale projekty na całe życie, długoletnie przyjaźnie w tej grupie są na porządku dziennym. Niemniej bywają w nich ukryte pokłady nieprzepracowanych emocji, pretensji i żalów, poczucia krzywdy, które maskują ciągłym dobrym samopoczuciem, nieśmiałym humorem i nastawieniem bardziej na słuchanie niż wyrażanie siebie i swoich poglądów. Nie prowokują nigdy kłótni, w których chcieliby postawić na swoim, za wszelką cenę “zniszczyć” przeciwnika, bowiem są zdania, że z każdym prawie da się dojść do porozumienia. Pośród wrażliwości bardzo ważne miejsce zajmuje obok wspomnianej sztuki także cały świat natury, roślin i zwierząt, którymi lubią się otaczać, gdy czują samotność, pustkę czy chcą wypocząć od zbyt zawiłych relacji. Wrażliwość dotyczy także sfery duchowej, stąd często spędzają czas na rozmyślaniach, częściej można ich spotkać w kościele, nawet w środku na samotnej modlitwie, w pustej świątyni, bowiem cenią kontakt także z sobą i przedmiotem swej czci, o której nie lubią opowiadać wszem i wobec. Raczej skryci, otwierają się chętnie przed charakterami podobnymi sobie, tworzą zamknięte grupy w Internecie, gdzie niełatwo wniknąć intruzom, a także umawiają się w różnych kołach zainteresowań w czasie wolnym, szczególnie poświęconym sensowi życia. Nie postrzegają bowiem ludzkiej pielgrzymki w kategoriach materialistycznych, lecz egzystencjalnych, czyli nad materię i wszelkie dobra materialne przedkładają wartości duchowe, moralne, społeczne i zaangażowanie w budowę lepszej przyszłości.



Bardzo często ich życie przypomina walkę, taką najszlachetniejszą, bo ze swoimi wadami, słabościami i niekiedy zbyt surowo sobie wypominanymi przewinieniami, a nie z otoczeniem. Bardzo często życie traktują w kategoriach szansy, zadania, daru bądź misji, której brakuje przeciętnym zjadaczom chleba. Nie zgadzając się na przeciętność, zwykle nie ‘robią interesów’, nie byliby dobrymi maklerami giełdowymi, bankowcami ani inwestorami. Nie chcą życia rozumianego po mieszczańsku jako “oby do wiosny”, “jakoś-to-będzie”, więc gdy trzeba przejmują inicjatywę, biorą sprawy w swoje ręce, proponują innowacyjne, nietypowe rozwiązania problemów społecznych czy choćby zawodowych. Do wysokowrażliwych należało bardzo wielu znanych Polaków, np. Szopen, Słowacki, Wyspiański i wielu znanych z podręczników historii osobistości, które walczyły o lepsze jutro nie tylko dla siebie, ale dla kraju. To, że mają tę cechę przeszkadza bowiem bardziej w ich prywatnym świecie, ale jest bardzo korzystne dla społeczeństwa. Przykładem mogą być też Korczak, który został z podopiecznymi dziećmi do tragicznego końca w obozie hitlerowskim w czasie wojny, a także Maksymilian Kolbe, który oddał życie, ratując obcego człowieka czy wcześniej brat Albert Chmielowski, który tak był wrażliwy na los wyzyskiwanych biedaków ówczesnego kapitalizmu, że zrezygnował świadomie i dobrowolnie z dobrze zapowiadającej się kariery artystycznej (był świetnym malarzem), by stać się jednym z anonimowych nędzarzy, jacy żyli w Galicji w II poł. XIX wieku. Rok 2017 upływa właśnie pod patronatem brata Alberta, którego hasłem przewodnim życia stały się słowa: “Bądź dobry jak chleb”.



Nade wszystko należy pamiętać, że wysoka wrażliwość, a nawet nadwrażliwość, nie są czymś złym, patologicznym, co należałoby poddawać terapii. Przeciwnie - próby takiego “leczenia” zazwyczaj nic nie dają, a mogą wpoić przekonanie, że “coś jest ze mną nie tak, jestem nienormalny”, a to bardzo duże i szkodliwe społecznie nieporozumienie. Akceptując osoby, które są pełne rozterek, wahań i pytań o charakterze moralnym, czynimy świat lepszym, bo ukryte pokłady kreatywności w nich są wprost trudne do przecenienia.

Kwiaty i restauracja? Pora przełamać nudne schematy i zorganizować dla swojej wybranki coś ciekawszego. Najcenniejsze, co można podarować drugiej osobie, to wspólnie spędzony czas. Jak sprawić, żeby był naprawdę magiczny i niezapomniany? Romantyczny wypad tylko we dwoje nie musi znacznie nadszarpnąć budżetu. Jest wiele pięknych i niedrogich miejsc, które warto odwiedzić, a przy okazji zaskoczyć swoją ukochaną. Gdzie się wybrać z okazji Dnia Kobiet?



Randka we Lwowie

Lwów zachwyca architekturą, pięknymi zabytkami i niezliczoną ilością atrakcji. Dodatkowo do odwiedzenia tego miasta zachęcają niskie ceny. Co warto tam zobaczyć? Zakochane pary zainteresuje „krzywa lipa” – nieco odosobnione miejsce spotkań i romantycznych randek. Nieopodal można także „wpaść” do klimatycznej knajpki o tej samej nazwie i spróbować lokalnych przysmaków. Amatorzy wrażeń i dobrego jedzenia mogą przeżyć przygodę szukając „Kryjówki”. To ukryta pośród kamienicami restauracja, którą trzeba samodzielnie odnaleźć i dostać się do niej, podając odpowiednie hasło. Na deser warto wstąpić do „Lwowskiej Manufaktury Czekolady” – miejsca wprost stworzonego do celebrowania święta kobiet. Dla odważnych par jest jeszcze „Masoch Cafe”, które rozpali zmysły i przyprawi obydwoje o szybsze bicie serca.



Romantyczna Praga

Żeby znaleźć ciekawe miejsce na wspólny wypad, nie trzeba daleko szukać. Czeska Praga to idealne miasto na kilkudniową wycieczkę. Zabytkowe centrum, knajpki z lokalnym jedzeniem, muzea, galerie sztuki, a także romantyczny most miłości nad Wełtawą. Znany jest on również jako Most Karola i stanowi symbol Pragi oraz fantastyczne miejsce widokowe, na które tłumnie przybywają turyści. Zakochani mogą podziwiać panoramę miasta, która zwłaszcza nocą nabiera magicznego charakteru albo przypiąć kłódkę stanowiącą symbol ich uczucia. Warto odwiedzić klimatyczne knajpki na rynku i wybrać się na długi spacer wąskimi uliczkami, podziwiając malownicze okolice i odkrywając niezliczone zaułki Pragi. Idealne miejsca dla par to także pomnik największego czeskiego poety oraz romantyczne wzgórza Kampa i Petřín.



Jak zorganizować wyjazd?

Sam wybór odpowiedniego miejsca to nie wszystko. Ważne są także kwestie związane z transportem, noclegiem i wyżywieniem. Wspomniane miasta to stosunkowo tania opcja, zwłaszcza z uwagi na niewielką odległość. Jednak tak, jak w każdym innym miejscu – standard będzie zależny od ceny. Warto też mieć wystarczający zapas gotówki, żeby móc sobie pozwolić na swobodne zwiedzanie, pamiątki, wyjścia i korzystanie z miejscowych atrakcji. Ograniczenia nie sprzyjają dobrej zabawie. Pożyczka na urlop sprawdzi się, gdy aktualnie brakuje funduszy, a sytuacja nagli. Wniosek można złożyć nawet przez Internet i w ciągu kilku dni pieniądze pojawią się na koncie. Przy odpowiednim rozplanowaniu budżetu, weekendowy wypad nie pochłonie dużych sum, a dodatkowa gotówka zapewni uczucie komfortu. Dzień kobiet to doskonały moment, żeby zabrać swoją drugą połówkę na krótką wycieczkę, spędzić razem więcej czasu, a przy okazji zrelaksować się, odpocząć od obowiązków, codziennej rutyny i zaskoczyć swoją kobietę nietypowym prezentem.

Znalezienie swojej drugiej połowy na całe życie to paradoksalnie niezbyt łatwe zadanie. Ludzie dobierają się na zasadzie podobieństw, a nawet przeciwieństw, bo często to właśnie one powodują, iż dzięki uzupełnianiu się, związek jest zawsze świeży. Czasem jednak chcemy znaleźć kogoś, kto byłby bardzo podobny do nas. Zwłaszcza jeśli mamy specyficzne zainteresowania, i z góry wiemy, iż osoba o przeciwnych upodobaniach, nie będzie się z nami dogadywać. Jeśli ktoś jest artystą fotografem, zapewne nie znajdzie wspólnego języka z osobą pracującą w markecie. Jak by to wyglądało po ciężkim dniu pracy? Załóżmy, że mąż wróci zmęczony po całym dniu spędzonym w sklepie, a żona zaprowadzi go do pomieszczenia, chwaląc się kolejnym obrazem na płótnie. Czy zmęczony umysł tego człowieka będzie w stanie podziwiać walory artystyczne obrazu? Dlatego też ogromna rozbieżność zawodowa, jak i hobbystyczna, powinna być brana pod uwagę, wybierając się na spotkanie ze swoją przyszłą połową. Zainteresowania, które odgrywają kluczową rolę w naszym życiu, powinny jednak po części łączyć dwoje ludzi, będących razem.