Nazywane inaczej w psychologii “wysokoreaktywnymi”, nie mają lekkiego życia. Od najmłodszych lat podatne na krytykę, zwłaszcza niesprawiedliwą i ze strony osób najbliższych, szczególnie autorytetów, jak rodzice, nauczyciele, katecheci. Osoby wysokowrażliwe są w społeczeństwie cenione za niektóre cechy charakteru, jak prostolinijność, brak skłonności do nieuczciwości, chęć niesienia pomocy innym, pracowitość i zgodne usposobienie. Zajmują raczej stanowiska w typowo kobiecych zawodach, w których coraz więcej jest dziś mężczyzn: bywają psychologami, terapeutami, pracownikami socjalnymi, choć tutaj muszą jednocześnie wykazać się odpornością, której mają na starcie mniej niż reszta populacji. Nadwrażliwcy, bo tak ich niesłusznie negatywnie nazywano, to tacy trochę poeci, sporo wśród nich artystów, romantycy, uczuciowcy, przedkładający świat wnętrza nad zewnętrzny, wspólny świat zainteresowań ludzi, z którymi żyją. W epoce romantyzmu tworzyli kulturę autentyzmu, szczerości uczuć, bywali traktowani niesprawiedliwie za swoją sublimację duchową, uczucia wyższe, altruizm, niekiedy posunięty aż do granic normalności psychologicznej. Często bywali działaczami społecznymi, dla których liczył się bardziej człowiek w potrzebie, niż oni sami czy rodzina, z której pochodzili. Nie sposób dla nich przejść było obok widomej krzywdy ludzkiej. Nigdy nie realizowali siebie wbrew moralności, a sumienie u nich bywa wyjątkowo wrażliwe. Stale rozmyślając nad sensem istnienia, wahają się przed podjęciem decyzji, nawet w prostych sprawach, bacząc, czy nie czynią czegoś złego, niestosownego czy nieprzyzwoitego. Zwracają uwagę na opinię otoczenia, nie są samodzielni w samoocenie, która zależy nie tylko od obiektywnej wartości tego, co robią, ale przede wszystkim zgodności z etosem, etyką, wartościami, które uznają za najważniejsze. Nie muszą to być dodajmy wartości ogólnie uznawane w danej epoce w narodzie - często zmuszeni są jako non-konformiści “płynąć pod prąd”, stawiać bierny opór, nie są bowiem oportunistami, którzy by zmieniali poglądy stosownie do wskaźników polityki bieżącej. W tym sensie wierni temu, co wynieśli z domu, szkoły, studiów, Kościoła, nie mają łatwo. Raczej są postrzegani niekiedy jako “sztywni”, nie łapią bowiem każdej okazji, by zarobić, nie chcą pchać się w życiu na pierwsze miejsca i przepychać łokciami w drodze do celu.
Potrafią cierpliwie czekać, na przykład na właściwego partnera, a kiedy ten się nie zjawi, raczej wybierają samotność albo niemodną dziś drogę w stanie duchownym niż wiązanie się z pierwszą lepszą osobą. Są ostrożne w relacjach, które postrzegają nie jako krótkoterminowe lokaty, ale projekty na całe życie, długoletnie przyjaźnie w tej grupie są na porządku dziennym. Niemniej bywają w nich ukryte pokłady nieprzepracowanych emocji, pretensji i żalów, poczucia krzywdy, które maskują ciągłym dobrym samopoczuciem, nieśmiałym humorem i nastawieniem bardziej na słuchanie niż wyrażanie siebie i swoich poglądów. Nie prowokują nigdy kłótni, w których chcieliby postawić na swoim, za wszelką cenę “zniszczyć” przeciwnika, bowiem są zdania, że z każdym prawie da się dojść do porozumienia. Pośród wrażliwości bardzo ważne miejsce zajmuje obok wspomnianej sztuki także cały świat natury, roślin i zwierząt, którymi lubią się otaczać, gdy czują samotność, pustkę czy chcą wypocząć od zbyt zawiłych relacji. Wrażliwość dotyczy także sfery duchowej, stąd często spędzają czas na rozmyślaniach, częściej można ich spotkać w kościele, nawet w środku na samotnej modlitwie, w pustej świątyni, bowiem cenią kontakt także z sobą i przedmiotem swej czci, o której nie lubią opowiadać wszem i wobec. Raczej skryci, otwierają się chętnie przed charakterami podobnymi sobie, tworzą zamknięte grupy w Internecie, gdzie niełatwo wniknąć intruzom, a także umawiają się w różnych kołach zainteresowań w czasie wolnym, szczególnie poświęconym sensowi życia. Nie postrzegają bowiem ludzkiej pielgrzymki w kategoriach materialistycznych, lecz egzystencjalnych, czyli nad materię i wszelkie dobra materialne przedkładają wartości duchowe, moralne, społeczne i zaangażowanie w budowę lepszej przyszłości.
Bardzo często ich życie przypomina walkę, taką najszlachetniejszą, bo ze swoimi wadami, słabościami i niekiedy zbyt surowo sobie wypominanymi przewinieniami, a nie z otoczeniem. Bardzo często życie traktują w kategoriach szansy, zadania, daru bądź misji, której brakuje przeciętnym zjadaczom chleba. Nie zgadzając się na przeciętność, zwykle nie ‘robią interesów’, nie byliby dobrymi maklerami giełdowymi, bankowcami ani inwestorami. Nie chcą życia rozumianego po mieszczańsku jako “oby do wiosny”, “jakoś-to-będzie”, więc gdy trzeba przejmują inicjatywę, biorą sprawy w swoje ręce, proponują innowacyjne, nietypowe rozwiązania problemów społecznych czy choćby zawodowych. Do wysokowrażliwych należało bardzo wielu znanych Polaków, np. Szopen, Słowacki, Wyspiański i wielu znanych z podręczników historii osobistości, które walczyły o lepsze jutro nie tylko dla siebie, ale dla kraju. To, że mają tę cechę przeszkadza bowiem bardziej w ich prywatnym świecie, ale jest bardzo korzystne dla społeczeństwa. Przykładem mogą być też Korczak, który został z podopiecznymi dziećmi do tragicznego końca w obozie hitlerowskim w czasie wojny, a także Maksymilian Kolbe, który oddał życie, ratując obcego człowieka czy wcześniej brat Albert Chmielowski, który tak był wrażliwy na los wyzyskiwanych biedaków ówczesnego kapitalizmu, że zrezygnował świadomie i dobrowolnie z dobrze zapowiadającej się kariery artystycznej (był świetnym malarzem), by stać się jednym z anonimowych nędzarzy, jacy żyli w Galicji w II poł. XIX wieku. Rok 2017 upływa właśnie pod patronatem brata Alberta, którego hasłem przewodnim życia stały się słowa: “Bądź dobry jak chleb”.
Nade wszystko należy pamiętać, że wysoka wrażliwość, a nawet nadwrażliwość, nie są czymś złym, patologicznym, co należałoby poddawać terapii. Przeciwnie - próby takiego “leczenia” zazwyczaj nic nie dają, a mogą wpoić przekonanie, że “coś jest ze mną nie tak, jestem nienormalny”, a to bardzo duże i szkodliwe społecznie nieporozumienie. Akceptując osoby, które są pełne rozterek, wahań i pytań o charakterze moralnym, czynimy świat lepszym, bo ukryte pokłady kreatywności w nich są wprost trudne do przecenienia.
Tytuł niniejszego artykułu może brzmieć nieco dziwnie. Pewnie zastanawiasz się w tej chwili, jak w ogóle można bać się otrzymywania czegoś wspaniałego w życiu? A jednak jest to możliwe – i sporo osób tak właśnie czyni. Sami blokują sobie dostęp do wszystkiego, co dobre w ich życiu. Co takiego w takim razie robią? I jakiego typu zachowania warto zatem unikać?
Miłość, sukces, pieniądze, bogactwo, sława, rodzina, dobra praca itd. to tylko niektóre z pragnień ludzkich. Nie ma nic niestosownego w tym, że człowiek ma ochotę właśnie na coś takiego. Wszak w życiu chodzi o to, żeby żyć szczęśliwie, czuć się spełnionym i uwolnić się od cierpienia. Jeśli człowiek dąży do osiągnięcia czegoś, co niesie ze sobą jakąś wartość dla niego samego, otoczenia czy też nawet świata to przecież jest to fantastyczna sprawa. Nie sądzisz? Niestety, ten sam człowiek może również stanowić dla siebie przeszkodę. Często widać na co dzień, jak wzbrania się on od przyjęcia czegoś dobrego. Stwarza on w ten sposób coś, czego dla własnego dobra nie powinien robić. Co takiego zatem czyni?
Należy w tym miejscu coś zrozumieć. Miłość, dobro czy pieniądze itd. są wspaniałe wtedy, kiedy człowiek się nimi dzieli. Dzięki temu tworzy się tzw. przepływ i to, co piękne ma swoją drogę, którą po prostu płynie. To nic innego jak przekazywanie pewnych wartości. A poprzez przekazywanie tworzy się ich więcej. Tak więc ma to zbawienne skutki na życie człowieka. Jednak… mentalność ludzka nie jest na to nastawiona – zamiast przyjmować i przekazywać, następuje blokowanie. Można to łatwo zauważyć w życiu codziennym.
Pomyśl teraz nad czymś takim. Czy ludzie chętnie przyjmują pochwały i dobre słowo? Komplementy? Albo pieniądze czy inną materialną korzyść za jakieś okazane wsparcie lub pomoc? Nie zawsze nawet patrzą dobrze na sukces, jaki osiągnęli. Jako ludzie jesteśmy w dużej mierze tak warunkowani od najmłodszych lat, że następnie nie jesteśmy w stanie wiele w życiu przyjąć. Uczy się nas przesadnej skromności, nieżądania od nikogo korzyści za okazaną pomoc, pracę, wsparcie itd. I owszem, jest to mądre – ludzie skromni, którzy pomagają, są naprawdę niezwykłymi ludźmi. Problem natomiast stwarza się wtedy, kiedy ktoś niespodziewanie wynagradza ich pochwałami, dobrymi słowami czy jakimiś korzyściami materialnymi. Wyuczony wzorzec zachowań nie pozwala im tego przyjąć, albowiem twierdzą oni, że nic wielkiego w zasadzie nie zrobili i nie zasługują na żadne pochwały i korzyści. Taka skromność niestety skutecznie blokuje napływ wszelkiego dobra. Być może teraz nasuwa Ci się myśl, iż to przecież chwalebne i wspaniałe jest nie przyjmować żadnych pochwał, pieniędzy czy innych dóbr np. za okazaną pomoc. Pozwól jednak coś wyjaśnić.
Wyobraź sobie, że pomogłeś komuś w uporaniu się z jakąś czynnością. Robiłeś to oczywiście bezinteresownie i nie myślałeś o nagrodach. A jednak niespodziewanie osoba, której pomogłeś, chwali Cię i daje Ci pieniądze za okazaną pomoc. Co w takim przypadku zrobiłaby większość ludzi? Nie przyjęłaby ani jednego, ani drugiego. A co Ty byś zrobił? Powracając do tematu. Kiedy ktoś obdziela Cię czymś dobrym, jest to znak od tej osoby, że uznaje Cię za wspaniałego człowieka i uważa, że należy Ci się jakaś nagroda. Ta osoba pragnie obdzielić Cię ze szczerego serca. Jeśli jednak nie przyjmiesz tego, co Ci daje, zrobisz dwie fatalne w skutkach rzeczy. Pierwszą jest to, iż odmówisz osobie, która pragnie Cię nagrodzić przyjemności z uczynienia tego – po prostu zrobisz jej przykrość. Drugą będzie po prostu to, iż zablokujesz dopływ dobra do swojego życia. Jak widać, każda ze stron na tym coś straci.
Weź też pod uwagę prosty fakt. Kiedy np. ktoś wynagradza Cię finansowo, to przecież pieniądze, które dostajesz, puścisz w obieg dalej. Stanie się tak, ponieważ coś za nie kupisz. Kupując coś od kogoś, dajesz też temu komuś szansę na zarobienie pieniędzy, natomiast ten ktoś również zrobi z nimi jakiś użytek. A jeśli są to komplementy i dobre słowa, to podniesiony nimi na duchu będziesz także komplementował innych. Widzisz? Tak właśnie tworzy się przepływ wszelkiego dobra. Dodać należy tutaj jeszcze jedną ważną rzecz. Nie żądaj nigdy jakiegoś zadośćuczynienia za okazaną pomoc, pracę czy wsparcie – to jest akurat nie fair. Natomiast jeśli ktoś oferuje Ci jakieś dobra, ponieważ pragnie Cię nimi obdzielić, przyjmij je i podziękuj. To jest właśnie właściwa postawa. Nie blokuj nigdy przepływu dobra, spraw, abyś był jego przewodnikiem.
Dostrzegasz już teraz, w czym rzecz? Rozumiesz już, dlaczego ludzie ciągle są pogrążeni w rozpaczy i cierpieniu? Dlaczego nie odnoszą sukcesów w życiu? Ponieważ nie przyjmują żadnego dobra, wzdragają się przed nim. Myślą, iż jest to niestosowne zachowanie. Jeśli jednak nie przyjmują, to też nie mają za bardzo czym się dzielić. Ty zrób inaczej. Kiedy dostajesz miłość, wsparcie, pomoc, zrozumienie, komplementy, pieniądze czy inne dobra to je przyjmij i ładnie podziękuj. W ten sposób dajesz sygnał życiu, iż jesteś gotowy i otwarty na wszelkie dobra, miłość i bogactwo. I nie zapomnij również obdzielać innych. Twórz przepływ, a nie blokadę
Flirtowanie to sztuka subtelnej komunikacji, gdzie mowa niewerbalna – czyli wszystko to, co mówimy bez użycia słów – odgrywa kluczową rolę. Odpowiednia interpretacja i wykorzystanie sygnałów niewerbalnych mogą pomóc w nawiązaniu głębszej więzi i zbudowaniu pozytywnego pierwszego wrażenia. Oto, jak skutecznie stosować mowę niewerbalną w flirtowaniu i jakie aspekty warto wziąć pod uwagę.
1. Rola Kontakt Wzrokowego
Kontakt wzrokowy to jedna z najbardziej efektywnych form komunikacji niewerbalnej. Odpowiednie użycie wzroku może sygnalizować zainteresowanie i zaangażowanie.
Długie spojrzenia: Krótkie, ale częste spojrzenia mogą być subtelnym sygnałem zainteresowania. Dłuższe utrzymywanie wzroku może wskazywać na głębsze zaangażowanie i chęć nawiązania więzi.
Przerwy w spojrzeniu: Naturalne przeplatanie kontaktu wzrokowego z momentami, gdy patrzysz gdzie indziej, może pomóc uniknąć uczucia przytłoczenia i utrzymać rozmowę w swobodnej atmosferze.
2. Gesty i Mimikra: Odczytywanie i Wysyłanie Sygnalizacji
Gesty i mimika to potężne narzędzia w flirtowaniu, które mogą wzmacniać lub łagodzić nasze intencje.
Mimika twarzy: Uśmiech jest jednym z najważniejszych sygnałów niewerbalnych. Uśmiechający się ludzie są postrzegani jako bardziej dostępni i przyjaźni. Subtelne zmarszczenie brwi czy uniesienie kącików ust mogą wyrażać zainteresowanie i pozytywne emocje.
Gesty wspierające rozmowę: Używanie otwartych gestów, takich jak lekkie dotknięcia ręki czy gestykulacja w trakcie rozmowy, może wzmacniać zainteresowanie i sprawiać, że rozmówca czuje się bardziej doceniany.
3. Postawa Ciała: Jak Twoja Postawa Mówi za Ciebie
Postawa ciała jest istotnym elementem, który może zdradzać Twoje prawdziwe uczucia i intencje.
Otwarta postawa: Jeśli Twoje ciało jest skierowane w stronę rozmówcy, a ramiona są odblokowane, może to wskazywać na otwartość i zainteresowanie. Taka postawa sprzyja pozytywnej atmosferze i zachęca do dalszej interakcji.
Unikanie blokad: Staraj się unikać postawy, która może sugerować dystans, takiej jak skrzyżowane ramiona czy plecy odwrócone w stronę rozmówcy. Blokady te mogą być odbierane jako oznaka niechęci lub dystansu.
4. Dystans: Znajdowanie Właściwej Odległości
Dystans fizyczny, jaki utrzymujesz wobec drugiej osoby, może wiele mówić o Twoich intencjach i komfortu.
Dystans intymny: W miarę jak relacja się rozwija, subtelne zmniejszenie dystansu fizycznego może sugerować większe zainteresowanie i gotowość do zbliżenia się. Jednak należy zawsze zwracać uwagę na komfort drugiej osoby i dostosowywać dystans do jej reakcji.
Dystans osobisty: Na początku znajomości, utrzymywanie pewnej odległości może być oznaką szacunku dla przestrzeni osobistej i umożliwić budowanie komfortowej atmosfery.
5. Synchronizacja: Harmonizowanie z Partnerem
Synchronizacja to technika, polegająca na naśladowaniu zachowań drugiej osoby w sposób subtelny, co może pomóc w budowaniu więzi i wzajemnego zrozumienia.
Mirroring: Naśladowanie niektórych gestów i postaw rozmówcy może pomóc w budowaniu poczucia więzi. Ważne jest, aby robić to w naturalny sposób, unikając nadmiernego kopiowania, które może być odbierane jako sztuczne.
Synchronizacja tonu głosu: Dopasowywanie tonu głosu do rozmówcy, na przykład przez używanie podobnego tempa mówienia, może wspierać poczucie porozumienia i wspólnego rytmu rozmowy.
6. Zachowanie Autentyczności
Autentyczność w mowie niewerbalnej jest kluczowa dla budowania zaufania i szczerości. Staraj się być sobą i unikać udawania, ponieważ nieautentyczne sygnały mogą być szybko zauważone i mogą zaszkodzić relacji.
Prawdziwe emocje: Wyrażaj swoje prawdziwe emocje poprzez mową niewerbalną. Kiedy jesteś autentyczny, Twoje gesty i mimika będą bardziej przekonywujące i prawdziwe.
Słuchanie i reagowanie: Bądź uważnym słuchaczem i reaguj na sygnały niewerbalne partnera. Tylko wtedy, gdy jesteś w pełni obecny i świadomy reakcji drugiej osoby, możesz skutecznie dostosować swoją mowę niewerbalną.
7. Zarządzanie Reakcjami
Flirtowanie to także umiejętność zarządzania reakcjami na sygnały niewerbalne drugiej osoby. Odczytywanie tych sygnałów i dostosowywanie własnych reakcji może pomóc w utrzymaniu pozytywnej interakcji.
Odczytywanie sygnałów: Uważnie obserwuj sygnały niewerbalne partnera, takie jak zmiany w postawie czy mimice, aby zrozumieć, jak reaguje na Twoje działania.
Adaptacja: Dostosuj swoje zachowanie w odpowiedzi na sygnały partnera. Jeśli widzisz, że druga osoba czuje się komfortowo, możesz zbliżyć się bardziej. Jeśli natomiast zauważysz oznaki dyskomfortu, dostosuj dystans i postawę.
Mowa niewerbalna odgrywa kluczową rolę w flirtowaniu, pomagając wyrażać zainteresowanie, budować więź i tworzyć pozytywne pierwsze wrażenie. Kontakt wzrokowy, gestykulacja, mimika, postawa ciała i dystans to aspekty, które mogą znacząco wpłynąć na skuteczność Twojego flirtu. Kluczem jest zrozumienie i interpretacja sygnałów niewerbalnych, a także autentyczne wyrażanie swoich intencji i emocji. Zachowując naturalność i szanując granice drugiej osoby, możesz skutecznie wykorzystać mowę niewerbalną, aby budować głębsze i bardziej autentyczne połączenia.