Jak randkować latem ? Cóż, powiemy szczerze .... Samochód, hotel i nad morze ... innego wyjścia nie ma, ewentualnie jeśli ktoś woli spokojniejszy klimat, jakiś miły przymorski kurorcik albo jeziorko. Kobiety kochają słońce, mężczyźni kobiety w słońcu zmoczone wodą - rozumie się więc samo przez się ... podróż pociągiem w 30 stopniowym upale - myślimy, że to wrażenia, które utkwią na długo w pamięci. Sobota 30 stopni, chociaż to jeszcze nie czas urlopów i wolności, jest to ostatni dzwonek na zaplanowanie czegoś ciekawego z ciekawą osobą - oczywiście najlepiej poznaną na Naszym portalu randkowym ;-) ale tak poważnie, z każdą ciekawą osobom. Żyje się tylko raz! Zachęcamy do nie szczędzenia grosza na tak niezapomniane chwile wakacyjne.
Szukasz miłości w wirtualnym świecie? Zadbaj o dobrą autoprezentację.
#1 Dobry pseudonim pokazuje Twoje pozytywne podejście i poczucie humoru. Jednym słowem wyraź swoje zainteresowania i zaintryguj.
#2 Zdjęcie profilowe jest koniecznością. Nikt nawet nie dotrze do opisu, jeśli nie zachęcisz go wyglądem. Może nie jest najważniejszy, ale z twarzy można wiele wyczytać. Pokaż, jak wyglądasz, czym się zajmujesz i co lubisz. Nie chowaj oczu za ciemnymi okularami.
#3 Rozmowa zaczyna się już na etapie tworzenia opisu na portalu. Nie przynudzaj i zainteresuj. Zdaj się na intuicję w kwestii zarówno treści, jak i długości.
#4 Postaw na szczerość w opisie, bo prawda szybko wyjdzie na jaw. Nie warto zaczynać znajomości od serii kłamstw i wyjaśnień.
#5 Żeby wybić się na tle innych, unikaj ogólników. Podaj konkrety, "Lubię filmy i sport" - to nie mówi o tobie nic szczególnego.
#6 Ustal swoje priorytety i to, czego oczekujesz od partnera. Długa lista wymagań odstraszy kandydatów. Jeśli szukasz wegetarianina lub sparingpartnera, to uprzedź zawczasu.
#7 Jeśli nie potrafisz spojrzeć na siebie obiektywnie, poproś o pomoc kogoś, kto cię dobrze zna. To co o sobie myślisz, nie zawsze jest całą prawdą o tobie.
Ludzie bywają samotni. I to bez znaczenia, czy żyją w pojedynkę, czy funkcjonują w rodzinie.
Samotność potrafi być jednakowo dokuczliwa. Wszystko jedno, czy w przypadku osób samotnie żyjących, czy tam gdzie nie brakuje ludzi dookoła - jednakowo ogarnia człowieka dławiące uczucie odrzucenia, pustki, wyobcowania.
Samotność charakteryzuje przeraźliwy smutek, który siedzi gdzieś w zakamarkach duszy i gnębi, toczy człowieka niczym robak, którego nie sposób usunąć, wydłubać, gdy jest zaszyty głęboko.
Gdy człowieka dotyka samotność robi się smutny, współczuje sobie, rozczula się nad sobą wywołując łzy. Dlatego często płacze nie widząc nigdzie pocieszenia i wyjścia z tej smutnej sytuacji.
Samotność potrafi być częścią życia różnych ludzi. Tych starszych z opustoszałym gniazdem rodzinnym, ale nawet i młodych otoczonych rodziną i grupą koleżeńską, którzy zdaje się powinni być pełni życia. Uczucie to nie zważa na status materialny, czasem bardziej szczęśliwym okazuje się być człowiek bezdomny, niż bogacz mieszkający w pałacu.
Tak się dzieje, gdyż samotność jest w człowieku, tam ma swój dom. Zmiana sposobu myślenia i życia jest jedynym wyjściem z tego zaklętego kręgu.