“Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?” - pytał Mickiewicz w swoim wierszu pt. “Niepewność”. Dla naukowców jedno jest pewne. Miłość nie jest jedynie uczuciem, które porusza serce i powoduje motyle w brzuchu. Stan zakochania wpływa na cały ludzki organizm, wytwarzając niespotykaną w żadnym innym wypadku mieszaninę substancji chemicznych.


Co zatem dzieje się w poruszonym radosnym uczuciem organizmie? Między innymi stan zakochania wpływa na wydzielanie dopaminy, która nazywana jest “hormonem szczęścia”. Z tego względu szczególnie początkowej fazie zakochania towarzyszy euforia. W momencie, kiedy przy rozstaniu, jej poziom nagle drastycznie spada, organizm ma wrażenie, jakby trafił na odwyk. Innym hormonem związanym z wkraczaniem w związek jest adrenalina. Powoduje ona szybsze bicie serca, czy suchość w ustach.
Jak dowodzą naukowcy, pogląd że “miłość jest ślepa” ma swoje uzasadnienie. Kiedy zakochujemy się w drugim człowieku, kora czołowa jest nieaktywna. Wyjaśnia to, dlaczego dla wybranej przez nas osoby jesteśmy mniej surowi, nie dostrzegamy jej wad. Ponadto obszary powiązane z odczuwaniem strachu i innych negatywnych emocji, także zostają wprowadzone w stan uśpienia.


Miłość niesie ogólną poprawę zdrowia. Dzięki niej lepiej funkcjonuje układ odpornościowy, swoje zasługi ma tu choćby przytulanie. Natomiast pacjenci, którzy mają oparcie w drugiej połówce, często szybciej zwalczają choroby.
Do budowania trwałej relacji potrzebny jest jeszcze jeden hormon, zwany oksytocyną. Potocznie mówi się o nim jako o hormonie przywiązania. Wytwarzana jest poprzez m.in. dotyk. Jednakże to ona jest także odpowiedzialna za uczucie zazdrości.
Wszystko co przeżywamy w życiu, ma bezpośredni związek z naszym organizmem. Zakochanie jest pięknym stanem, który jak się okazuje, może korzystnie wpłynąć na samopoczucie i na długo zapanować nad zdrowiem.

Idealizowanie drugiej osoby po pierwszej randce to zjawisko, które występuje dość powszechnie. W miarę jak poznajemy kogoś nowego, naturalnym jest, że skupiamy się na jego pozytywnych cechach, a negatywne aspekty często zostają zignorowane lub minimalizowane. Dlaczego więc tak łatwo jest nam wpaść w pułapkę idealizacji i jakie mechanizmy psychologiczne stoją za tym procesem?



Jednym z głównych powodów idealizacji po pierwszej randce jest emocjonalna ekscytacja. Pierwsze spotkania są często przepełnione nowymi wrażeniami i intensywnymi uczuciami. Adrenalina, która towarzyszy nowym doświadczeniom, może powodować, że widzimy drugą osobę w bardziej pozytywnym świetle. Emocje związane z zakochaniem lub zauroczeniem mogą prowadzić do nadmiernego skupienia na pozytywnych cechach partnera, co sprawia, że ignorujemy jego wady.



Również, idealizacja często wynika z naszych pragnień i oczekiwań. Każdy z nas ma pewne wyobrażenia na temat idealnego partnera, a te wyobrażenia mogą być kształtowane przez wcześniejsze doświadczenia, media czy nawet wpływy społeczne. Gdy spotykamy kogoś, kto pasuje do tych wyobrażeń, łatwo jest nam go idealizować. To, co widzimy, może być odzwierciedleniem naszych marzeń o miłości, co sprawia, że skupiamy się na tym, co nam odpowiada, a ignorujemy to, co nie pasuje do naszego idealnego obrazu.



Nie można również zapominać o mechanizmach obronnych. Idealizowanie drugiej osoby może być sposobem na unikanie lęku przed odrzuceniem lub bliskością. Gdy obawiamy się, że nowa relacja może nie spełnić naszych oczekiwań, łatwiej jest nam uciekać w idealizację. W ten sposób chronimy się przed zranieniem i frustracją, które mogą wyniknąć z bardziej realistycznego spojrzenia na drugą osobę.



Kulturowe uwarunkowania także mają znaczenie w procesie idealizacji. Współczesne media często przedstawiają romantyczne związki w idealistyczny sposób, co wpływa na nasze oczekiwania wobec relacji. Obrazy szczęśliwych par, które idealizują miłość, mogą powodować, że zaczynamy poszukiwać tego samego w naszych doświadczeniach. W rezultacie, gdy spotykamy kogoś, kto nas fascynuje, łatwo jest nam przejąć te idealizowane wyobrażenia.



Idealizacja może również być wynikiem szybkiego tempa relacji. W erze szybkich randek i aplikacji randkowych często spotykamy się z osobami w sposób powierzchowny. W tym kontekście możemy skupić się na pierwszym wrażeniu i pozytywnych cechach, a brak głębszego poznania drugiej osoby sprzyja idealizacji. Kiedy nie mamy wystarczająco dużo informacji, by ocenić kogoś w bardziej realistyczny sposób, łatwo jest zatracić się w pozytywnych aspektach.



Aby uniknąć pułapki idealizacji, warto dać sobie czas na poznanie drugiej osoby. Zamiast skupiać się tylko na pierwszym wrażeniu, warto zainwestować w dalsze interakcje, które pozwolą nam zobaczyć pełniejszy obraz partnera. Ważne jest, aby być otwartym na zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy drugiej osoby, co może prowadzić do bardziej autentycznych relacji.



Również warto praktykować refleksję. Zamiast automatycznie przyjmować idealistyczny obraz drugiej osoby, warto zastanowić się nad tym, co naprawdę czujemy i myślimy. Analizowanie swoich emocji oraz refleksja nad tym, co w danej relacji jest dla nas ważne, mogą pomóc w uniknięciu idealizacji i budowaniu zdrowszych fundamentów relacji.



Podsumowując, idealizacja drugiej osoby po pierwszej randce jest zjawiskiem, które ma swoje psychologiczne i kulturowe korzenie. Emocjonalna ekscytacja, nasze pragnienia, mechanizmy obronne oraz wpływ mediów mogą prowadzić do tego, że widzimy partnera przez różowe okulary. Jednak dając sobie czas na poznanie drugiej osoby oraz praktykując refleksję, możemy unikać pułapki idealizacji, co pozwoli na budowanie bardziej autentycznych i satysfakcjonujących relacji.

Można śmiało powiedzieć, że większość osób decyduje się na założenie konta na portalu randkowym, żeby znaleźć dla siebie drugą połówkę. A co, jeśli cały mechanizm jest przygotowany w taki sposób, żeby nie pozwolić użytkownikom dopiąć swojego celu? Zapewne nie jest to już tak oczywisty wniosek, ale wystarczy spojrzeć na częstotliwość, z jaką osoby w relacjach wracają do tego typu strony, bez zamiaru kończenia swojego związku.


Potrzeba poznawania nowych ludzi

Na portalach randkowych pojawia się coraz więcej osób, które nie szukają dla siebie miłości, a jedynie chcą znaleźć kogoś do luźnej rozmowy. Wynika to przede wszystkim z postępującego poczucia samotności i potrzeby złapania z kimś kontaktu. Portale randkowe cały czas zalewają osoby przed ekranami nowymi propozycjami, przez co zachęcają do ciągłego powracania do nich. Nawet jeśli ktoś nie szuka już dla siebie partnera, dalej ma powód, żeby przeglądać profile i je oceniać, a nawet co jakiś czas kogoś zagadnąć. A przez to, że dzieje się to w internecie, nie ma się poczucia, że robi się coś złego albo niemoralnego.


Poczucie, że ma się jeszcze wiele innych opcjii

Portale randkowe cały czas zalewają nowymi bodźcami, podsuwając pod nos profile nowych użytkowników. Przez to osoba po drugiej stronie widzi, że nie musi się w nic na razie na poważnie angażować, bo jeśli coś się nie uda, to zawsze ma jeszcze dziesięć innych osób, do których może zagadać. Pomocny w takim myśleniu jest fakt, że każda osoba, która założyła swój profil w sieci randkowej, jest chętna na stworzenie jakiejś relacji. Przez to nie ma ryzyka, że ktoś nie będzie zainteresowany propozycją. Kiedy jest się w takim środowisku, nie czuje się potrzeby pracy nad związkiem i dawania z siebie stu procent.


Silnie uzależniające portale randkowe?

Czy można się uzależnić od portalu randkowego? Zapewne część osób uzależnia się od przeglądania profili nowych osób, wracają na serwis, nawet jeśli są już w stałych relacjach i chcą w nie inwestować. Wynajdują dla siebie różne wymówki, na przykład, że chcą sprawdzić, czy dalej mają w sobie to coś albo chcą po prostu sprawdzić, co zmieniło się w aplikacji. Zawsze wiąże się to jednak z tym samym, czyli ponownym wejściem w świat wolnych i szukających czegoś ciekawego osób, któremu ciężko jest się oprzeć.

Oczywiście to tylko pewne subiektywne przemyślenia, ogromna część osób na portalach randkowych odnajduje swoją drugą połowę i tym samym kończy przygodę z tego rodzaju serwisami czego życzymy każdemu.