Negatywne przekonania o sobie mogą być jak ciężar, który ogranicza nasz rozwój, utrudnia podejmowanie decyzji i obniża poczucie własnej wartości. Często są one efektem doświadczeń z przeszłości, krytycznych opinii innych ludzi lub naszych własnych interpretacji porażek. Mogą prowadzić do wewnętrznego dialogu, który podważa naszą pewność siebie i powoduje, że skupiamy się na swoich słabościach, zamiast dostrzegać mocne strony. Uwolnienie się od tych przekonań wymaga pracy nad sobą, ale możliwe jest odzyskanie pewności siebie poprzez świadomą zmianę myślenia i podejścia do siebie samego.


Pierwszym krokiem na drodze do zmiany jest uświadomienie sobie, jakie negatywne przekonania przechowujesz w swoim umyśle. Często są to myśli takie jak „nie jestem wystarczająco dobry”, „nie zasługuję na sukces” lub „zawsze zawodzę”. Mogą być subtelne, ale wpływają na Twoje decyzje, relacje i sposób postrzegania świata. Ważne jest, aby te przekonania rozpoznać i zapisać. Zadaj sobie pytanie, skąd się wzięły. Czy to wynik jakiegoś konkretnego doświadczenia, czy może ktoś w Twoim życiu regularnie Cię krytykował? Uświadomienie sobie źródeł tych przekonań pozwala zrozumieć, że są one tylko jednym z punktów widzenia, a nie obiektywną prawdą.


Kolejnym etapem jest zakwestionowanie tych przekonań. Zamiast traktować je jako absolutną prawdę, spróbuj spojrzeć na nie z dystansu. Czy naprawdę zawsze zawodzisz? Czy brak sukcesu w jednej dziedzinie oznacza, że nie możesz być dobry w czymś innym? Kluczem jest zastąpienie negatywnych myśli bardziej realistycznymi i wspierającymi stwierdzeniami. Na przykład zamiast „nigdy mi się nie uda”, możesz powiedzieć sobie: „Mogę nauczyć się na błędach i spróbować ponownie”. Taka zmiana wymaga praktyki, ale z czasem nowy sposób myślenia stanie się bardziej naturalny.


Ważnym aspektem odzyskiwania pewności siebie jest skupienie się na swoich mocnych stronach. Zamiast koncentrować się na tym, co Ci nie wychodzi, zastanów się, w czym jesteś dobry. Spisz swoje osiągnięcia, nawet te małe, i przypomnij sobie chwile, w których czułeś się kompetentny i doceniany. Świadomość własnych zalet pomaga budować pozytywny obraz siebie i wzmacnia poczucie własnej wartości. Każdy z nas ma coś, co robi dobrze – odnalezienie tych umiejętności i ich rozwijanie to klucz do odbudowania wiary w siebie.


Równie istotne jest, aby być dla siebie wyrozumiałym. Negatywne przekonania często wynikają z surowego osądzania samego siebie. Przestań traktować swoje błędy jak dowód na to, że jesteś niekompetentny. Zamiast tego potraktuj je jako okazje do nauki. Kiedy popełnisz błąd, zadaj sobie pytanie: „Czego mogę się nauczyć z tej sytuacji?”. To podejście pozwala przekształcić porażki w doświadczenia wzbogacające, które przyczyniają się do rozwoju.


Nieocenioną pomocą w odzyskiwaniu pewności siebie jest otoczenie się wspierającymi ludźmi. Często negatywne przekonania o sobie są wzmacniane przez krytyczne opinie otoczenia. Warto budować relacje z osobami, które wierzą w Ciebie, doceniają Twoje talenty i motywują do działania. Rozmowa z kimś, kto Cię wspiera, może być nieocenionym wsparciem w chwilach zwątpienia. Jednocześnie staraj się unikać tych, którzy nieustannie Cię krytykują lub podważają Twoje osiągnięcia.


Ważne jest również działanie, nawet jeśli na początku może to wydawać się trudne. Negatywne przekonania często prowadzą do paraliżu i unikania ryzyka. Aby je przezwyciężyć, musisz zacząć działać mimo lęków. Małe kroki są kluczowe – zacznij od drobnych wyzwań, które stopniowo pozwolą Ci budować pewność siebie. Każdy sukces, nawet najmniejszy, wzmacnia wiarę w siebie i pokazuje, że jesteś zdolny do pokonywania trudności.


Regularne praktykowanie wdzięczności również może pomóc w uwolnieniu się od negatywnych przekonań. Codziennie zapisuj trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny – mogą to być osiągnięcia, dobre relacje czy pozytywne cechy, które w sobie dostrzegasz. Skupianie się na tym, co pozytywne, pozwala zmienić perspektywę i zauważyć, jak wiele dobrego już masz w swoim życiu.


Odzyskanie pewności siebie to proces, który wymaga czasu i konsekwencji. Kluczem jest świadomość, że negatywne przekonania o sobie nie są trwałe i mogą zostać zmienione. Przez pracę nad swoim myśleniem, rozwijanie mocnych stron, otaczanie się wsparciem i podejmowanie działań możesz krok po kroku uwolnić się od ograniczeń i zbudować trwałe poczucie własnej wartości. Pewność siebie to nie tylko umiejętność dostrzegania swoich zalet, ale również akceptacja swoich niedoskonałości i wiara, że mimo nich jesteś w stanie osiągnąć wszystko, czego pragniesz.

Dawniej panował zwyczaj, że przyszły małżonek prosił oficjalnie rodziców o rękę córki. Musiał również udowodnić, że jest w stanie utrzymać zonę i przyszłe potencjalne potomstwo. Dopiero po tym następowały oficjalne zaręczyny, czyli przyjęcie pierścionka zaręczynowego. Dziś synowie i córki sami decydują z kim i kiedy wezmą ślub. Coraz rzadziej również przyszły zięć oficjalnie prosi rodziców o rękę córki. Taktowanie jednak jest wtajemniczyć rodziców we wspólne plany, poinformować ich jako pierwszych o zamiarze małżeństwa. Narzeczeni zazwyczaj robią to podczas miłego spotkania przy stole, ale składają z tej okazji specjalną wizytę. Rodzice powinni serdecznie przyjąć przyszłą synową czy zięcia i zaakceptować ich plany.

Nie ma ścisłych przepisów jak powinna wyglądać uroczystość zaręczynowa. Może to być romantyczna kolacja we dwoje lub spotkanie w większym gronie. Można zorganizować zaręczyny w domy czy też w restauracji. Jedynym stałym punktem jest symbol zaręczyn czyli pierścionek zaręczynowy. Goście powinni móc zorientować się z zaproszenia jaki charakter będzie miała uroczystość, tak aby mogli dopasować odpowiedni ubiór. Zaręczyny to też dobra okazja do bliższego poznania się dwóch rodzin.

Pierścionek zaręczynowy.
Kiedyś pierścionek zaręczynowy to była wyłącznie sprawa mężczyzny, dziś często kobiety decydują w tej sprawie. Na wewnętrznej stronie pierścionka często graweruje się datę zaręczyn i imię partnera. Pierścionek zaręczynowy nosi się z reguły na palcu serdecznym lewej ręki.

Przyjaźń to niewątpliwie piękne słowo. O przyjaźni jest wiele pięknych cytatów, złotych myśli, bo to właśnie ona nadaje sens naszemu życiu. Przyjaciele są dla siebie wszystkim. Swoją relację budują przez całe życie. Tak samo jest w miłości. Przyjaciele, podobnie jak życiowi partnerzy czy małżonkowie towarzyszą sobie na co dzień. W różny sposób. Przyjaciół mogą dzielić setki kilometrów, mogą widywać się ze sobą dwa razy w ciągu roku, ale mentalnie są ze sobą zżyci na co dzień.


Do przyjaciela dzwonisz kiedy masz chandrę. Kiedy świat przybiera smutne kolory. Przyjaciel odbierze od ciebie telefon o drugiej w nocy, powie ci wprost, że właśnie przerwałeś mu najpiękniejszy sen, po czym stwierdzi, że fajnie iż dzwonisz i wysłucha cię od początku do końca. Wesprze, pocieszy, zmotywuje - będzie płakać razem z tobą, śmiać się, cieszyć się, nawet bez konkretnego powodu. Prawdziwy przyjaciel powie ci, że jesteś głupi jak but, bredzisz od rzeczy i że nie da się ciebie słuchać, po czym nadal będzie trwał przy tobie, z uwagą słuchając twoich bredni...


Z przyjacielem można porozmawiać ale też pomilczeć. Przyjaciel bardziej niż uchem, słucha sercem. On zna wszystkie twoje tajemnice. Wie o tobie więcej niż rodzona matka. Nie ocenia, nie krytykuje, lecz wspiera. Jest niczym anioł stróż. Pokrzepi ale i ochrzani, kiedy będzie trzeba. Będzie widział w tobie to, czego ty sam nie dostrzegasz we własnym wnętrzu. Stanie za tobą murem w opozycji do całego świata, który będzie cię chciał zniszczyć. Przyjacielem może być brat, siostra, przyjaciółmi mogą być rodzice, dziadkowie, krewni. Przyjacielem może też być mąż, żona a nawet syn czy córka. Każdy, komu zależy na tobie najbardziej.


Przyjaźń rodzi się w nas od najmłodszych lat. Przyjaciół poznajemy na podwórku, w piaskownicy, przedszkolu, szkole. Niekiedy relacje te są najsilniejsze i trwają latami, przez całe dorosłe życie. Przyjaźń to relacja miłości, pozbawiona aspektu seksualnego. Przyjaciel wydobędzie z ciebie wszystko co najlepsze. Jest nim ktoś, przy kim czujemy się najlepiej, najbezpieczniej, najbardziej komforotowo i spokojnie. To, co najcenniejszego dajemy oraz otrzymujemy od naszych przyjaciół to czas. Nie ma bowiem nic cenniejszego niż czas, który jesteśmy w stanie poświęcić drugiej osobie, rezygnując na chwilę z własnych planów. Rozłąka przyjaciół nie jest w stanie zdegradować ani osłabić łączącej ich więzi a wręcz przeciwnie - umocnić ją jeszcze bardziej.


Trzeba jednak rozróżnić prawdziwą przyjaźń od tej, która co najwyżej może być tylko jej słabą atrapą. Prawdziwy przyjaciel nie mówi wyłącznie o sobie, nie koncentruje uwagi tylko na swoich sprawach. Nie bierze czegoś, nie dając jednocześnie nic w zamian. Nie pojawia się tylko wówczas, gdy czegoś potrzebuje a potem znika na jakiś czas, przepadając bez słowa. Przyjaciel nie wykorzystuje niwygodnych faktów przeciwko przyjacielowi. Nie zdradza jego zaufania, nie wykorzystuje w ten czy inny, często materialny ale i emocjonalny sposób. Nie zostawia w potrzebie. Przyjaciel daje ci wszystko co ma najlepszego, oczekując jedynie twojej obecności w swoim życiu. W dzisiejszym świecie o przyjaźni mówi się niewiele.
Poszczególne relacje międzyludzkie schodzą na coraz to dalszy plan.
W obecnych czasach, styl życia koncentruje się głównie na tym co można mieć i kim można być.


Często szukamy przyjaźni tam, gdzie co najwyżej, może nas spotkać rozczarowanie. Głównie w internecie. Zadaj sobie pytanie - ilu z twoich znajomych na Facebooku (jeżeli masz ich 1000 lub więcej) jest twoimi przyjaciółmi? Z iloma z listy twoich wirtualnych znajomych spotkałeś się na kawie? Z iloma możesz porozmawiać o wszystkim i o niczym, o każdej porze dnia i nocy? Odpowiedź przyjdzie sama. Nie załamuj się nią. Twój przyjaciel, ten prawdziwy, może być bliżej niż ci się wydaje. W dzisiejszych czasach, określanych jako współczesne, mało mówi się o relacji porzyjaciół. Większość osób skupia się na karierze i życiu, które za towarzyskie tak naprawdę w ogóle nie powinno uchodzić. Dziś panuje moda na sukces i selekcjonowanie "przyjaciół" na tych mniej lub bardziej opłacalnych. Po sukcesie oraz życiu w selekcji interpersonalnej, zazwyczaj przychodzi samotność. Nie udawaj kogoś kim nie jesteś. To skuteczna recepta na znalezienie prawdziwej przyjaźni. Bądź sobą a towarzysz prędzej czy później cię znajdzie!