Słyszy się często, że życie to ciągła walka i zmagania oraz że trzeba się ostro namęczyć, żeby w ogóle coś mieć i osiągnąć. Czasami bywa i gorzej, ponieważ bardzo często ludzie postrzegają samo życie jako jedno wielkie pole bitwy. W ich wyobrażeniach jawi się ono niczym pejzaż bitewny – czyli jeden wielki chaos i zgiełk. Ile jednak prawdy kryje się w tym, że w życiu chodzi o to, żeby zmagać się z nim samym?


W wielu przypadkach to sami ludzie kreują takie sytuacje, w których o wszystko walczą. I to jest a fakt, a nie teoria. Nie zdają sobie przy tym sprawy z tego, iż życie nie powstało po to, żeby się z nim zmagać tylko po to, żeby być i cieszyć się nim. Zmagania wymyślili ludzie – to jest właśnie wynalazek ludzkości.


Walka od zarania dziejów trwa praktycznie we wszystkich dziedzinach naszego życia. Od samego początku istnienia gatunku ludzkiego widoczna jest walka o wszystko. Nie ma chyba takiej sfery ludzkiego życia, w której by ona nie występowała. Ludzie walczą i konkurują o wszystko. I to jest główną przyczyną, dlaczego życie wygląda jak jedno wielkie pole bitwy.
Taki typ podejścia – wpisany jako norma w postępowaniu – niestety wiele pożytku nie przynosi. Ludzie tak przyzwyczaili się do tego, że nie wyobrażają sobie życia bez nieustannej walki o cokolwiek. Człowiek nie widzi innych możliwości i rozwiązań, zmagając się nie tylko z okolicznościami, lecz również z samym sobą. To zawsze tworzy frustrację, złość i niezadowolenie. Wyżywanie się na samym sobie nie pomoże, a z całą pewnością pogorszy jeszcze i tak paskudny już stan. Zupełnie inną sprawą jest tworzenie zamiast konkurowania i wydzierania wszystkiego innym.


„Musisz pozbyć się myśli o rywalizacji. Jesteś po to, by tworzyć, a nie rywalizować z tym, co zostało już stworzone”.
- Wallace D. Wattles


Ta jakże błyskotliwa myśl, którą zaprezentował Wallace D. Wattles, ma bardzo duże znaczenie. Przede wszystkim zwraca uwagę na akt kreacji w życiu zamiast rywalizacji. Jeśli faktycznie ktoś ma zamiar coś mieć i coś osiągnąć to niech po prostu to stworzy. Żeby lepiej wyjaśnić, jaką siłę ma kreacja, a jak słabe z perspektywy czasu okazuje się wywalczenie sobie czegoś siłą, można przyjrzeć się czemuś interesującemu. Spójrz np. na wszystkie imperia, które powstawały w przeszłości. Wszystkie one powstały w wyniku wywalczenia i wydarcia innym ludziom i ich krajom ziem i dóbr. Gdzie teraz są te imperia? Ile lat przetrwały? Najczęściej niewiele. Pojawiały się i znikały. Są obecne tylko na kartach i mapach historii. A teraz dla odmiany przyjrzyjmy się żarówce Edisona. Stworzona poprzez kreatywność i pomysłowość, nie poprzez konkurencję i walkę, przetrwała wiele lat i przetrwa jeszcze więcej, służąc miliardom ludzi na świecie. Ciekawe, racja?


Imperia i żarówka mogą wydawać się na pierwszy rzut oka niebyt sensownym połączeniem w celu wyjaśnień, w czym rzecz. Jednak jest w tym głębszy sens. Powyższe przykłady ukazują różnice między walką a kreatywnością. I jak się okazuje, kreatywność zawsze wygrywa – i o ironio – bez walki. O czym to mówi? Jeśli faktycznie coś Ci się marzy, niech to będzie np. udany związek, rodzina, biznes, stworzenie muzyki lub książki, udanie się w podróż albo zrobienie innej rzeczy opartej na pasji i kreatywności to będzie miała ona większą wartość, jeśli faktycznie zostanie stworzona, a nie wywalczona. Zapewne będzie to rozsądniejszym rozwiązaniem, albowiem jest to czyste, niczym nieskażone tworzenie – tak można byłoby to określić.


„Kreuj, zamiast walczyć”


Masz wszelkie możliwości do stworzenia życia takiego, jakiego pragniesz i nie musisz czegokolwiek osiągać, tratując innych – jak to ogólnie się w społeczeństwie przyjęło. Zajmij się tworzeniem. Dlaczego? To już wiesz, ponieważ kreowanie jest o wiele radośniejszym procesem. Walka jest czymś, co ludzie sami na siebie narzucają, chociaż w wielu przypadkach mogliby tego uniknąć. Jeśli chcesz mieć zatem lepsze życie i odnosić prawdziwe sukcesy to przestań walczyć, a zacznij kreować.

Randki mogą stanowić jedną z najbardziej fascynujących dróg do samopoznania. Choć powszechnie traktowane są głównie jako sposób na poznanie potencjalnych partnerów romantycznych, mają także ogromny potencjał w kontekście rozwoju osobistego. Spotkania z innymi ludźmi, niezależnie od ich wyniku, mogą prowadzić do głębszego zrozumienia siebie, swoich potrzeb, pragnień, lęków i granic. W trakcie randek, gdy jesteśmy otwarci na nowe doświadczenia i interakcje, możemy odkrywać nie tylko innych ludzi, ale także siebie – swoje preferencje, wartości i sposób reagowania w różnych sytuacjach. W jaki sposób randki mogą stać się drogą do samopoznania i jak odkrywać siebie przez spotkania z innymi?


Randki jako lustro naszych pragnień i oczekiwań
Każde spotkanie na randce stawia nas w sytuacji, w której musimy skonfrontować się z własnymi uczuciami, wartościami i oczekiwaniami wobec drugiej osoby. W trakcie rozmowy, wymiany myśli i emocji, stajemy przed pytaniem: "Co tak naprawdę chcę od tej relacji?" Odpowiedź na to pytanie może nie zawsze być oczywista, ale randki dają nam szansę, by zacząć dostrzegać, co naprawdę nas przyciąga w innych ludziach, a co nas odrzuca. Spotkania z różnymi osobami pomagają wykrystalizować nasze pragnienia i potrzeby, a także określić, jakie cechy i wartości są dla nas najważniejsze.


Randki dają możliwość testowania różnych aspektów siebie w kontekście relacji. Czy jesteśmy osobami, które szukają głębokiego połączenia, czy może preferujemy luźniejsze, mniej zobowiązujące spotkania? Jak reagujemy na różne zachowania drugiej osoby? Na jakie kompromisy jesteśmy gotowi pójść, a które granice są dla nas nieprzekraczalne? Odpowiedzi na te pytania mogą wiele powiedzieć o nas samych i o tym, w jakim kierunku chcielibyśmy rozwijać swoje życie uczuciowe i społeczne.


Emocje i reakcje jako klucz do samopoznania
Randki to także doskonała okazja, by uważnie przyjrzeć się swoim emocjom i reakcjom na zachowanie drugiej osoby. Często w codziennych relacjach, w pracy czy wśród przyjaciół, nasze reakcje są mniej intensywne, a bardziej przemyślane. Podczas randki jednak, szczególnie w kontekście nowych relacji, emocje mogą być bardziej wyraźne, co daje szansę na ich głębsze zrozumienie. Czy czujemy się zrelaksowani i komfortowo, czy raczej zmagamy się z niepokojem i lękiem? Jak reagujemy na flirt, komplementy, a także na momenty ciszy lub nieporozumienia? Przeanalizowanie tych reakcji pozwala na odkrycie, co może nas niepokoić, a co sprawia, że czujemy się dobrze w towarzystwie innych.


Randki pozwalają także na rozpoznanie naszych mechanizmów obronnych. Może się okazać, że mamy tendencję do unikania intymnych tematów lub boimy się pokazać swoją wrażliwość, co może wynikać z przeszłych doświadczeń lub lęków związanych z odrzuceniem. Z drugiej strony, randki mogą pomóc w dostrzeganiu, kiedy jesteśmy otwarci, gotowi do dzielenia się sobą i w pełni angażujemy się emocjonalnie. Uświadomienie sobie tych reakcji to pierwszy krok do lepszego zrozumienia swoich mechanizmów obronnych i praca nad bardziej autentycznymi relacjami.


Randki jako przestrzeń do pracy nad poczuciem własnej wartości
Randki mogą również stać się przestrzenią do pracy nad poczuciem własnej wartości. Często spotykamy się z różnymi reakcjami, które mogą budzić naszą pewność siebie – zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi. Czasami rozmowa z kimś może sprawić, że poczujemy się bardziej pewni siebie, podczas gdy inne doświadczenia mogą wywołać w nas wątpliwości i niepewność. Takie chwile stanowią doskonałą okazję do refleksji nad tym, co sprawia, że czujemy się wartościowi, a co może podważać naszą samoocenę.


Zderzenie z różnymi osobami może pomóc zrozumieć, które cechy w nas samych przyciągają innych, a które mogą wymagać pracy nad sobą. Bycie otwartym na krytykę czy feedback od drugiej osoby, a jednocześnie potrafienie odróżnić konstruktywną opinię od nieuzasadnionej krytyki, pomaga w budowaniu silniejszego poczucia własnej wartości. Randki, choć mogą wywoływać lęki czy obawy przed odrzuceniem, są również okazją do wzmacniania swojej pewności siebie i umiejętności kochania siebie niezależnie od zewnętrznych opinii.


Randki jako okazja do eksplorowania nowych ról i tożsamości
Kiedy spotykamy nowych ludzi, jesteśmy w stanie na chwilę przyjąć różne role i tożsamości. Często na randkach zachowujemy się w sposób, który różni się od naszego codziennego funkcjonowania. Może to dotyczyć stylu bycia, sposobu komunikacji czy oczekiwań wobec drugiej osoby. Eksplorowanie różnych ról – od osoby zabawnej i spontanicznej po tę bardziej poważną i refleksyjną – może pomóc odkryć, które aspekty naszej osobowości są bardziej obecne w relacjach z innymi, a które są mniej widoczne na co dzień. Czasem bycie w towarzystwie innych ludzi pozwala na odkrycie nowych pasji, sposobów myślenia czy perspektyw, które wcześniej nie były nam bliskie.


Randki mogą stanowić eksperyment, który pozwala na odkrycie nowych części naszej tożsamości. Czasami spotkanie z kimś, kto ma zupełnie inne podejście do życia, może wywołać zmianę w naszym sposobie postrzegania świata i nas samych. Zmiana ról i perspektyw podczas randkowych doświadczeń sprawia, że uczymy się elastyczności i otwartości na zmiany, co jest kluczowe w procesie samopoznania.


Relacje jako lustro naszej historii i traum
Spotkania z innymi ludźmi mogą również odkrywać nieuświadomione mechanizmy związane z naszą przeszłością. Przeszłe traumy, nierozwiązane konflikty czy doświadczenia z dzieciństwa mogą wpływać na to, jak reagujemy na innych. Czasami, w wyniku relacji, możemy odkryć, że pewne zachowania i emocje są wyrazem nieprzepracowanych doświadczeń. Przykładowo, strach przed odrzuceniem na randce może wynikać z wcześniejszych doświadczeń, w których czuliśmy się pominięci lub niedoceniani. Uświadomienie sobie tych wzorców może stanowić klucz do ich przełamania.


Randki, choć powszechnie postrzegane jako sposób na poznanie potencjalnych partnerów, mają ogromny potencjał w kontekście samopoznania. Każde spotkanie daje nam szansę na refleksję nad naszymi wartościami, emocjami, reakcjami i potrzebami. Dzięki randkom możemy lepiej zrozumieć siebie, swoje pragnienia, granice i to, co nas naprawdę przyciąga w relacjach z innymi. To także okazja do pracy nad poczuciem własnej wartości, budowania pewności siebie oraz otwartości na zmiany. Samopoznanie przez randki to proces, który nie tylko pomaga nam lepiej poznać siebie, ale także umożliwia tworzenie bardziej autentycznych i satysfakcjonujących relacji z innymi.

Przyjaźń pomiędzy kobietami jest czymś ciepłym i emocjonalnym. Męska znana jest ze swojej trwałości trwała. A jak jest z przyjaźnią damsko - męską jeżeli o takim zjawiasku wogóle można mówić? Okazuje się, że ciężko o taką, prawdziwą, która nie otrze się o intymność. Chociaż panowie często twierdzą, że są w stanie przyjaźnić się z kobietą tak naprawdę dopiero po złamaniu tabu, kiedy wszystkie emocje opadną a obie strony zgodnie stwierdzą, że wolą być przyjaciółmi. Może to jest wyjście ale zatem czy można tutaj mówić o czystości uczuć i słowa przyjaźń? Ta przyjaźń, którą uważamy za czystą i bezgraniczną, która trwa już kilka lat prawdopodobnie też dąży do jednego, może jeszcze nie w tej chwili. Powody straty przyjaciela są prozaiczne.

Przebywając z osobą płci przeciwnej, bezgraniczne nam oddanej, która poświęca nam tyle uwagi ile potrzebujemy, sprawia, że czujemy się potrzebni, ważni i uwielbiani, mamy przy sobie kogoś kto nas idealnie rozumie, z kim rozmawiamy na wszystkie tematy, kto byłby świetnym partnerem. Czy naprawdę jesteśmyw stanie utrzymać emocje na wodzy, skoro mamy przed sobą kogoś kogo prawdopodobnie całe życie szukaliśmy i kto jest dla nas stworzony?

Czy pozwalając sobie na bycie sobą w obecności innej osoby, możemy nie czuć rozprężenia? No i w końcu, czy możliwe jest aby bdąc samotnym, aby czując blisko drugą osobę, mającją w zasięgu ręki, wymieniając drobne czułostki, nie zadziałała chemia? Tak, to wszystko jest prawdopodobne, ale także bardzo rzadkie. Nie od dziś wiadomo, że podstawą udanego związku oprócz zaufania, jest właśnie przyjaźń. Mając w zasięgu ręki osobę, która wyzwala w nas silne pozytywne uczucia, samoistnie rodzą się w nas namiętności. Zdając sobie sprawę z niezwykłej relacji, która nas łączy z przyjacielem, chcąc nie chcąc rodzi się w nas pragnienie pogłębienia takiego związku. Chociaż nie chcemy się do tego przyznać,coraz częściej nasz przyjaciel staje się bohaterem naszych snów, również tycho zabrwieniuerotycznym. Z czasem obok zwykłego przywiązania do osoby pojawia się pożądanie, fascynacja, a w końcu zazdrość o nią. Dobrzewróży, jeśli takie emocje pojawiają się z obu stron, gorzej gdy są nieodwzajemnione. W każdym jednak przypadku przyjaźń w czystej formie zaciera się. Jeżeli jednak uda nam się przebrnąć przez emocjonalne zawirowania lub nasz przyjaciel jest dla nas kompletnie aseksualny, pojawia się kolejne niebezpieczeństwo. Wspólne wyjścia do kina, gdzie obrzucamy się popcornem, szalona zabawa do rana w klubach, wakacyjne wyjazdy - fantastycznie, ale pod warunkiem, że jesteśmy singlami. Co dzieje się, kiedy pojawia się ta trzecia osoba? Który partner życiowy wytrzyma to, że jego ukochana lub ukochany poświęca mnóstwo czasu komuś innemu, że przestaje odgrywać w życiu przyjaciela, przysłowiowe pierwsze skrzypce ? Czy osoba trzecia zrozumie, że mimo wszystko relacja damsko - męska może być pozbawiona seksualnego wymiaru? Między przyjacielem, a ukochaną osobą pojawia się konflikt interesów. Miłość jest egoistyczna i nie potrafi się dzielić. A przyjaciel, jako prawdziwy przyjaciel, zrozumie i... odejdzie dla naszego dobra.