Pierwsza randka powinna być niezapomniana i umacniać nowo nawiązujące się więzi. Dlatego powinna być wyjątkowa. Wyjście do kina czy restauracji nie jest złe, ale nie zapada w pamięć tak, jak te pięć randkowych pomysłów, które dla Ciebie przygotowaliśmy! Jeśli chcesz zaskoczyć swoją drugą połówkę i wywołać wspaniałe pierwszy wrażenie, ta lista jest dla was idealna. Możesz skorzystać z niej w pełni lub tylko się nią zainspirować. Pamiętaj jednak o skonsultowaniu wszystko ze swoją drugą połówką, żebyście oboje byli zadowolenia z randki!


1. Sportowa randka
Jeśli oboje lubicie sport, a jedna dyscyplina jest szczególnie bliska wam obojgu, zdecyduj się na sportową randkę. To może być randka na korcie tenisowym albo na basenie, ale możecie też pójść w bardziej wymagające klimaty i zagrać w koszykówkę lub piłkę nożną. Uważajcie, tylko żeby nie grać zbyt agresywnie, bo wasza druga połówka może to odebrać jako atak na nią i drugiej randki nie będzie. Jeśli jednak wszystko rozegracie po przyjacielsku i na spokojnie, możecie miło spędzić czas i poznać się nawzajem. Jeśli nie przepadasz za sportami ogólnie ruchowymi, możesz wybrać kręgle albo bilard, przy których też można się świetnie bawić!


2. Piknik
Najlepiej na świerzym powietrzu, ale jeżeli pogoda zawiedzie, również dobrze można go urządzić u siebie w mieszkaniu. To może być bardzo tradycyjny piknik, na kocu i z koszem pełnym naturalnych składników albo ognisko w specjalnie wydzielonej do tego strefie w lesie. Jeśli nie krępujecie się siebie za bardzo, możecie wybrać się na noc pod namiot. W ten sposób w ekscytujących warunkach spędzicie razem czas i się poznacie. Jeśli natomiast wolisz coś bardziej nowoczesnego albo zaskakującego, możesz zamówić na wynos dania ze swojej ulubionej restauracji i zabrać je ze sobą na piknik. Dobre pierwsze wrażenie murowane!


3. Zoo/Akwanarium
Zoo jest idealnym miejscem dla par z poczuciem humoru, wolnych duchów oraz szukających przygód. Można w nich spędzić cały dzień i świetnie się ze sobą bawić. Akwanaria są bardziej romantyczne i klimatyczne, ale świetnie sprawdzą się na pierwszą randkę. Otoczenie zwierząt będzie dodawało niezwykłości temu pierwszemu spotkaniu. Temat do rozmowy znajdziecie w każdej klatce i akwarium, a do tego doznacie niesamowitych wrażeń wizualnych. Do zoo możecie specjalnie wybrać się na pokaz sztuczek zwierząt, które was interesują, większość z nich odbywa się codziennie o stałych porach i są ogólnodostępna dla zwiedzających.


4. Degustacja
Kolacja połączona z degustacją czego tylko zapragniecie. To mogą być wina, które zawsze chcieliście spróbować albo najlepsze i najgorsze sushi z całego miasta. Możecie zorganizować to w mieszkaniu jednego z was lub zrobić sobie wieczorny objazd po restauracjach. Umówcie się na początku, kto płaci, bo może wyjść z tego mała awantura! Taki wieczór z pewnością zapadnie wam obojgu w pamięć, a do tego będziecie oryginalni i zapunktujecie. Upewnijcie się tylko na początku, czy wasza druga połówka nie ma alergii ani wstrętu do dań, które chcecie jej zaproponować!


5. Wspólne gotowanie
Nie marnujcie czasu na wyjście do restauracji, omińcie niezręczną ciszę podczas czekania na dania i nie główcie się, jak rozdzielacie rachunek. Gotowanie w domu to świetna alternatywa, a do tego potrafi rozbawić i pogłębić wasze więzi. Nie martwcie się, jeśli coś wam nie wyjdzie, najważniejsze we wspólnym gotowaniu jest bycie razem. Wybierzcie do tego koniecznie dobry film i macie idealny przepis na zapadającą w pamięć i zaskakującą randkę!

Znasz to uczucie? Spotykasz kogoś, kto wydaje się mieć wszystko: urok, inteligencję, tajemniczość. Jest jednak jeden problem – jest emocjonalnie nieuchwytny. Jego uwagę trzeba zdobywać, jego przychylność wymaga wysiłku, a jego serce wydaje się twierdzą nie do zdobycia. I paradoksalnie, im bardziej jest niedostępny, tym silniejsza staje się twoja fascynacja. Myślisz o nim non-stop, analizujesz każde słowo, każde spojrzenie. To, co w zdrowym związku byłoby czerwonym światłem, tutaj staje się paliwem dla obsesji. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego ludzki umysł, zamiast kierować się ku tym, którzy są gotowi na miłość, tak często brnie w emocjonalne pułapki, w których nagrodą jest cierpienie? Odpowiedź tkwi w głęboko zakorzenionych mechanizmach psychologicznych, które splatają nasze najwcześniejsze doświadczenia z neurochemią mózgu, tworząc niebezpieczną alchemię pragnienia.

Aby zrozumieć ten fenomen, musimy cofnąć się do źródła – do naszej pierwszej relacji, jaką była więź z opiekunem. Jeśli opiekun był niekonsekwentny – raz czuły i dostępny, a raz chłodny lub nieobecny – dziecko uczy się fundamentalnej lekcji: miłość jest nieprzewidywalna. Aby ją zdobyć, trzeba się starać. Ta dynamika tworzy w mózgu ścieżkę neuronalną, która utrwala się jako schemat: „Pragnienie = Wysiłek = Nagroda”. Dla takiego dziecka, a później dorosłego, stabilna, przewidywalna miłość może wydawać się… nudna. Pozbawiona tego intensywnego cyklu napięcia i ulgi, który towarzyszy zdobywaniu czyjejś uwagi. Osoba niedostępna emocjonalnie staje się żywym ucieleśnieniem tego schematu. Jej chłód wywołuje bolesne napięcie (deficyt), a każdy drobny gest życzliwości – przysłowiowy „okruch” – staje się intensywną nagrodą, uwalniającą w mózgu dopaminę, neuroprzekaźnik odpowiedzialny za motywację i poszukiwanie nagrody. To nie jest miłość. To nałóg.

Na poziomie neurobiologii, ten proces przypomina mechanizm hazardu. Gracz przy maszynie nie wie, kiedy wypadnie wygrana. Ta niepewność, ta zmienność harmonogramu nagradzania, jest niezwykle skuteczna w utrzymywaniu zaangażowania. Osoba niedostępna działa na tej samej zasadzie. Jej nieprzewidywalność – czasem ciepły SMS, a potem dni ciszy – utrzymuje nas w stanie ciągłej czujności i nadziei. Mózg, zalany dopaminą za każdym razem, gdy otrzymamy ten „okruch”, uczy się: „Poszukiwanie tej osoby = potencjalna nagroda”. System nagrody jest aktywowany nie przez samą osobę, ale przez akt jej zdobywania. Gdyby ta osoba nagle stała się w pełni dostępna i oddana, magia pryska. Niepewność znika, a wraz z nią ten intensywny, choć wyniszczający, rollercoaster emocji. Nagroda traci na wartości, ponieważ nie wymaga już wysiłku.

Kolejnym potężnym czynnikiem jest projekcja. Osoba niedostępna jest często pustym ekranem, na który rzutujemy nasze najgłębsze fantazje i niespełnione potrzeby. Ponieważ tak mało o niej wiemy (bo się nie otwiera), możemy sobie wyobrazić, że jest idealna – że posiada wszystkie te cechy, których brakuje nam samym lub których pragniemy w partnerze. Ona nie jest sobą. Staje się symbolem – wyidealizowanym wybawcą, który, gdy tylko uda nam się go „zdobyć”, uleczy wszystkie nasze rany i uczyni nas wreszcie kompletnymi. To iluzja, ale niezwykle potężna. Prawdziwy, dostępny człowiek, ze swoimi wadami, słabościami i codziennymi nudami, nie ma szans w konkurencji z tym fantazyjnym, doskonałym bytem.

Nie bez znaczenia jest też kwestia poczucia własnej wartości. Dla osoby, która głęboko w sobie wątpi w swoją wartość, zdobycie kogoś niedostępnego może wydawać się ostatecznym potwierdzeniem, że jest się kimś wyjątkowym. Myślimy: „Skoro udało mi się zdobyć uwagę kogoś, kogo nikt inny nie mógł mieć, to musi to znaczyć, że jestem naprawdę wartościowy”. To zewnętrzna lokacja poczucia własnej wartości. Nasza samoocena staje się zakładnikiem czyjejś kapryśnej uwagi. To niebezpieczna gra, w której im bardziej nas odtrącają, tym bardziej czujemy się mali, i tym silniejsza staje się nasza determinacja, by zdobyć ich uznanie, by udowodnić sobie (i światu), że jednak jesteśmy warci miłości. To błędne koło, w którym odrzucenie nie zniechęca, a tylko napędza pragnienie.

Wreszcie, istnieje czynnik, który można nazwać „urokiem trudności”. W kulturze masowej, od romantycznych ballad po dramaty filmowe, miłość jest często przedstawiana jako walka, jako coś, na co trzeba „zasłużyć”, co trzeba „zdobyć”. Spontaniczna, wzajemna i łatwa relacja jest postrzegana jako mniej romantyczna, mniej „epicka” niż ta pełna przeszkód i cierpienia. Jesteśmy kulturowo warunkowani, by wierzyć, że to, co przychodzi z trudem, musi być więcej warte. Osoba niedostępna idealnie wpasowuje się w ten narracyjny schemat „walki o miłość”, nadając naszemu życiu poczucie dramaturgii i celu, nawet jeśli jest to cel iluzoryczny i destrukcyjny.

Wyjście z tej matni wymaga bolesnej, ale wyzwalającej świadomości. Musimy zadać sobie pytanie: „Czy kocham tę osobę, czy kocham dramat i intensywność, która jej towarzyszy? Czy kocham ją, czy kocham wyzwanie i poczucie triumfu, które odczuwam, gdy uda mi się zdobyć jej odrobinę uwagi?”. Musimy odróżnić miłość od obsesji. Miłość chce dobra drugiej osoby, kwitnie w atmosferze wzajemności i bezpieczeństwa. Obsesja chce posiadać, karmi się niepewnością i cierpieniem.

Kluczem do uwolnienia się jest przeniesienie energii z zewnątrz do wewnątrz. Zamiast szukać potwierdzenia swojej wartości w oczach niedostępnej osoby, musimy zbudować je w sobie. Inwestować w relacje, które są wzajemne i zdrowe, nawet jeśli początkowo wydają się mniej „ekscytujące”. Zrozumieć, że spokój nie jest nudą, a wolnością. A najtrudniejsze: pogodzić się z tym, że prawdziwa miłość nie wymaga walki. Pojawia się tam, gdzie dwa wolne serca spotykają się nie po to, by się dopełniać, ale by dzielić się swoją pełnią. I choć droga do takiej miłości może wymagać konfrontacji z naszymi najgłębszymi ranami i schematami, to prowadzi do celu, który jest wart każdego wysiłku – do relacji, która dodaje nam skrzydeł, zamiast je podcinać.

Ludziom potrzeba kilku sekund, żeby ocenić stopień czyjejś atrakcyjności. Tak się dzieje w warunkach naturalnych, przy spotkaniu na żywo. Jeśli chodzi o portale randkowe, sytuacja jest nieco inna. Taka wstępna ocena każdemu zajmuje więcej czasu. I to właśnie działa na korzyść posiadacza profilu. Można mieć „pierwsze wrażenie” pod pełną kontrolą i samemu kształtować opinię o sobie. Czego się wystrzegać, uzupełniając swój profil?
Po pierwsze – zdjęcie

Jako pierwsze docierają do nas bodźce wzrokowe, dlatego wybór zdjęcia powinien być dobrze przemyślany. Należy unikać zdjęć z imprez, w dwuznacznych pozach czy skąpym odzieniu. W przeciwnym razie nikt nie będzie brał naszej oferty na poważnie. Zamieszczenie zdjęcia legitymacyjnego jakkolwiek nie jest naganne, to jednak niewiele wnosi w tworzenie wizerunku naszej osoby. Najlepiej zamieścić foto w sytuacji prywatnej, w naturalnej, rozluźnionej pozie. Mile widziane są pamiątki z podróży, zdjęcia akcentujące nasze zainteresowania, czy po prostu zbliżenie uśmiechniętej twarzy. I tu ważna uwaga – szczery uśmiech podnosi atrakcyjność nawet o 50%!
Nazwa użytkownika

Dobór nicka właściwie zależy od tego, co chcemy osiągnąć. Nickiem Seksowna_85 czy CzaryMaryHokusPokus nazwą się osoby, którym nie zależy na szacunku innych. Warto wypośrodkować nazwę użytkownika tak, by już na wstępie nikogo nie zrazić. Jeśli jednak chcemy, by potencjalny partner/partnerka miał poczucie humoru, można stworzyć zabawny nick, koniecznie w dobrym guście (np. Tanczylbym). Nie jest dobrym pomysłem nazwa, która nie określa płci użytkownika. Sprawdzonym konceptem na nick który nie powinien nikogo odstraszyć, jest imię plus data urodzenia/wiek. Ale koniecznie bez oszustw! Można też użyć przymiotu określającego swój charakter lub zainteresowania (np. Romantyczna_Aniela, WesołyRomek, Paweł_Wloczykij).
Kilka słów o sobie – status i opis

Dekalog portalu randkowego:

1. Nie przechwalamy się
2. Piszemy prawdę i tylko prawdę (żadnych kłamstw)
3. Sprawdzamy poprawność pod względem stylistycznym i ortograficznym (żadnych błędów)
4. Przestrzegamy zasad savoir vivre (żadnych wulgaryzmów i wielkich liter)
5. Nie rozpisujemy się
6. Nie narzekamy
7. Nie próbujemy wziąć kogoś na litość
8. Nie piszemy bezproduktywnych zdań w stylu „Kto zna ten wie”
9. Nie zatajamy informacji o stanie cywilnym (rozwód) bądź dzieciach
10. Jesteśmy sobą

Na uzupełnienie profilu warto poświęcić trochę czasu – przemyślana strategia może zaowocować wartościowymi, długotrwałymi relacjami.