Każda kobieta jest inna i nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ale istnieją pewne uniwersalne zasady, które mogą pomóc Ci w zwróceniu uwagi i zachęceniu kobiety do odpowiedzi na Twoją wiadomość na portalu randkowym. Oto kilka wskazówek:

Spersonalizuj swoją wiadomość
Zamiast wysyłać masowe wiadomości, skup się na konkretnym profilu kobiety i odnieś się do czegoś, co przyciągnęło Twoją uwagę. Na przykład, możesz napisać, że podoba Ci się jej pasja do podróży i zapytać, czy była już w jakimś ciekawym miejscu.

Zainteresuj ją swoją osobowością
Przedstaw się w ciekawy sposób i pokaż swoją osobowość. Zadaj jej pytania, które pozwolą Ci poznać ją lepiej i jednocześnie dać jej możliwość pokazania siebie. Przykładowo, możesz spytać, jakie książki czyta, a następnie podzielić się swoimi ulubionymi tytułami.

Unikaj pustych komplementów
Kobiety słyszą wiele pustych komplementów i zwykle nie traktują ich poważnie. Zamiast tego, zwróć uwagę na coś bardziej konkretnego i interesującego. Na przykład, możesz pochwalić jej zdolności językowe i spytać, czy uczyła się jakiegoś języka obcego.

Bądź szczery i autentyczny
Nie próbuj być kimś, kim nie jesteś. Bądź szczery i autentyczny w swojej wiadomości, a kobieta poczuje, że rozmawia z prawdziwym człowiekiem, a nie z udawanym. Pokaż jej, że jesteś zainteresowany nią jako osobą, a nie tylko jej wyglądem.

Wykaż się humorem
Humor jest dobrym sposobem na złamanie lodów i nawiązanie kontaktu. Pamiętaj jednak, żeby nie przesadzać i nie używać żartów, które mogą być obraźliwe lub nieodpowiednie. Zamiast tego, spróbuj pomyśleć o czymś zabawnym i niewinnym, co może wywołać uśmiech na twarzy kobiety.

Pamiętaj, żeby być cierpliwym i nie oczekiwać natychmiastowej odpowiedzi. Kobiety otrzymują wiele wiadomości na portalach randkowych i mogą potrzebować czasu, żeby przejrzeć je wszystkie i odpowiedzieć. Ważne jest też, aby szanować ich prywatność i granice.

Samotność jest w dzisiejszych czasach stanem skrajnie niepożądanym dla większości osób, ponieważ specyfika dzisiejszych czasów zdaje się sprzyjać osobom otwartym, towarzyskim i chętnym do dzielenia się swoją prywatnością w sieci. Osoby samotne, nawet jeśli swoją samotność lubią i uważają ją za sprzyjającą codziennemu funkcjonowaniu, siłą rzeczy zaczynają zatem żyć w bolesnym przekonaniu, że jest z nimi coś nie tak, a przecież zupełnie nie musi tak być. Ktoś mógłby jednak trzeźwo zauważyć, że człowiek w swojej naturze jest istotą całkowicie społeczną, a więc odcinanie go od innych ludzi wydaje się zachowaniem z tą naturą sprzecznym, które mogłoby być destruktywne. Tutaj pojawia się jednak jeszcze zagadnienie introwertyzmu, które również jest dosyć złożone, a ludzie bardzo często mają nawyk postrzegania tego tematu w całkowicie błędny sposób. Okazuje się zatem, że problem samotności jest zaskakująco złożony i obejmuje wiele różnych wątków, którym warto się przyjrzeć, by móc przynajmniej spróbować rzetelnie sprawdzić, czy samotność jest dla człowieka stanem sprzyjającym, neutralnym czy szkodliwym.


Czy introwertyk musi być samotnikiem?

Introwertyzm jest typem osobowości, który został odkryty w toku badań socjologicznych przez Carla Gustava Junga. Introwertyk czerpie siłę z wyciszenia i spokoju, a przy tym jest raczej typem uprzejmego słuchacza niż mówcy. Ekstrawertyk ma natomiast tendencję do czerpania siły do życia z kontaktów z ludźmi, więc można śmiało przyznać, że te dwa typy są na dwóch różnych biegunach. Czy introwertyk, będący osobą, która znaczną część życia przeżywa wewnątrz siebie samego, jest niejako skazany na samotność? To jest już zwyczajnie niemiły i krzywdzący stereotyp, ponieważ introwertyk najczęściej nie ma nic przeciwko samotności, ale zdecydowanie nie jest tak, że stawia on ją ponad zaufanych przyjaciół. Warto przy tym nadmienić, że bardzo często wszelkiego rodzaju osoby publiczne są jednocześnie introwertykami, którzy siłę do publicznych wystąpień czerpią po prostu z wyciszenia i stabilizacji, a niekoniecznie z reakcji tłumu na ich słowa i zachowania.


Czy samotność jest stanem szkodliwym?

Wiele osób ma tendencję do pozostawania w totalnej samotności na swoje własne życzenie, ponieważ uznają, że są wtedy w stanie poświęcić się w pełni swoim pasjom i zainteresowaniom, a przy tym czują się zwyczajnie niekomfortowo podczas spotkań w miejscach publicznych. Taki stan nie musi być destruktywny, ale bardzo łatwo może się takim stać. Życie w samotności wymaga bowiem perfekcyjnego wręcz zorganizowania i skupienia się na swoich obowiązkach, by utrzymać pożądany rytm codziennego życia. Warto przy tym nadmienić, że samotność dosyć sprawnie może się obrócić przeciw nam i zacząć nam szkodzić w codziennym życiu. Może się okazać, że stracimy dystans do nas samych, przez co wszelkiego rodzaju żartobliwe zaczepki staną się dla nas znacznie bardziej drażniące niż powinny być. Może być też tak, że samotność nas przytłoczy i sprawi, że nie stanie się ona dla nas umiłowanym stanem wolności, w którym z radością poświęcamy się pasjom, lecz stanem przymusu, w którym nagle możemy już robić cokolwiek, byleby samemu. Warto też zauważyć, że zdolności personalne są takie, jak wszelkie inne i one również zardzewieją, jeśli nie będziemy z nich korzystać, co niechybnie odbije się na naszych kontaktach ze znajomymi.


"Samotność do".

Samotność potrafi być dobrym stanem, który sprzyja kreatywności i dogłębnemu poznaniu samego siebie, ale wiąże się przy tym z komfortem, który część osób bez zastanowienia postawi ponad swoim zdrowiem. Samotność warto utożsamiać z pojęciem wolności, która powinna być jednak wolnością do robienia konkretnych rzeczy, a nie wolnością od ludzi i głośnego życia publicznego. Całkowite odcięcie praktycznie nigdy nie będzie nam sprzyjać: szybko zauważymy, że stajemy się bardziej nerwowi, drażliwi, a przy tym podświadomie będziemy czuć, że to nie jest w porządku i będzie nam głupio w sytuacjach społecznych. Zdrowa samotność potrafi pięknie i kreatywnie ubarwić nam życie, ale nie powinno się z nią przesadzać.

Pierwsza randka jest czymś, co niemal każdego stresuje i wywołuje przeróżne emocje z tym związane. Przed nowo zapoznaną osobą chcemy wypaść jak najlepiej. Jeżeli poznaliśmy kogoś przez portal randkowy, wówczas towarzyszy nieco mniej stresu związanego ze samą rozmową, ponieważ wirtualna rzeczywistość to świetna forma przedyskutowania wszystkiego, co dla nas trudne. Zdecydowanie łatwiej jest spotykać się z osobą, która tak samo, jak my ma podobny bagaż swoich przeżyć. Taka osoba doskonale zrozumie nasze obawy, jak również to, co czujemy, gdyż sama będzie potrzebować takiego wsparcia. Osoby, które nigdy wcześniej nie były w żadnym poważnym związku, bardzo chętnie korzystają z serwisów randkowych, ponieważ to najlepszy sposób na oswojenie się z wszelkimi trudnościami. Akceptacja siebie i swoich wad, jak również pokazanie zalet jest najważniejsze. Nie ma ludzi idealnych pod względem charakteru, ale można doskonale dopasować się poprzez lepsze poznanie osoby w wirtualnej rzeczywistości. Z portali randkowych korzystają ludzie w każdym wieku.